Ik had ook het wangvlees al een stukje losgesneden, om het goede voorbeeld te geven:

Anatomie van een elandschedel: de onderkaak ligt in het gras, de verticale doorsnede is waar we de neus en de bovenkaak eraf hebben gehaald, de platte bovenkant is waar het gewei met een stuk schedel eraan is afgezaagd. Elanden hebben trouwens verbijsterend kleine hersenen. Ik had me erg op de hersenen verheugd, als niet-alledaags barfhapje voor de honden, maar toen het schedeldak verwijderd was en ik mijn vingers in de schedel stak om de hersenen eruit te halen, bleken die maar vuistgroot te zijn.



Dat kronkelige "bot" waar je recht op kijkt voelde als een soort geplastificeerd papier. Dat hebben de honden niet opgegeten.


Rechts (bij Laika's neus) zie je een van de ogen naar buiten steken...


Scotch wil dat dat oog nou eindelijk eens losla-haaat!


Max heeft de neus met de bovenlip gescoord, een heerlijk zacht aanvoelend geheel. Laika heeft die ook nog een tijdje rondgesleept door de tuin, maar uiteindelijk heeft Max het allemaal verorberd. Hij had hem ergens in de tuin laten liggen en twee dagen later na zijn normale avondeten naar binnen gewerkt




Max houdt ondertussen de anderen in de gaten...



Scotch heeft zijn ware ik gevonden. Dit is de hond waarvoor ik acht maanden lang gemalen barf heb moeten opleuken met tonijn uit blik, groenteprut, olietjes en ander lekkers, omdat hij dat rauwe gedoe vréselijk vond.






Uiteindelijk heb ik de resten van de koppen teruggebracht naar het bos, voor de beren en wolven die daar rondlopen. En inderdaad waren die resten de volgende dag allemaal verdwenen...
De prachtige foto's zijn door Michiel gemaakt!