[pearlsofpassion]

Dat is wel wat frustrerend dan ja, dat met verbouwen de waarde niet omhoog gaat, dat snap ik heel goed. Je doet die verbouwing dan echt voor jezelf en ja, dan heb je er alleen wat aan als je er lang nog blijft wonen. Als dat je intentie is dan is het prima.
En je klinkt ook echt niet alsof je niet blij bent met wat je hebt hoor.
Maar als je zoveel geld er in gaat storten, dan is het logisch dat je goed na gaat denken. Daar is niets mis mee en gelukkig mag dromen en wensen ook altijd nog.
Maar zit er ook niets tussen verbouwen en een stuk grond? Zijn er geen voor jullie interessante huizen te koop?

Daar hebben we vorig jaar een hele tijd naar gekeken. En niets gevonden.
Het probleem is, dat als je een huis koopt van dezelfde waarde of iets duurder dan wat je hebt, er nog 10% kosten bij komen. En dan is er altijd wel iets dat je nog wil veranderen. En het eisenpakket is ook wel erg hoog. Als de ligging niet beter zou zijn dan dit moeten we niet gaan he.. Maar zelfs een rustige straat is om te fietsen vaak gevaarlijker dan het pad achter onze tuin. Ale bon, we vonden niets dat we konden/wilden betalen. Beetje hetzelfde verhaal.
Als we nu 5 jaar zouden rondkijken zouden we het misschien vinden. Maar dan gaan we toch maar liever verbouwen.


De jouwe is trouwens erg mooi geworden he? Zo grote ramen achteraan!
Dat was ons eerste idee ook, maar we zitten noord gericht (energieverlies) en het wordt 7m breed achteraan (glas is zo duur) , dus gaan we het toch maar niet over de volledige breedte doen.
Maar het is wel super knap bij jullie. Mooi gedaan hoor.

[pearlsofpassion]

Dingen als een dure keuken of badkamer krijg je nooit terug, ook niet bij nieuwbouw. En heel eerlijk: ik vind het knap als jij kan voorspellen hoe de huizenprijzen zich gaan ontwikkelen. In mijn ogen is er nog steeds een enorm zeepbel en is het meer waard worden van huizen geen zekerheid meer.

In plaats van de richten op de fictieve waarde van een huis in de toekomst, kijken wij meer naar ‘wat zijn de lasten die we willen en kunnen dragen zodat we dingen kunnen doen die we leuk vinden’

En over bijkomende kosten; je verteld dat je kinderen nu te voet naar veel dingen toe kunnen, achteraf wonen betekent dan waarschijnlijk ook 2 auto’s en veel meer vervoerskosten? Ook iets om over na te denken

We hebben al 2 auto's. Dat dateert van vroeger. Nu hebben we die zelden beide nog nodig maar 1 is een diesel en dus niets meer waard, de 2e is een firmawagen. En het is wel handig dat je niet moet puzzelen..

Dat je verder van alles af zit is een afweging die inderdaad meespeelt. Maar het valt wel te fietsen hoor.

Qua waarde van het huis, dat is net het punt... Een rijwoning in zo'n straat gaat gewoon niet hoger in waarde. Ongeacht hoe de binnenkant eruit ziet en of er zonnepanelen op liggen of niet. Dat hebben nu verschillende mensen bevestigd. De makelaar zegt ooit een rijwoning aan iets hoger verkocht te hebben maar die was volledig nieuw en afgewerkt en in een rustigere straat..
Mensen met zo'n budget, kopen gewoon geen rijwoningen...
Geloof me, dat was voor ons ook een serieuze domper.

