Ik dacht dat ik 1 gulzige hond had: Brutus. Totdat we Linga erbij kregen....... Mijn hemel, wat is die kleine errruggggg. Brutus eet langzaam vergeleken bij dit kleine barfvarken....
Wat ik doe met Linga en Brutus: ik zorg dat ze beide in een andere ruimte liggen. Brutus ligt in de kamer en Linga ligt in de hal. En de deur gaat dicht. In 1 dezelfde ruimte is het hek helemaal van de dam.
Ik weet niet of je dat topic gezien heeft, maar toen Linga nog een paar maanden jonger was heeft ze 1 rib in 1 keer ingeslikt. In mijn pupje van 40 cm lang zat een bot van 20 cm lang. Ik ben me de krampen geschrokken. Dus, les 1: geef nooit botten die ze in 1 keer in kunnen slikken. Voor Linga dus geen kalfsstaarten, geen kalkoennekken, geen eendennekken (tenzij ik die eerst helemaal plat sla), geen enkele ribben. Te gevaarlijk.
Zij krijgt alleen botten die ze of probleemloos in 1 keer kan inslikken (en qua kluifwaarde is dat natuurlijk nul) of ze krijgt zulke grote stukken dat ze ze niet in 1 keer in KAN slikken. Kalfswervels: ik haal ze op een gegeven moment weg omdat ik zeker weet dat mevrouw het laatste stuk gewoon in 1 keer naar binnen slokt. Ze krijgt hier vooral halve kippen (of hele kleine haantjes), hele kwartels, grote stukken van hele eend, grote stukken van heel konijn, grote stukken van hele parelhoenen en daar kluift ze 'redelijk' op, hoewel het laatste stuk (dat voor mijn gevoel nog veel te groot is) in 1 keer naar binnen slikt.
Dit is haar gewoon niet af te leren. Ik zorg alleen dat ik haar vleesbotten aanbied die haar geen schade aan kunnen richten als ze ze in 1 keer in slikt. Kijk, als het eenmaal ingeslikt is, dan is het ingeslikt dus kan ze er niet meer in stikken. En nou geef ik dus botten waarvan ik zeker weet dat die wel verteren in die maag. Zachte botten van gevogelte en konijn verteerd ze dus uitstekend. Kalfsbotten krijgt ze om op te kluiven en daar neem ik het laatste deel van weg. Ribben krijgt ze op dit moment niet. Ik wil haar wel weer ribben gaan geven, maar dat zullen nooit meer enkele ribben zijn en dat zullen stukken zijn waarbij de ribben nooit langer zijn als 8 a 10 cm.
Ik heb er overigens bij Linga voor gezorgd dat ik botten heel makkelijk kan afpakken. We ruilen. En we ruilen met iets dat zij geweldiger vindt als het bot. Want als ze het gevoel zou hebben dat ik haar bot af pak, dan weet ik zeker dat ze 'm in 1 keer opvreet. Dus we ruilen met iets geweldigs en dat gaat super. Ze laat haar bot daar graag voor los. Ik wil dat persee, dat ik botten bij haar kan afpakken. Maar coachen zou bij Linga ook averechts werken. Ik laat haar met haar eten helemaal totaal met rust.
Meer kan ik niet doen.
Hoewel ik wel een printout heb ophangen hoe ik de Heimlich procedure moet uitvoeren..... Ik denk dat ik de procedure nu goed uit mijn hoofd ken. Ohhh, erg he, zo'n vreetschuur! En ik geef toe dat ik misschien en muts ben, maar ik ben liever een muts dan dat ik met mijn hond naar de DA moet. En na dat rib avontuur ben ik toch gewoon voorzichtiger met haar geworden (mijn andere 2 honden krijgen gewoon ribben te eten en zelfs enkele ribben. Zij eten gewoon netjes. Zoals ik al schreef dat ik dat Brutus erg was, maar hij is dus feitelijk super braaf).