Weet iemand hier iets meer van?
Wat is Angiostrongylose en waar komt het voor?
Angiostrongylose bij honden is een ziekte die wordt veroorzaakt door Angiostrongylus vasorum. Momenteel wordt aangenomen dat deze worm bij honden in Nederland niet voorkomt. Maar in het najaar van 2007 is deze worm gevonden in de ontlasting van een hond afkomstig van de oostkant van de Veluwe. Eerder dat jaar is er in Den Haag ook een hond gediagnosticeerd met A. vasorum.
Infectie met deze worm komt wel voor in de ons omringende landen, onder andere in Duitsland, Zwitserland, Denemarken, Frankrijk en Engeland. De bovengenoemde honden zouden dus ook geïnfecteerd kunnen zijn geraakt op vakantie naar een van deze landen, maar de hond uit de oostkant van de Veluwe is nog nooit in het buitenland geweest. Door deze twee ziektegevallen en omdat honden ernstig ziek kunnen worden na infectie met deze worm vinden we het belangrijk om onderzoek te doen naar het voorkomen van deze worm in Nederland.
Hoe komt de hond aan deze worm?
De hond wordt geïnfecteerd door het opeten van slakken, kikkers of door het eten van iets waar slakken op hebben gepoept. Hierin bevinden zich de larven. Deze larven dringen door de darmwand en trekken door het lichaam van de hond. Hierdoor kunnen ze volwassen worden en zich uiteindelijk nestelen in de rechter harthelft en het bloedvat dat hiervandaan naar de longen leidt. De volwassen wormen leggen hier hun eieren. De eieren stromen met het bloed naar de longen waar ze vastlopen en uitkomen. De larven trekken naar de longen en worden door de hond opgehoest en doorgeslikt. Ongeveer 7 weken na het opeten van de larven worden zo weer nieuwe larven uitgescheiden met de ontlasting.
Welke verschijnselen kunnen er worden gezien en hoe wordt de diagnose gesteld?
Het komt regelmatig voor dat honden pas maanden tot jaren na infectie ziekteverschijnselen gaan vertonen. De ziekteverschijnselen zijn niet specifiek. De hond is lusteloos, sneller moe, eet minder goed, groeit niet snel genoeg of vermagert. Verder kan de hond hoesten, braken, benauwd zijn en vocht vasthouden.
De diagnose wordt gesteld met behulp van de verschijnselen en het vinden van larven in de poep. De wormpjes kunnen niet met het blote oog worden gezien. De poep wordt daarom eerst gefilterd en vervolgens wordt onder de microscoop bekeken of er wormpjes aanwezig zijn.
Wat is de behandeling en hoe is de prognose?
De behandeling bestaat uit het toedienen van een wormenkuur. Niet elke wormenkuur is geschikt, bovendien moet de dosering worden verhoogd en moet de wormenkuur vaker worden toegediend dan gebruikelijk is. Afhankelijk van de ernst van de verschijnselen moet soms ook symptomatisch worden behandeld. Dit houdt in dat we het hart of de longen een handje proberen te helpen. De prognose is goed, tenzij de veranderingen door de worm in het lichaam al zo uitgebreid zijn dat de hond niet meer beter kan worden.