Het gaat ook niet over een nieuwe keuken of badkamer, dat weten we wel dat je dat er niet uithaalt als je verkoopt. Het gaat over 30m2 extra ruimte achteraan en een muur eruit in de woonkamer want nu staat de keuken achter de hoek als het ware. Een verbouwing die enkel in ruwbouwerken al 50 000 euro zal kosten. Want verbouwing kost ook meer dan een kwart meer dan vorig jaar. Ik hoorde gisteren nog iemand die een stukadoor had ingehuurd en die had z'n prijzen 40% verhoogd.
We zijn echt 2 jaar te laat.... Maar ja, 2 jaar geleden deden we de badkamer.. En vorig jaar liet plots op een paar weken tijd het afwasmachine en de inductiekookplaat het afweten en viel er een kast uit elkaar, waardoor we beslisten die verbouwingen wat vooruit te schuiven ipv nog in de oude keuken te investeren. En zo gaat de bal aan het rollen.

Dat is idd de afweging die we maken hoor. Maar je kan niet echt veel besparen. Je kan het niet half doen want dan krijg je'r niets in. We hebben alle opties tientallen keren overlopen. Dus tis een beetje alles of niets. Je kan ook niet uitbouwen bedoel ik dan, maar er staat een slechte veranda die niet bruikbaar is als woonruimte en dan toch echt weg moet.
En dan komt idd de vraag, willen we dat hier wel in stoppen of gaat die straat ons zodanig storen dat we beter elders gaan wonen.

Qua woningprijzen, dat verloop is hier heel anders dan in NL. Het stijgt hier al 20 jaar gigantisch en om de zoveel tijd lijkt het iets te stagneren om dan weer door te stijgen.
Bovendien heeft de regering beslist dat er binnen een aantal jaar een betonstop komt. En als ik het goed begrepen heb wil dat zeggen dat er dan geen bouwoppervlak meer bij mag komen. Nu bouwen Belgen erg graag zelf, dus dat gaat nog een serieuze rush op de markt van de bouwgrond geven als die deadline dichterbij zal komen. En daarna wss schaarste.
Pas op, ik ben voor hoor. Ze hebben hier ik Herzele ook alweer 5 wijken bij verkaveld. Ik kan maar hopen dat ze dat hier achter ons niet gaan doen...
Maar de woningprijzen zullen dus nog wel even doorstijgen.

[Kaio]

Thnx , ik heb het er heel ingewikkeld mee. En ik ben ook olympisch kampioen in bedenken wat anderen zouden kunnen denken. Helaas trek ik me dat ook nog eens heel erg aan. Ik heb het hele verhaal op de werk app gegooid en de meeste collegas reageerden met beterschap. Sommigen met meer woorden. Een aantal negeeeden het.
Ik denk dat ik het t ergste vind als ze denken dat ik me aan stel of het psychisch is. Geen idee waarom me dat zo aanvliegt

Ik denk zomaar omdat "och het zit tussen je oren" echt gewoonweg niet tof is om te horen. Het klinkt zelfs denigrerend. Je moet maar weerbaarder worden, komt er ook nog vaak achter....
Praat een beetje uit eigen ervaring. Mensen snappen het echt niet. En het vliegt je aan omdat je het zelf ook als liefste anders zag, dat je wel de energie hebt en dat je wel van alles kunt.

Wel knuddig dat je niet mag sporten tijdelijk. Maar doe je niet heel veel cardio? Wat ik weet van sport is wel dat met name lang en veel cardio ook meer stress hormonen kan geven. Maar goed hoop dat de arts het bij het juiste eind heeft en dat het na een pauze weer veel beter gaat !

[sam28]

Omdat dat belangrijk voor je is. Jouw doorzettingsvermogen is een deel van wie jij bent. En nu je het niet op karakter vol kan blijven houden, ben je bang dat dat iets over jou zegt.

Maar dat is niet zo Sam. Je bent ziek en je lichaam heeft dit plan van aanpak nodig om beter te worden. En jij blijft al die tijd dezelfde kanjer die je al was

Dankjewel. Ik zit weer te janken en denk dat dat wel is wat het is. Ik kan het niet op karakter. Eerder kon dat wel en ging het op karakter doen over op het lukt me steeds makkelijker. Nu word het eigenlijk erger. Ik betrapte me erop dat mijn woordvindingsproblemen die ik in april mei en juni zo erg had, weer terug kwamen. Dus heb ik op karakter wel bijna 3 maanden weer helemaal gewerkt maar het ging niet over in dat het me steeds makkelijker lukte.

