Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Mowgli schreef: Keutelboer met wat koeien, schapen, shetlandponies, kippen, konijnen, geitjes en een flinke moestuin en fruitbomen...Zo zou het leven moeten zijn, en het ziet er naar uit dat ik dat ga bereiken. Behalve dan de pony's, want daar heb ik niets mee.
Martine-Tom schreef: En met passie, en met vinden dat je iets te zeggen hebt, met niet bang zijn, met niet perfect willen zijn...en vooral met gewoon doenTja, schrijven doe ik al vanaf het moment dat ik begreep dat beelden ook in woorden te vangen waren. Hetgene wat mij tegenhoudt is dat ik rust in mijn hoofd moet hebben. Nu krijg ik dat van schrijven ook wel, maar dan moet ik dat wel iedere dag even bewust doen, anders is die rust er sowieso niet. En niet perfect willen zijn is vast ook een valkuil. Want eigenlijk ben ik een grote perfectionist, al zullen daar best wat mensen van in de lach schieten wanneer ze dat horen. Juist omdat het iets is waar ik al zolang van droom, moet het in één keer goed zijn. Tja, en dat kan niet, dat weet ik ook wel. Maar gevoel en verstand zijn het vaker niet met elkaar eens toch?
Leonie. schreef: Ik zou ook een boerderijtje willen, klein winkeltje erbij.Dat doet mijn stiefbroertje, ooit zat ie als kind in gesloten opnamen en het zou nooit wat worden met hem. Op zijn 18e uit het systeem gevlucht en vanuit niks is hij nu meubelmaker, koophuis, getrouwd de hele reut, volgens jeugdzorg was hij nog te stom om zijn veters te strikken en moet je hem nu zien! #trots
Actrice zijn lijkt me ook erg mooi.
Hmm of meubeltjes maken.
Martine-Tom schreef: Dat doet mijn stiefbroertje, ooit zat ie als kind in gesloten opnamen en het zou nooit wat worden met hem. Op zijn 18e uit het systeem gevlucht en vanuit niks is hij nu meubelmaker, koophuis, getrouwd de hele reut, volgens jeugdzorg was hij nog te stom om zijn veters te strikken en moet je hem nu zien! #trotsMooi zeg!
arenda schreef: Tja, schrijven doe ik al vanaf het moment dat ik begreep dat beelden ook in woorden te vangen waren. Hetgene wat mij tegenhoudt is dat ik rust in mijn hoofd moet hebben. Nu krijg ik dat van schrijven ook wel, maar dan moet ik dat wel iedere dag even bewust doen, anders is die rust er sowieso niet. En niet perfect willen zijn is vast ook een valkuil. Want eigenlijk ben ik een grote perfectionist, al zullen daar best wat mensen van in de lach schieten wanneer ze dat horen. Juist omdat het iets is waar ik al zolang van droom, moet het in één keer goed zijn. Tja, en dat kan niet, dat weet ik ook wel. Maar gevoel en verstand zijn het vaker niet met elkaar eens toch?Dit had ik kunnen schrijven... Ik heb via mijn werk als literair vertaler veel contact met uitgevers, en er zijn al verschillende geweest die vinden dat ik zelf eens een boek moet schrijven, maar inderdaad, die rust in dat hoofd... Heb ooit eens een poging gedaan gewoon te beginnen, nou woeha. Ben nooit aan de tweede zin toegekomen, zo lang zat ik aan de eerste te slijpen en te schrapen.
En ik heb veel te zeggen, maar heb daar nog niet de goede woorden voor gevonden. Laten we hopen dat dat nog komt.....
Alsof die eerste zin meteen al de Nobelprijs voor de literatuur moest opleveren. 
En dat terwijl ik op de andere vlakken des levensch absoluut geen perfectionist ben. 
Anne in Duitsland schreef: Dit had ik kunnen schrijven... Ik heb via mijn werk als literair vertaler veel contact met uitgevers, en er zijn al verschillende geweest die vinden dat ik zelf eens een boek moet schrijven, maar inderdaad, die rust in dat hoofd... Heb ooit eens een poging gedaan gewoon te beginnen, nou woeha. Ben nooit aan de tweede zin toegekomen, zo lang zat ik aan de eerste te slijpen en te schrapen.De beste tip die ik ooit kreeg, schrijf aan en voor jezelf. Ik schrijf graag en ik liep er op vast dat het begrijpelijk moest zijn, mooie zinnen enz enz. Na die tip ben ik dat gaan proberen en dat werkt als een tiet, ik schrijf wat ik wil, gewoon voor mezelf, mocht het ooit zover komen dat het uitgegeven zou worden (yeah right
Ik lijd met je mee!
) kan er altijd nog naar taal gebruik en begrijpelijkheid enzo gekeken worden.Anne in Duitsland schreef: Dit had ik kunnen schrijven... Ik heb via mijn werk als literair vertaler veel contact met uitgevers, en er zijn al verschillende geweest die vinden dat ik zelf eens een boek moet schrijven, maar inderdaad, die rust in dat hoofd... Heb ooit eens een poging gedaan gewoon te beginnen, nou woeha. Ben nooit aan de tweede zin toegekomen, zo lang zat ik aan de eerste te slijpen en te schrapen.Hahahaha, gedeelde smart is halve smart, zullen we dan maar denken
Ik lijd met je mee!
En wie weet...ooit.... Ik heb al wel investeerders naar het schijnt. En weet je wat het lulligste is...Mijn broer, mijn alles-aangewaaid-krijgende broer, huisarts, doctor, omni-talen-spreker, mijn broer dus. Mijn broer die nooit enige aspiraties heeft gehad om boeken te schrijven, heeft er nu al 2!!! op zijn conto. Gewoon omdat hij zich wat verveelde. Nou ja, 1 boek heeft ie moeten schrijven als promovendus, maar het andere.... Het andere is ontstaan uit een theaterstuk wat hij geschreven had. Ach, ik hou van mijn broer en ik gun het hem van harte. En ik? Mijn tijd komt ook nog wel... Ooit!
