Cindy de Wolf schreef:
Afgelopen dinsdag was het Ecvo onderzoek van de hondjes waar wij in principe een pup van zouden krijgen. Nu is bij moeder 2 ectopische cilie geconstateerd. Weliswaar klein maar toch...eerste Ecvo onderzoek 2 jaar geleden was vrij. De papa heeft 2 puntjes op zijn lens maar gezien leeftijd (11) was dat niets om ongerust over te zijn. Afijn nu dub ik dus mega om wel of niet een pup uit deze combi te nemen. Even voor de duidelijkheid, het gaat om een ras in opbouw waar je dus bijna GEEN inspraak heb in je fokker. Na 4 jaar soebatten heb ik een teen tussen de deur kunnen krijgen en wilde graag een pup van deze fokker omdat zij hele stabiele hondjes heeft, inteelt% vrij laag is en heel goed socialieeert.
Vader is aan PL geopereerd en aan een dubbele hernia. Beide onduidelijk hoe ontstaan. Beide goed gekomen. Hondje loopt met 11 jaar op het hoogste niveau behendigheid. Moeders is PL vrij. MAAAAR ze hoeven beide niet alsnog via het meutstege protocol getest te worden. Dat is pas sinds een paar jaar en beide hondjes vallen qua leeftijd buiten het huidige fokreglement. Dus DA constatering was toen voldoende....
Wat betreft de haartjes (e.c.) zou ik niet af zien van een pup uit deze combi, omdat ze klachtenvrij is. Een hond kan járen lang hiervan vrij zijn of lijken, als het aantal haartjes zodanig beperkt is. Als die enkele haar namelijk net is uitgevallen ten tijde van het onderzoek, lijkt de hond er vrij van te zijn. Fokkers die willen doen voorkomen dat de honden hiervan vrij zijn zonder dat dit het geval is, trekken die haartjes er voor het onderzoek uit... Dus hoeveel zegt "vrij"..?
Of de de hond
klachtenvrij is hiervan, wordt bepaald door de stand en zeker ook de hardheid van de haartjes. Indien de haartjes wél klachten veroorzaken is dat bijzonder zichtbaar, dus geen twijfel mogelijk. Bij de Flatcoated komen e.c. vaak voor (doorgaans net als bij dit hondje slechts enkele haartjes, bij het ene onderzoek wel en later weer eens niet) en is dit bijna altijd klachtenvrij. Sommige andere rassen worden wél vaak getroffen door e.c. die pijn veroorzaakt. Dat vereist dan het vakkundig (blijvend) verwijderen er van.
De puntjes op de lesn waarvan de oogsprecialist bij ECVO zegt dat dit van gen betekenis is bij een hondje van 11 jaar, zou ik hierin vertrouwen. Die heeft geen enkele belang om dit te zeggen als het anders is en de fokker is slechts zo eerlijk het desondanks te delen. Ik weet van oogspecialisten over bijv. gonioscopy dat hoe jonger je de hond laat screenen, hoe groter de kans dat de hond vrij is. Andersom: hoe ouder een hond is, hoe groter de kans dat er iets minder volmaakt is op dit gebied, als gevolg van kleine beschadigingetjes t.g.v. leven. Een hond op leeftijd hierop beoordelen geeft dus reeele kans ten onrechte de indruk te wekken van een afwijking. Ik veronderstel dat de geconstaterde 'puntjes' vergelijkbaar zijn, in de zin van dat ze inherent zijn aan 11 jaar rond rennen.
Ik zou niet heel blij zijn met het PL onderzoek zonder protocol, maar de ouders en diverse familieleden zijn zeer aktief, dat zegt iets over hun fysieke belastbaarheid. De lijnen worden binnen dit ras in de breedte onderzocht, dat geft heel veel meer info dan bij de meeste rassen het geval is, waar slechts een (gehoopt) fokdier wordt gescreend. Let wel, dat zijn doorgaans ook de beter gebouwde hondjes, waar gemiddeld tevens wat zuiniger mee omgesprongen wordt, dus niet de meest risicovolle hondjes. Ik weet dat bijv. de Golden met regelmaat(!) op de afdeling orthopedie Utrecht wordt behandeld wegens PL, maar dit wordt nog steeds niet onderzocht bij de fokdieren, laat staan in de breedte. Nogmaals, ik zou onderzoek via het Meutstege protocol prefereren, maar tegelijkertijd realiseer ik me héél goed dat je bij de meeste rassen (en niet-rassen) veel minder weet over de knieeen van de ouderdieren, laat staan hoe het daarmee in de breedte in de lijn zit.
Als ik het zo hoor - de fokker socialiseert goed en heeft hondjes die zowel fysiek als mentaal belastbaar zijn, plus een uitstekende reputatie op beide gebied - dan zou ik de 'gok' nemen. De fokker heeft voor mij voldoende aannemelijk gemaakt betrouwbaar te zijn door uit zichzelf te melden over de operaties en óók het onvolkomenheidje a/d ogen te noemen welke gevolg is van leeftijd/leven. Als een werklustig, 'bejaard' hondje 1 PL operatie gehad heeft, naar zeggen t.g.v. trauma, en daarna zodanig herstelt is dat deze weer volop belastbaar is tot op z'n oude dag, dan zou ik geneigd zijn deze fokker daarin te geloven. Gesterkt door het brede onderzoek binnen de lijnen.
Wat betreft de suggestie voor andere rassen: ieder ras heeft rasspecifieke problemen. Het ene ras is hierin wat openhartiger dan het andere, maar 'familiekwaaltjes' zijn inherent aan families... Bij volkomen onherleidbare kruisingen zal de kans hierop lager zijn, maar zul je ook veel minder kunnen voorspellen welke eigenschappen je wel/niet kunt verwachten, want voor zover de ouders al beiden bekend zijn, is zeker de rest van de familie zelden in beeld geweest.
Hoe meer je wéét, hoe bewuster je je bent van de risico's die je loopt, maar dat betekent niet dat je persé meer risico loopt als je ze ként.. Ik vergelijk het een beetje met de zoektocht van een fokker naar een reu: wie verheugd uit roept een perfecte reu gevondne te hebben, reuze gezonde lijnen, perfecte karakters, prachtig exterieur.. die heeft stomweg het huiswerk nog onvoldoende gedaan, want er bestáát geen familie waarop níets aan te merken valt, waar geen verbeterpuntjes in zijn (kijk maar eens rond in onze eigen families

)
Heeeel veel succes met je overwegingen!!!!!!