eelke schreef: ↑zo 13 sep 2020, 10:44
De Ypozane geeft natuurlijk ook bijwerkingen (namelijk de opleving en de extra eetlust). Die extra eetlust had Joep ook, en daar had hij (en ik) ook wel last van. Hij had zo veel honger dat hij zo het brood uit mijn handen griste. Nu weet ik niet of de bijwerkingen van Ypozane eenmalig zijn als je het steeds blijft geven, maar iets zegt mij dat om het half jaar dan toch te weinig is voor een echt stabiele spiegel.
Bij castratie haal je natuurlijk echt iets weg (letterlijk qua hormonen). Bij Ypozane stop je er iets in. En ik denk dat het dan toch schommelt. Castratie is stabiel.
Het nadeel van castratie bij Joep vind ik wel dat hij toch anders geworden is. Luier, vooral. En ook wel hongeriger en een andere stofwisseling. Daardoor is hij nu te zwaar (en ik vind dat vreselijk, dikke honden, maar hij krijgt nog maar 450-500 gram per dag, dat was ooit 800...minder durf ik dan ook niet, het zit hem echt in minder bewegen, er zijn dagen dat hij nog geen half uur per dag wandelt omdat ie niet wil).
Eelke, ik mag eerlijk zijn hé?
Ik heb het gevoel dat er bij Joep meer speelt.
Hij blijft zo wat sukkelen.. Het zijn kleine dingen, maar het blijft maar komen. Of dat gevoel heb ik toch...
Hij is niet echt de oude geworden sinds de castratie, maar ligt dat aan die castratie of staat het er los van? Of zowel castratie als andere factoren?
Hij is natuurlijk ook niet meer piepjong, maar ik vind wel dat hij op korte tijd snel verandert is. Is het ouder geworden? Of is er toch wat anders?
Ik heb uiteraard geen antwoorden, maar ik wilde je wel even zeggen dat ik dat gevoel heb en dat ik keihard blijf duimen dat hij toch nog echt opknapt.. Als je er zo bovenop zit, zie je dat anders dan iemand die er verder vanaf staat.
Denk jij niet dat er nog wat anders speelt dan de gevolgen van de castratie?