Dus, bek open, hand in d'r strot en voelen. Niks te voelen. Pinkel niet stil willen zitten natuurlijk, dus in de houtgreep. Hoofd-lamp op onze kop en in de bek speuren. Kon niks vinden, niet in wang, niet in tandvlees, niet tussen de kiezen en niet in strot. Om te testen een stukje brood gegeven. Dat at ze nog. Dus, niet strot of keel.
Goed, Leo gecommandeerd Frank te bellen. De dierenarts. Ondertussen weer in bek kijken en ja hoor!!!! Ineens zag ik het! Er zat een stukje bot klem tussen haar kies en verhemelte!
OK, paniek was eraf. Leo is tangetje gaan zoeken. Nam Pinkel in de houtgreep, bek open, tangetje erin en stukkie bot eruit! Mijn held Leo!
Moraal van dit verhaal? Soms is het handig om een tangetje en een lampje in de buurt te hebben
