

En nog eentje om een idee te krijgen van het formaat naast mijn hand:

Nee, ik ben inderdaad niet bang voor spinnen. Vroeger bij mijn ouders hadden we ook zo eentje in de garage wonen, ik vind het prachtige beesten :-)
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
pearlsofpassion schreef: Ik ben er ook heel bang van. Vooral als ze 's avonds in het donker van de andere kant van de kamer in een rotvaart vlak onder mij onder de bank verdwijnen. Net tijdens een spannende film.
Toen heb ik serieus staan beven, gegild, en durfde dagenlang in het donker de kamer niet meer in.
Nee, ik ben heel blij dat mijn katjes ze ook opeten. En telkens laten ze de poten liggen (die mag ik dan opvegen, maar vind ik niet zo erg). Alsof ze willen zeggen: kijk eens waarvan ik jou nu weeral gered heb.
Luis is een keertje weggelopen tijdens het eten om er eentje te vangen. Ik had hem nog niet eens gezien. Hij heeft hem mooi met zijn rug naar mij toe opgegeten en dan verder zijn bakje leeg gegeten. Normaal is weglopen bij het eten: gedaan met eten. Maar dit vond ik zo lief en tactvol van mijn rode jongen, dat ik hem toch zijn bakje gelaten heb. Ik heb hem zelfs geprijst...![]()