Hallo allemaal,
Ik kom hier niet zo vaak (ik wil mijn leven wel gaan beteren...), maar ik heb toch een vraag.
Binnenkort ga ik verhuizen. Ik woon samen met mijn hond bij mijn ouders, maar heb nu eindelijk mijn eigen stekkie gekregen. Het is helemaal geweldig, maar ik ben zo bang dat mijn hond niet kan wennen. Hij is officieel van mij, maar hij is helemaal lyrisch van mijn vader. Ook wel van mij, maar mijn vader geniet toch duidelijk zijn voorkeur.
Ik heb eerst heel lang getwijfeld of ik hem niet gewoon "thuis" moet laten, maar heb toch besloten om het in ieder geval te proberen. Lukt het niet, dan kan hij altijd terug.
Mij lijkt het dat er in de nieuwe buurt alles voor hem is om een fijne oude dag te hebben (hij wordt 29 november 7). Er is vlakbij ons huis een uitlaatstrook, een groot park met een vijver, een groot losloopterrein waar hij zo de rivier in kan. En er zit een héle grote tuin bij het huis (120m2).
Ik ben van plan om de week na de verhuizing vrij te nemen van mijn werk zodat we allebei aan de nieuwe omgeving kunnen wennen. Ik werk dan wel hele dagen, maar hij is gewend om alleen thuis te zijn. Ook neem ik al zijn vertrouwde spullen mee.
Helemaal geweldig, zou je denken. Er is alleen 1 probleem: hij zal mijn vader moeten missen... Mijn moeder denkt dat het wel goedkomt (zij is hem ook liever kwijt dan rijk), maar ik twijfel. Zij denkt dat hij bij mij helemaal tot rust komt omdat hij nu continu mijn vader achterna loopt.
Maar als ik zie hoe hij is als mijn ouders een weekendje weg zijn, zoals nu... Ik heb nu een hele rustige hond, maar hij wil niet eten. Pas als ik bij hem op de grond ga zitten, gaat hij eten (hoezo verwend)... Dat is toch niet normaal? En ik was zeker ook niet van plan om dat dagelijks te doen...
Dus als jullie nog wat tips hebben om voor hem de overgang wat makkelijker te laten verlopen, hoor ik ze graag.
Alvast bedankt,
Groetjes,
Irish