Ik denk zomaar omdat "och het zit tussen je oren" echt gewoonweg niet tof is om te horen. Het klinkt zelfs denigrerend. Je moet maar weerbaarder worden, komt er ook nog vaak achter....
Praat een beetje uit eigen ervaring. Mensen snappen het echt niet. En het vliegt je aan omdat je het zelf ook als liefste anders zag, dat je wel de energie hebt en dat je wel van alles kunt.

Wel knuddig dat je niet mag sporten tijdelijk. Maar doe je niet heel veel cardio? Wat ik weet van sport is wel dat met name lang en veel cardio ook meer stress hormonen kan geven. Maar goed hoop dat de arts het bij het juiste eind heeft en dat het na een pauze weer veel beter gaat !

Nee, dat is zeker denigrerend en helaas ook wel herkenbaar. Ik ken dat nog wel uit de tijd dat ik psychisch nog een stuk slechter was.
Ik wist niet dat veel cardio stresshormonen konden geven. Dat zal ik eens voorleggen aan die sportarts, of dat bij mij nog mee kan spelen.


Wat ook meespeelt is het gevoel in een spagaat te zitten. Het gevoel dat collega's me een aansteller vinden en aan de andere kant kan ik nog wel het eea doen (ik moet natuurlijk verhuizen nu, dat ze niet zien dat ik nu niet alleen sta te kutten maar ik veel hulp heb, mijn sociale afspraken die door gaan en nog 5u pd werken) en dat mensen daar dan weer boos over worden. Dat ik niet ga stilzitten. De spagaat maakt paniekerig.
Het helpt niet dat ik zelf ook al wel had aan zien komen dat het me allemaal niet meer zou gaan lukken en ik dus ook echt wel heel erg moe ben. Dat maakt me psychisch ook niet de stabielste.
Ik ben wel benieuwd wat de bedrijfsarts gaat zeggen.

[Charlie Angel]

Daar hebben we vorig jaar een hele tijd naar gekeken. En niets gevonden.
Het probleem is, dat als je een huis koopt van dezelfde waarde of iets duurder dan wat je hebt, er nog 10% kosten bij komen. En dan is er altijd wel iets dat je nog wil veranderen. En het eisenpakket is ook wel erg hoog. Als de ligging niet beter zou zijn dan dit moeten we niet gaan he.. Maar zelfs een rustige straat is om te fietsen vaak gevaarlijker dan het pad achter onze tuin. Ale bon, we vonden niets dat we konden/wilden betalen. Beetje hetzelfde verhaal.
Als we nu 5 jaar zouden rondkijken zouden we het misschien vinden. Maar dan gaan we toch maar liever verbouwen.


De jouwe is trouwens erg mooi geworden he? Zo grote ramen achteraan!
Dat was ons eerste idee ook, maar we zitten noord gericht (energieverlies) en het wordt 7m breed achteraan (glas is zo duur) , dus gaan we het toch maar niet over de volledige breedte doen.
Maar het is wel super knap bij jullie. Mooi gedaan hoor.

Ja daar heb je gelijk in, die 10%,hier in Nederland is het een 6 a 7%, daar krijg je niets voor. Puur kosten en nog van eigen geld ook.
Op dit moment is het allemaal niet grappig, overal hangt een hoge prijs aan.
Stucadoor inderdaad, is ook veel duurder geworden. Boven waren wij een stuk goedkoper dan nu de keuken.
En ik snap wel wat je bedoelt hoor, je weet nooit wat de prijzen in de toekomst doen. Maar als je een uitbouw doet of andere verbouwing, dan hoop je toch dat dat invloed heeft op de waarde van de woning. Hier is dat op papier in ieder geval wel zo, door wat we gedaan hebben is de woning meer waard geworden.

Ik hoop echt dat jullie er uit gaan komen. Zo te horen zitten jullie qua locatie perfect, maar tussenwoning en sommigen ge dingen niet praktisch.

