Kaela schreef:
we gaan volgende week even op kennismakingsbezoek. En daarna is het een kwestie van proberen. De keer dat we het op korte termijn nodig hebben is voor een half dagje. De informatie die we daaruit op doen bepaald of we het vaker zouden kunnen doen.
Echt alleen zijn is simpelweg nog geen optie voor Oscar. Dan spoelen we 2,5 maand (niet vaak genoeg) oefenen door de plee. Oscar vindt het naar mijn idee wel fijn om bij andere honden te zijn, mits daar maar geen hele dominante andere reu bij zit. Dan voelt hij zich nog iets te geroepen om zich stoerder voor te doen dan dat hij daadwerkelijk is. Dat is natuurlijk uitproberen, we zullen moeten zien hoe hij het echt ervaart.
En als we straks de verlatingsangst goed opgelost hebben, dan nog wil ik hem niet te lang alleen gaan laten. Want hij in principe bijna nooit alleen, dus dat wordt geen routine. Meneer keala werkt thuis, dus alleen als hij weg moet en ik ook moet werken is hij alleen. Dat komt in principe slecht 1 a 2 keer per maand voor. En dan zo heel erg af en toe eens iets waar hij niet naar toe mee kan, zoals etentjes ofzo. Ik wil graag de verlatingsangst zover oplossen dat we eens samen boodschappen kunnen gaan doen en dat soort dingen, maar dan denk ik aan 1-2 uurtjes.
toppie!
Boris had een ander soort verlatingsangst. Die krijste dus al als hij bij andere mensen moest blijven en met andere honden kon hij evenmin alleen zijn. Hij kon dus echt niet zonder mij of mijn vader en al helemaal niet zonder mij. Dat is er gelukkig uit gegaan. Hij kan 10 uur alleen blijven
(niet dat het zo heel vaak voorkomt, maar het komt voor. Max 1 maal per week, maar meestal maar max 1 maal per maand). Nu heeft hij Cay. Vroeger was hij helemaal alleen. Het helpt hem wel, maar dat wilt niet zeggen dat hij opeens omdat Cay erbij is op andere plaatsen alleen kan zijn. Dat gaat helaas absoluut niet.
Maar per individu is het heeeeeel erg verschillend.
Gaat jullie helemaal lukken om gewoon samen een paar uurtjes weg te zijn.