Het gaat alleen maar slechter met haar
Was het eerst af en toe dat ze achter haar staart aan joeg (op momenten dat ze niet weet wat ze moet doen, na hersenwerk, na wandelen, als we even "klaar" zijn met bezig zijn met haar), vandaag doet ze het ook tijdens het uitlaten, en bijt ze daarnaast ineens ook in de riem. We hebben haar nu zien veranderen van een "drukke hond" naar een hond die stijf staat van de stress. We reageren er niet op, leiden haar af waar mogelijk, straffen niet, doen meer hersenwerk, ze krijgt een gevulde kong, en toch wordt het alleen maar erger.
Ze is rustig als ze in de bench ligt. Dat is echt haar enige rustmoment. Zodra het deurtje open gaat eet ze de gestrooide koekjes op en begint ze meteen achter haar staart aan te jagen. Daar komt ze heel moeilijk uit. Zijn we haar voor met een hersenwerkje, dan doet ze het niet. Maar zo gauw de koekjes dan op zijn begint ze weer. Dat betekent dus dat we met haar bezig moeten zijn tot ze weer de bench in gaat, als we het staartjagen willen doorbreken.
Ze krijgt phytonics strezz sinds gisteren, en we hebben ook een adaptil (DAP) verstuiver sinds gisteren. Naar mijn idee is haar stressniveau sinds gisteren alleen maar hoger geworden...
Vanmiddag zijn we naar een hondenschool in de buurt geweest, mensen met verstand van positief trainen, gediplomeerd hersenwerk-instructeur etc. Ook daar liet ze heel veel stress-signalen zien. Zij hebben al jaren herders, ook herplaatsers, honden met een verleden, en zij gaven aan dat het heus wel goed kan komen, maar dat het een hele lange weg gaat zijn. En dan gaat het dus toch een "project" worden, wat we persé niet wilden.
Natuurlijk moet ze wennen, natuurlijk kost zoiets tijd. Maar zoals ze nu is zal ze heel veel begeleiding nodig hebben bij alles wat ze doet, de hele dag, draait alles om het vóór zijn van stress, en gaat dat ten koste van de kinderen. Die gedragen zich voorbeeldig deze week, maar we kunnen niet blijven verwachten dat ze de hele dag op hun tenen lopen en geen aandacht van ons krijgen. Dat is nooit de bedoeling geweest.
We hebben dus de hele pijnlijke beslissing genomen dat ze terug gaat naar Yvette...
Ik kan alleen nog maar janken... Ik vind het echt vreselijk
Maar het zou niet eerlijk zijn voor onze kinderen die dan heel veel aandacht moeten missen, en voor Drop om haar hier te houden en niet alles te kunnen doen wat ze nodig heeft.
.
Blaft ze al Duits?
Dat hadden we allemaal niet verwacht. Schrok er echt van. Anke ook.
voor jou!