Ja, die glazen wand zijn wij dolblij mee, ligt op het zuiden trouwens. Hebben nu ook een mooi gordijn besteld, isolerend voor nu en goed verduisterend in de zomer. Voor nu kan je daar al heerlijk zitten met een infrarood kacheltje, maar de bedoeling is toch een hout of pelletkachel. Maar het is 20m2 meer "woonruimte".

Maar 7 meter breed op het noorden, dan zou ik ook kiezen voor net iets minder raam.
Ben wel heel benieuwd wat er dan allemaal gaat gebeuren bij jullie hoor als jullie daadwerkelijk gaan verbouwen.

[dinky89]

Thnx , ik heb het er heel ingewikkeld mee. En ik ben ook olympisch kampioen in bedenken wat anderen zouden kunnen denken. Helaas trek ik me dat ook nog eens heel erg aan. Ik heb het hele verhaal op de werk app gegooid en de meeste collegas reageerden met beterschap. Sommigen met meer woorden. Een aantal negeeeden het.
Ik denk dat ik het t ergste vind als ze denken dat ik me aan stel of het psychisch is. Geen idee waarom me dat zo aanvliegt

Ik denk dat meespeelt dat jij het voor jezelf ook heel moeilijk te accepteren vind dat je niet kan wat je graag zou willen. Wanneer je dat zelf al moeilijk kan accepteren is het extra moeilijk voor te stellen dat anderen het wel accepteren dat wat je naar beste kunnen doet minder is dan jijzelf zou willen. Die zien dat jij je best doet en dat jij nu extra lief moet zijn voor jezelf zodat je op de langere termijn hopelijk weer meer energie krijgt Probeer dus vooral voor jezelf te zorgen en probeer te accepteren dat je nu niet kan wat je zou willen waarbij je de gestelde grenzen gaat accepteren, hoe enorm moeilijk dat ook is

[Kaela]

Ik denk dat meespeelt dat jij het voor jezelf ook heel moeilijk te accepteren vind dat je niet kan wat je graag zou willen. Wanneer je dat zelf al moeilijk kan accepteren is het extra moeilijk voor te stellen dat anderen het wel accepteren dat wat je naar beste kunnen doet minder is dan jijzelf zou willen. Die zien dat jij je best doet en dat jij nu extra lief moet zijn voor jezelf zodat je op de langere termijn hopelijk weer meer energie krijgt Probeer dus vooral voor jezelf te zorgen en probeer te accepteren dat je nu niet kan wat je zou willen waarbij je de gestelde grenzen gaat accepteren, hoe enorm moeilijk dat ook is

Auw, ja dat ook. Ik zit wel een beetje in een soortgelijk parket Sam. Op 4 januari ziek gemeld met extreme vermoeidheid en na mijn verlof met bekkeninstabiliteit. Ik probeer elke week een uur meer te werken en zit nu op 9 uur per week. Maar ik vind het vreselijk dat ik al zo lang mijn werk niet naar behoren kan doen.

Wat bij mij meespeelt is dat ik voor Nina moet zorgen. Ik heb net de pc afgesloten, terwijl ik misschien best nog even zou kunnen werken nu. Mijn bekken gaat best heel goed. Maar ik moet straks Nina ophalen en ik moet voor haar kunnen zorgen. Ik kan niet alles opmaken aan het werk en dat ik dan vanavond Nina niet meer kan tillen.
Gelukkig snappen ze dat op het werk. Misschien nog wel beter dan ikzelf. Ik heb het er maar moeilijk mee, want mij is altijd geleerd: eerst werk, dan de rest (plezier). Maar een kindje komt op de absolute eerste plek, dat is iets totaal anders.

Uiteindelijk zijn al deze gedachtes ook maar krom, want je eigen gezondheid komt op de absolute eerste plek. En lange termijn is dan voor een werkgever belangrijker dan die uurtjes die je deze week wel of niet draait. Beter nu pas op de plaats, dan kunnen wij allebei straks weer geven wat we graag geven willen.

