Boy was 11 maanden toen wij hem kregen en panisch toen hij de 1e keer mee moest naar de d.a
ik wilde hem toen we hem opgehaald hadden even grondig laten nakijken , want hij zag er nl niet uit was ernstig vermagerd en stonk vreselijk had kale plekken en een vreselijk gebit .
mijn d.a waar ik al jaren kwam met mijn teef vond het harstikke leuk dat we er 1 uit het asiel haalden en stelde voor om hem GRATIS ff helemaal na te kijken
NA werktijd .
nou Boy was panisch .
stijgerde , gromde , zat te gapen v angst
en wat heeft mijn d.a toen gedaan ....
Jas uit en ff mee naar buiten samen met ons stukje gelopen
ze kunnen daar nl makkelijk los buiten ...
heeft binnen dus helemaal niks opgedrongen en hem een paar koekjes gegeven en we zijn naar buiten gegaan
zijn een paar dagen later teruggeweest en toen ging het al een heel stuk beter .
en nu
nu mag hij hem zomaar in zijn bek / oren ed kijken geen enkel probleem .
en natuurlijk weet hij ook wel dat dobermanns natuurlijk hartstikke gevaarlijk zijn
misschien is hij wel levensmoe ?? ,,,haha want hij heeft nl best veel dobers uit het hele land als patient .
