Wij weten natuurlijk allemaal dat alleen rauwe botten gezond zijn voor honden, niet gekookt of gebakken of geBBQd (schrijf je dat trouwens zo ).
Hoe komt het dan dat er toch nog honden zijn die helemaal geen moeite hebben met 'bereide' botten zal ik maar zeggen. Even een paar voorbeelden ter illustratie: vorig jaar was ik in Egypte en daar zijn veel zwerfhonden. Die worden allemaal gevoerd door toeristen en krijgen gewoon het afval van ons (eten). Deze honden hebben totaal geen moeite met het verteren van niet-rauwe botten.
Vanavond was ik op een verjaardag en daar zaten wat veehouders (waaronder een vee-arts) en die vertelden dat hun boerderijhonden ook niet-rauwe botten eten. Die honden krijgen ook gewoon tafelresten en verder wat ze bij elkaar scharrelen op het erf. Al deze honden worden stuk voor stuk heel wat ouder dan onze (verwende?) (ras)honden.
Iemand hiervoor een verklaring?