[eelke]

Dat met je hartslag, wordt ook ingezet bij een burnout. Van oorsprong gingen we vooral een hoge hartslag hebben omdat we anders dood gingen ofzo he. Een sprintje om te overleven. Langzaamaan zijn we gaan hardlopen voor de fun, sportrush, conditie. Wat we eerder niet konden; we waren toch al de hele dag in beweging voor nuttige dingen, en extra bewegen was gewoon dom, want onnodig calorieen verbranden betekend dat je voor meer eten moet zorgen.

Goed, als je dus in de overlevings-stand zit, vanwege, stress, een burnout, long-covid of welke andere oorzaak dan ook, reageert je lijf dus anders op zo'n hoge hartslag; hoooolyyyy mooollyyy er is iets levensbedreigends!!! Met als resultaat; laten we vooral na die inspanning alert blijven, want misschien komt er zo nog een noodsituatie!

Dan kom je inderdaad nooit tot rust. Waar eerder hardlopen dan zorgde voor een rustig en tevreden gevoel, maakt het nu dat je in alarmfase 4 blijft zitten.

Zit dat tussen je oren? Tsja. Stresshormonen maak je niet alleen aan in je hersenen. Uiteindelijk sturen die hersenen natuurlijk wel de boel aan. In dat geval kun je zeggen dat dingen als PMS ook net zo goed tussen je oren zitten. Of nou ja eigenlijk alles, want je hersenen zitten nu eenmaal tussen je oren en het is wel een belangrijk orgaan, op zich

Ik zou zeggen, doe eens van alles op standje schildpad. Ga eens langzaam wandelen in plaats van hardlopen, eet langzaam, doe je klusjes langzaam. Uiteindelijk zul je merken dat het heus niet zo veel extra tijd kost (ja oke, 10 km wandelen duurt wel veel langer dan 10 km hardlopen, maar dan wandel je er maar gewoon 4). In 7 minuten je boterham opeten ipv in 5 kost niet veel extra. Haal je haast uit je dag. Nu ben je waarschijnlijk aan het hollen, of stilstaan (= uitgeput op de bank of om 21.00 in bed).

Maar wees je bewust wat haast, opschieten, en snel dingen doen, voor effect hebben op je lichaam en hoofd. Moest ik ook dingen voor ontdekken hoor. Op mijn werk plan ik grotendeels mijn eigen afspraken bv. Tegenwoordig begin ik vrijwillig, en in eigen tijd, een half uurtje eerder. Dat geeft me tussen mijn afspraken door bv 2x 15 of 3x 10 min extra tijd. Hoef ik niet van de ene naar de andere afspraak te jakkeren (ik rij letterlijk langzamer in mijn auto nu) kan ik ff op mijn gemak een appje tussendoor lezen, en heb ik niet de hele dag het idee ooohhh neee straks ben ik te laat ik moet opschieten.
Eerst dacht ik dat dat niet kon, want jemig, een half uur langer van huis leek mij vermoeiender. Maar ik kom echt een stuk minder moe thuis.

Een hoge hartslag kost gewoon ook echt heel veel energie.

[pearlsofpassion]

Sterkte Sam. En jij ook Kaela.. Hopelijk vinden jullie de balans een beetje.
Ik weet ook uit ervaring dat dat niet gemakkelijk is. Je wil altijd meer dan je lijf kan en na een tijdje breekt dat dan op. Lastig.

Wat ik onlangs las is dat ademen ook heel belangrijk is. Niet alleen heeft dat invloed op de hartslag, we gaan het doorheen ons leven ook steeds meer verkeerd doen..
Gewoon al goed en rustig/bewust ademen kan helpen bij dit soort lichamelijke oververmoeidheid. Als je jezelf voorbijloopt.
Vandaar dat yoga zo goed is voor zo'n dingen zeker...
Maar je kan het ook zelf al verbeteren. 4 sec inademen en 6 uitademen. En met de buik ademen (schouders stil houden). Het vergt wat oefening....

