http://www.cbip-vet.be/nl/texts/NCAOOOL1AL2o.php
De Ziekte van Carré of Hondenziekte
de hondenziektevalentie komt uitsluitend voor in multivalente vaccins. Het vaccin tegen hondenziekte bevat een levend verzwakt virus.
Bescherming
Eén enkele toediening biedt een bescherming indien deze plaats heeft op de leeftijd van 12 weken of later, wanneer de maternale immuniteit niet meer met de vaccinatie interfereert.
Opmerking
Soms laat de bijsluiter van het vaccin toe de pup op nog jongere leeftijd (6 weken) te vaccineren. Elke vaccinatie vóór de leeftijd van 12 weken dient echter herhaald te worden na deze leeftijd.
Infectieuze hepatitis;
Vaccin
Er zijn geen monovalente vaccins beschikbaar. Vaccins bevatten het levend verzwakt honden-adenovirus 2 (CAV-2), daar de twee honden-adenovirussen nauw verwante antigenen bevatten. De valentie CAV-2 beschermt tevens tegen infectieuze hepatitis veroorzaakt door CAV-1 en tegen infectieuze laryngotracheïtis veroorzaakt door het CAV-2 (ook verwekker van kennelhoest). Men heeft de valentie CAV-1 vervangen door CAV-2 omdat deze tweede valentie zeer veilig blijkt. Een aantal neveneffecten werd namelijk aangetroffen bij honden die gevaccineerd werden met het CAV-1, o.a. cornea-oedeem.
Bescherming
De inenting biedt bescherming vanaf de leeftijd van 12 weken. Indien men het dier vroeger vaccineert kan de maternale immuniteit de vaccinatie tegenwerken en dient men de vaccinatie te herhalen na de leeftijd van 12 weken
Parvovirose
Parvovirose wordt veroorzaakt door het hondenparvovirus (CPV). Er bestaan 3 subtypes: a, b, c.. De virale stammen in de vaccins beschermen tegen deze subtypes. Het virus veroorzaakt een hemorragische gastro-enteritis die dodelijke gevolgen heeft bij pups. Bescherming van pups tegen deze ziekte is bijgevolg onontbeerlijk.
Vaccin
De vaccins bevatten een stam van het geattenueerde parvovirus. Daar dit virus zeer weerstandig is, kan men het conserveren in het oplosmiddel dat gebruikt wordt om een multivalent gevriesdroogd vaccin te reconstitueren.
Bescherming
Vrijwel alle pups bezitten een maternale immuniteit tegenover het parvovirus. Deze immuniteit speelt een paradoxale rol en leidt tot wat men een “immunitaire leemte” zou kunnen noemen: een periode waarin de pup niet meer beschermd wordt tegen de infectie door de maternale immuniteit terwijl deze nog steeds interfereert met de vaccinatie. Sommige klassieke vaccins kunnen dit fenomeen niet helemaal omzeilen en dienen dus opnieuw toegediend te worden op de leeftijd van 16 weken, naast de vaccinatie op de leeftijd van 12 weken. Het overtitreren van het vaccinvirus in de meeste vaccins overstijgt gemakkelijker de maternale immuniteit, bij sommige pups zelfs vanaf de leeftijd van zes weken. Met deze vaccins beschermt een vaccinatie meer dan 90 % van de pups op een leeftijd van 12 weken. Het overige deel van de pups, van sterk geïmmuniseerde moederdieren, zijn bijgevolg niet beschermd na vaccinatie op 12 weken. Deze pups worden opgespoord aan de hand van epidemiologische gegevens of door een serologische diagnose en worden op 15 weken gehervaccineerd.
