Nelson was helemaal weg van haar, ze kreeg poten en kusjes en hij kroop op schoot

Tja, veel wijzer zijn we nog niet geloof ik. Ze vindt Nelson er te mooi uitzien voor atopische dermatitis. Er wijst ook helemaal niets op een allergie voor pollen of mijten. Vlooien heeft hij niet en er zijn geen klachten die wijzen op iets van een contactallergie.
Ze sloot zeer zeker een reactie op de enting niet uit, maar zei wel eerlijk dat ze als regulier dierenarts daar te weinig over kon vertellen en ik dan in het alternatieve circuit moet gaan zoeken.
Ze was pro-barf. Of nouja, ze vindt het echt prima zolang je maar kan vertellen wat je voert, in welke verhoudingen en waarom. Ze was verder anti-medicatie, of zoals ze zelf zegt: liever elke dag wassen en zalf smeren dan beginnen met ab, om nog maar te zwijgen over prednison.
Dat is dan ook een advies: elke dag de jeukende plekken wassen en insmeren met calendula.
Verder wil ze het, voor ze mijn portemonnee om laat keren (haha, leuk mens!) toch nog kijken naar voeding.
Haar advies: 4 weken gekookte aardappels met schil, gebakken tofu in goede olie (welke kon ze niet zeggen, dat moest ik hier maar vragen

Tja. Het is geen barf, het is vegetarisch. Even alle dierlijke eiwitten uit zijn lijf, even rust voor het lijf en dan opnieuw starten met een nieuwe diersoort. Geef je eenmaal barf wil je nooit meer brokken zei ze dus ze zou het me niet aandoen een zak RC mee te geven.
Wat vinden jullie?