[Kaela]

Sterkte Sam. En jij ook Kaela.. Hopelijk vinden jullie de balans een beetje.
Ik weet ook uit ervaring dat dat niet gemakkelijk is. Je wil altijd meer dan je lijf kan en na een tijdje breekt dat dan op. Lastig.

Wat ik onlangs las is dat ademen ook heel belangrijk is. Niet alleen heeft dat invloed op de hartslag, we gaan het doorheen ons leven ook steeds meer verkeerd doen..
Gewoon al goed en rustig/bewust ademen kan helpen bij dit soort lichamelijke oververmoeidheid. Als je jezelf voorbijloopt.
Vandaar dat yoga zo goed is voor zo'n dingen zeker...
Maar je kan het ook zelf al verbeteren. 4 sec inademen en 6 uitademen. En met de buik ademen (schouders stil houden). Het vergt wat oefening....

Dabk je PoP. Ik vind het best stom van mezelf dat ik mentaal soms best last heb van iets waarvan ik weet dat het over zal gaan. Maar ja.

Dat ademen is inderdaad zo. Mijn personal trainer zei steeds “alu” adem langer uit. Ik merk dat doordat mijn bekken last geeft, mijn adem daar weg wil blijven. Mijn lijf wil mijn bekken wat negeren, net doen alsof het er niet is. Waardoor mijn ademhaling heel hoog gaat zitten en spanning geeft. En mijn herstel hangt een op een samen met… ontspanning. Dus ik doe vaak ademhalingsoefeningen. En inderdaad yoga, al kan ik maar een beperkt aantal houdingen. Dat helpt echt enorm goed, maar in alle hectiek kom ik er te weinig aan toe. Wat ook weer stom is, want beter worden is nu mijn belangrijkste taak.

[Ronald]

Ik kwam toevallig vandaag een oud-collega tegen. En raakte daarmee aan de praat. Hij is ziek geweest (bleek achteraf een dwarsleasie!) en wilde dolgraag terug naar zijn werk. Voelde zich ook schuldig dat het niet lukte of niet lukte zoals hij het voor ogen had.
En toen zei de ARBO arts: waarom ga je niet iets heel anders doen? De oude jij is er niet meer en de nieuwe jij heeft er niets aan als je zo in het verleden blijft hangen.

En dat heeft hij gedaan.

Ik zeg niet dat het bij jou gaat helpen, maar het is een overweging waard. Voor mezelf heb ik gemerkt dat ik steeds verder in een negatieve spiraal kwam. En afgelopen maandag heb ik een sollicitatiebrief de deur uitgedaan: iets heel anders, wel met ICT, maar met nieuwe mensen, nieuwe technieken.

[Siberienne]

Weet je waar ik hier in Noorwegen misschien wel het meeste aan moet wennen? Hoe anders er naar het belang van werk wordt gekeken. Soms is dat irritant (als iemand zich weer eens erg makkelijk ziek meldt) en soms is het zoooo heerlijk en verfrissend. Ik appte vandaag mijn eigen baas, dat ik thuis werk en wat later begon omdat ik echt even daglicht en frisse lucht nodig heb. En da’s prima en er is begrip voor.

Flexibele arbeidstijden, op tijd naar huis, minder druk (hoewel ik persoonlijk dat op het moment niet zo merk ) het is echt wel een zegen. En het zette me ook aan het denken over waarom we ons zo op laten jagen in Nederland…

Want uiteindelijk schiet niemand er wat mee op als je jezelf ‘ziek werkt’
Deze kreeg ik ooit toegestuurd van een vriendin: https://www.theschooloflife.com/amsterd ... kig-maakt/

[Kaio]

Weet je waar ik hier in Noorwegen misschien wel het meeste aan moet wennen? Hoe anders er naar het belang van werk wordt gekeken. Soms is dat irritant (als iemand zich weer eens erg makkelijk ziek meldt) en soms is het zoooo heerlijk en verfrissend. Ik appte vandaag mijn eigen baas, dat ik thuis werk en wat later begon omdat ik echt even daglicht en frisse lucht nodig heb. En da’s prima en er is begrip voor.

