Vriendlief en ik hebben een schat van een kat.
Hij is van mijn vriend sinds hij 3 weekjes oud is.
Een weesje met niesziekte en onder de vlooien.
Helemaal opgeknapt en later een gezonde hollands welvaren kat geworden.
Hij is op zijn toppunt in zijn leven bijna 7 kilo geweest.
September 2016 begint dit verhaal
Op dat moment woog hij iets meer dan 6 kilo.
De dag nadat we een nieuwe gezonde opvangkat in huis hadden genomen(dochter was ineens erg allergisch geworden) begonnen de problemen.
Hij voelde zich duidelijk niet goed, wilde slecht eten en drinken.
Na een paar uur viel het ons op dat hij steeds naar de bak ging maar we hadden het idee dat hij niet goed plaste.
Een uur aangekeken en toen hij in een kwartier 5x naar de bak ging en niet plaste en daarna buik aanspannend op bed lag hebben we meteen de dierenarts gebeld.
We konden niet terecht bij onze eigen dierenarts en moesten naar de Lingehoeve.(uiteraard was dit in het weekend, met spoed...)
Daar aangekomen werd mijn vermoeden al snel bevestigd, hij had een plasbuisverstopping.
Ze hebben heb in eerste instantie geprobeerd te katheteriseren, maar dit ging niet. De prop was te groot en zat te vast.
Toen is er een Rontgenfoto gemaakt om te kijken hoe erg het was en waar het zat.
Het bleek een forse prop te zijn en er was nog meer blaasgruis zichtbaar in de blaas.
Na meerdere keren proberen te katheteriseren is het toch gelukt en konden ze zijn blaas leeghalen.
Vanwege zijn omvang had hij een vergroot risico op herhaling. Dit wilden we hem niet aandoen en we hebben besloten heb te laten opereren. Een penisamputatie.
De operatie was goed gelukt en hij ging over op Urinary voer van Royal Canin.
In eerste instantie de High Dilution om de urine te verbeteren en de stenen sterk te verminderen en op te lossen. Daarna is hij over gegaan op de Modarate Calorie Urinary, omdat hij echt niet zwaarder moest worden.
Dit at hij allemaal met smaak op en het herstel was voorspoedig. Al snel was hij weer de oude.
Dan springen we door naar bijna een jaar later.
Juli 2017
Hij begint af en toe te braken en we besluiten naar de dierenarts te gaan.
Daar is zijn gewicht 5,75 kilo.
Iets afgevallen, deels uiteraard bewust, maar ook een beetje door het braken. Ook was hij wat ingevallen in de buik.
Algemeen onderzoek geeft geen indicaties, alles is goed.
Besloten om een bloed onderzoek te doen.
De meeste waardes zijn normaal, maar zijn nierwaardes wijken af. Maar atypisch.
Toen besloten om een extra onderzoek te laten doen naar Pancreatitis(alvleesklier ontsteking)
Deze komt licht verhoogd terug, een beetje in een grijs gebied.
Urine onderzoek was normaal.
Er werd besloten om een buik echo te laten doen bij de specialist in de Lingehoeve.
Bij de echo word de maag bekeken, de darmen, de pancreas, de lever, de milt en de nieren.
Alles was normaal tot ze bij de nieren kwamen.
Er blijkt een steentje in de linker ureter te zitten. Dit is het buisje dat de urine van de nieren naar de blaas voert. De linker nier is iets vergroot en het nierbekken ook.
De rechter nier is ook vergroot maar bij deze is het nierbekken niet vergroot, waarschijnlijk is dit omdat de rechter nier harder moest werken doordat er zo goed als niks door de linker nier kon gaan.
Er wordt besloten om hem 3 dagen bij de lingehoeve aan het infuus te leggen, zogenaamde geforceerde diurese. Dit betekend dat de kat een infuus krijgt om het vocht aan te vullen en daardoor zullen de nieren harder moeten werken. Doordat er meet druk op de nier komt te staan is de hoop dat het steentje los zal schieten. Ook helpt dit om de verhoogde waardes weer omlaag te brengen.
Na 2 dagen wordt er nogmaals een echo gedaan en wordt het bloed onderzocht.
Godzijdank zijn de nierwaardes gezakt(nog niet binnen normaal waardes) maar helaas zit het steentje er nog.
We besluiten om hem 3 dagen langer daar te laten in de hoop dat het steentje alsnog los komt.
Helaas eet hij niet goud bij de lingehoeve maar na een paar dagen en een misselijkheidsremmer begint hij weer beter te eten.
