Hope schreef:Doorverwijzing naar de psychiater is besproken.
Punt is, dat ik een enzym in mijn lever mis waardoor medicatie slecht of zelfs niet wordt afgebroken. Mijn moeder heeft dit ook.
Gebruik van medicijnen is dus altijd een risico bij mij. Momenteel zit er zoveel van het middel in mijn bloed dat doorgaan, of starten met een alternatief, fysiek gewoon geen optie is. Je kan eigenlijk zeggen dat mijn eigen lichaam zichzelf vergiftigd. Of nou nee, het zuivert gewoon slecht.
In 2004 ben ik gereanimeerd nadat het mis ging met narcose. In 2007 ben ik 3 dagen buiten bewustzijn geweest na gebruik van morfine (na een operatie). Hierbij had ik een hartslag die varieerde van 29 tot 250. In 2006 kon ik een week niet meer lopen na gebruik van iets tegen misselijkheid (ook na operatie).
Na dat gedoe met die kiezen en daarbij het krijgen van pijnstillers ben ik ook met gillende sirenes naar de SEH gebracht.
Dus eerlijk gezegd weet ik niet of ik nog wel wat wil proberen. Ik vind dit toch echt wel spannend worden...
Bleh Marloes, na al die ervaringen kan ik me voorstellen dat je er huiverig van wordt. Het ontbrekende enzym is ook niet in een synthetische vorm beschikbaar te maken? Wat vreselijk lastig. Of andersom, de stofjes die de antidepressiva verschaffen zijn niet in een natuurlijke vorm verkrijgbaar? Natuurlijk niet in dezelfde concentratie als in een pil, maar toch.
Ik hoop dat je er zonder medicatie doorheen kunt komen, door die depressie.