Flexibele arbeidstijden, op tijd naar huis, minder druk (hoewel ik persoonlijk dat op het moment niet zo merk ) het is echt wel een zegen. En het zette me ook aan het denken over waarom we ons zo op laten jagen in Nederland…

Want uiteindelijk schiet niemand er wat mee op als je jezelf ‘ziek werkt’
Deze kreeg ik ooit toegestuurd van een vriendin: https://www.theschooloflife.com/amsterd ... kig-maakt/

Toen ik in NL werkte was het ook nooit goed genoeg. Je moest ambitie hebben, je moest altijd meer willen etc. Waarom? Waarom mag je niet tevreden zijn met wat je doet? Dat is wat anders dan niks nieuws leren he, tuurlijk dat wil je graag wel, maar persee meer, persee hogerop? (wat dat dan mag wezen) Waarom? Ik wou juist een betere balans.
En daarnaast de bedrijven willen ook ieder jaar meer, jonges we hebben goed gepresteerd we hebben 30% winst dit jaar maar er moet nog een tandje bij volgend jaar moet dat 35 zijn , om je baan te behoduen.... (zo maar wat voorbeelden). Weet je ooit houdt dat op, zie je ook terug in het ziekteverzuim aantal burnouts en andere psychische klachten ....goh wat gek

las zojuist ook een artikel dat uit een proef met een hoop bedrijven is gebleken dat 4 daagse werkweek effectiever was. Effectiviteit ging omhoog door beterre balans. Mentaal en fysiek gezonder (gingen vaak ook meer bewegen, meer tijd ervoor) . En ook veel minder ziekteverzuim....tja....


dus tja klinkt dan niet zo gek die Noorse mentaliteit

[MillyMol]

Toen ik nog werkte (ahum) deden we een groot digitaliseringsproject om over te kunnen naar een volledig elektronisch patiëntendossier. Daarvoor werden we ondersteund door product specialisten uit de VS. Daar is een werkdag geen werkdag als die niet tenminste 14 uur per dag duurt geloof ik, dus toen die te maken kregen met onze 8-urige / 5-daagse werkweek waren ze helemaal in shock en dat werd nog wat erger toen ze hoorden hoeveel vakantiedagen en feestdagen we hier hebben waarop de gemiddelde Nederlandse inwoner vrij is. Vooral omdat wij in die uren net zoveel werk gedaan kregen al zij in die veertien. De projectduur is nooit aangepast.

Dus het zal ook te maken hebben met cultuur. Ik zou zeggen: Enjoy!

[Siberienne]

Toen ik in NL werkte was het ook nooit goed genoeg. Je moest ambitie hebben, je moest altijd meer willen etc. Waarom? Waarom mag je niet tevreden zijn met wat je doet? Dat is wat anders dan niks nieuws leren he, tuurlijk dat wil je graag wel, maar persee meer, persee hogerop? (wat dat dan mag wezen) Waarom? Ik wou juist een betere balans.
En daarnaast de bedrijven willen ook ieder jaar meer, jonges we hebben goed gepresteerd we hebben 30% winst dit jaar maar er moet nog een tandje bij volgend jaar moet dat 35 zijn , om je baan te behoduen.... (zo maar wat voorbeelden). Weet je ooit houdt dat op, zie je ook terug in het ziekteverzuim aantal burnouts en andere psychische klachten ....goh wat gek

las zojuist ook een artikel dat uit een proef met een hoop bedrijven is gebleken dat 4 daagse werkweek effectiever was. Effectiviteit ging omhoog door beterre balans. Mentaal en fysiek gezonder (gingen vaak ook meer bewegen, meer tijd ervoor) . En ook veel minder ziekteverzuim....tja....


dus tja klinkt dan niet zo gek die Noorse mentaliteit

Het enige nadeel is; klantenservice nul en alles duurt laaaaaaaang voor ons verwende Nederlanders