Heb al een tijdje niet gereageerd, maar volg dit topic trouw.
Moeilijk hoor, de dilemma's waar je allemaal voor staat.
Maar je neemt immers geen beslissingen over één nacht ijs. Zoals ik het lees neem je alle beslissingen wel overwogen. Het is heel menselijk dat je daarin twijfelt.
yuki11 schreef:
Hier is ze dan weer....eerlijk gezegd redelijk verdrietig, leeg en moe 
Rutteman was redelijk tevreden, de klieren waren met zo'n 50% geslonken.
Hij wilde vandaag behandelen met de eerste chemo...maar dat heb ik afgeslagen.
Ik wil eerst kijken wat de maretak doet en hoe de tumor zich nu ontwikkeld.
Zodra de tumor weer groeit, moet ik een afspraak met 'em maken voor de chemo (als ik dat dan wel wil)...
De L-asparaginase heeft nu dus gezorgd voor een reductie van ca. 50%. Als hetzelfde middel een 2e keer ingezet wordt, zal t een reductie van ca. 25% geven, naar verwachting...en dan is t beginpunt voor chemo dus wat minder gunstig dan op dit moment.
Ik voelde mij schuldig om zonder behandeling weer te vertrekken, maar zeer waarschijnlijk had ik mij evengoed schuldig gevoeld als ik MET behandeling was vertrokken

Het is kiezen uit 2 kwaden en ik wil helemaal geen kwaden voor mijn Yukje...

Tot overmaat van ellende lopen allerlei andere zaken in mijn leven nou ook niet echt jippiedepippie, dus ik ben er voor t moment echt even helemaal klaar mee...
Vaak is het achteraf natuurlijk ook makkelijk praten als wanneer je er voor staat. En voor 'buitenstaanders'is het natuurlijk helemaal anders dan wanneer je er zelf midden in zit.
Hoe een ander daar verder tegenover staat is niet relevant. Yuki is immers jouw hond, als iemand weet hoe Yuki zich voelt en wat hij allemaal 'aan kan' ben jij het.
Sterkte met alles en ik hoop dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten!!