Na 5 dagen infuus wordt er weer een korte echo gedaan en een bloedonderzoekje. De vorm en formaat van de nieren is verbeterd en het steentje is slecht te vinden. Hij heeft weer meer energie dus hij stribbelt meer tegen.
De nierwaardes zijn helaas niet verder verbeterd.
De dag erna wordt er een uitgebreide echo gedaan door de specialist. Ook die vind de nier verbeterd en kan het steentje niet vinden(let op, het is echt maar een mini steentje, 2mm ongeveer) omdat hij weer ligt te wurmen op de echo tafel.
We mochten hem mee naar huis nemen
Heel erg dubbel gevoel, het was erop of eronder.
Hij leed zeker niet, maar hij voelde zich ook nog niet goed.
We kregen het advies van de voedingsinternist dat we Renal moeten gaan voeren en na een maand weer controle echo en na 2 maanden controle bloedonderzoek.
De eerste dag na thuiskomst leek hij zich veel beter te voelen. Hij at z'n nieuwe voer goed, leek happy en dronk en plaste goed. De dag daarna was het mis. Wilde niet meer goed eten en drinken en ging weer vaak naar de bak.
Terug naar onze eigen dierenarts. Urine onderzoek gedaan en daar zaten lichte ontstekingswaardes in.
Besloten om hem een eetlustopwekker te geven samen met een kleine(vanwege zijn nieren) dosis pijnstiller.
Helaas thuisgekomen wilde hij na een paar uur nog altijd niks. Toen zijn we begonnen met dwangvoeren en ik moest hem onderhuids vochtinfuus geven. Dit liet hij gelukkig redelijk toe en na 2 dagen begon hij weer zelf te eten.
Wat een opluchting.
Daarna ging het snel beter en was hij snel weer de oude.
We hebben het vermoeden dat het steentje toch los is gekomen en misschien wat geïrriteerd heeft in de blaas alvorens uitgeplast te worden.
Na een maand hebben we besloten om de echo niet te doen. Wat de uitkomst ook was, wij zouden hetzelfde doen. Een operatie om een bypass aan te leggen of het steentje te verwijderen zou meer dan 1500 gaan kosten. Dus we letten strak op, zorgen dat hij goed eet en drinkt en houden hem nauwlettend in de gaten. Met of zonder steentje ging dat niet anders zijn.
Anderhalf week geleden begon het ons op te vallen dat hij wel erg veel dronk en plaste. Ook begon hij wat minder te eten en leek weer af te vallen.
Gisteren zijn we weer bij de dierenarts geweest.
Wat een schok toen hij op de weegschaal ging. 5 kilo!!
Dat was erg schrikken.
Het het algemene onderzoek was prima, verder geen bijzonderheden.
Een klein bloedonderzoek kon bij de dierenarts gedaan worden om de nierwaardes te laten testen en door het vele drinken werd ook besloten om de bloedsuiker te testen.
We kregen goed nieuws en slecht nieuws.
De nierwaardes waren weer helemaal goed!
Daar waren we toch wel erg bang voor na de afgelopen paar weken..
Maar dan het slechte nieuws..
Zijn bloedsuiker was te hoog.
Er was een aanvullende test gedaan om ook zijn fructosamine te testen.
Ook deze was te hoog.
We hebben een kat met suikerziekte..
We zijn er gelukkig vroeg bij en hij zit nog niet in een gevaarlijke zone.
We hebben een afspraak staan voor donderdag bij de diabetes consulente van de dierenarts om alles uitgelegd te krijgen.
De dierenarts heeft de internist van de lingehoeve een mail gestuurd voor voeradvies.
Vanwege de suikerziekte zou hij over moeten op een diabetes dieet, maar vanwege zijn nieren heeft hij een nierdieet nodig.
Mijn lieve pechvogel, mijn knuffel kneusje...
Wat maak je het ons toch moeilijk..
Mijn hoofd duizelt van alle informatie en zorgen, ik ben ontzettend opgelucht dat zijn nieren goed zijn, we waren ontzettend bang dat zijn nieren aan het aftakelen waren en dat hij bijna einde verhaal was..
Gelukkig is het 'maar' suikerziekte. goed te managen maar wel intensief.
Gisteren meteen op zoek gegaan naar een goede voeding voor hem en al snel achter gekomen dat we eigenlijk alle plantaardige dingen moeten gaan laten liggen.
Dus vlees voeren. Maar dat is vaak hoger in eiwit en dat is moeilijk voor de nieren.
Iemand ervaring met dit soort dingen?
Katten met een nierprobleem en suikerziekte?
De twijfel tussen een diabetes voer en een nierdieet?
Alvast bedankt voor het lezen van dit lange verhaal!