[Lizzy]

Gevoel.....wat moet je in zo'n geval met je gevoel?

Ik voel al heel lang dat er iets mis is met Boy, al voordat ik zag dat hij bloed had in zijn urine.
Hij voelde met aaien niet goed, hij was sneller uitgeput, als we naar de vlakte gaan dan gaat hij op een gegeven moment bij de auto staan dat het genoeg is, hij hijgde meer in huis zonder inspanning te hebben geleverd en hij maakte buiten steeds rare geluiden. Net iemand die zijn neus ophaalt maar dan vanuit zijn keel zeg maar. Daarbij slikt hij ook veel meer. Al een paar keer bij de DA dit aangegeven zo ook toen de biopten waren genomen.

Nu dit speelt zeg mijn gevoel dat we hem moeten laten gaan dat we niet eens moeten proberen hem te "redden". Mijn gevoel zegt:" dit is nog lang niet alles wat ze op de echo gevonden hebben".
Wat een kl*tegevoel 

Vanochtend waren we net uit bed en toen zei Owen:" Mijn gevoel is niet goed, er is meer aan de hand. Dat "luchthappen", zijn gedrag, het totale plaatje zegt me dat er meer aan de hand is".
Ik heb hem toen ook gezegd dat mijn gevoel - na wakker in bed te hebben gelegen van half 11 tot 5 uur - eigenlijk vind dat we hem moeten laten gaan. 

We wachten de email met opties van de dierenarts af, maar eigenlijk wil ik nu - hoe kl*te ook - mijn gevoel eens volgen naar Boy.
Ik ben al zo vaak de laatste jaren met honden de mist ingegaan omdat ik mijn gevoel niet volgde. Wat nu, als ik weer iets tegen mijn gevoel in doe en het gaat niet goed?

Ik wilde dat ik dat gevoel niet had, maar het is heel sterk en eigenlijk al vrij lang, zo'n maand of 7.
Maar je zoekt een bevestiging van een DA om veroordeling door anderen, maar ook door jezelf, te voorkomen. Want hoe kun je in hemelsnaam op gevoel je hond laten gaan?

Misschien denk ik zwart, maar een groot deel van de blaas weghalen is ook niet niets. Wat als de operatie mislukt en de blaas lekt? Wat als blijkt dat het "luchthappen" te maken heeft met het feit dat hij ook wat in zijn longen heeft? Wat als al die onregelmatigheden die ik in zijn lichaam fysiek voel toch niet gewoon maar vetbulten zijn?

Vragen vragen vragen,  maar bovenal het gevoel dat ik/wij er het beste aan doen hem te laten gaan. 
Wat moet je met dat gevoel? Volgen of niet? Ik weet het ff niet. Denk toch dat ik onbewust de bevestiging van een DA zoek dat ik er goed aan doe om hem te laten gaan   

Pfft, wat ontzettend zwaar en wat ontzettend moeilijk . Ik durf je geen advies te geven. Ik kan alleen zeggen wat ik zelf zou doen... Stel dat jullie Boy blaaskanker heeft (ik hoop dat ik niet te hard overkom want ik weet hoe gevoelig en pijnlijk dit allemaal is maar ik wil ook het beesje maar bij het naampje noemen om zo goed mogelijk te kunnen adviseren): ik weet dat dit via het bloed uit kan zaaien naar longen, lever en botten. En nou vind ik het heel naar om te zeggen, maar dat gehijg kan dus eventueel een indicatie zijn voor uitgezaaide blaaskanker naar de longen. Je zou dus best wel eens gelijk kunnen hebben. Maar, dat hoeft natuurlijk niet! Wat ik dus zou doen: ik zou een uitgebreid bloedonderzoek laten doen door een specialist (lever), ik zou waarschijnlijk toch naar de blaas laten kijken en ik zou een longfoto laten maken (of een MRI scan maar die zijn niet goedkoop). Met andere woorden: ik zou naar een specialist/oncoloog gaan. Afhankelijk van wat daar uit komt, zou ik mijn verdere acties op bepalen. Je kunt op dat soort feiten misschien 'makkelijker' beslissen (he bah, wat een rot woorden allemaal) of je Boy verder laat onderzoeken of dat je hem laat gaat, naar de rainbowbridge.

Wat je ook doet meis, het is goed . Ik wens je alle sterkte en wijsheid en kracht van de wereld

[Ine]

Wat je ook doet meis, het is goed . Ik wens je alle sterkte en wijsheid en kracht van de wereld

Hier wil ik me bij aansluiten.
Wat vreselijk naar allemaal, ik had je betere berichten gegund, net als iedereen.
Heel, heel veel sterkte

[Mevroi Kruim]

Ach jakkes, wat akelig en verdrietig joh!
Heel veel sterkte en wijsheid!
En ik denk dat je op je gevoel kunt vertrouwen, jij kent Boy het allerbeste en jij weet wanneer het genoeg geweest is.

[Charlie Angel]

Ook ik wil je nogmaals heel veel sterkte, kracht en wijsheid toewensen.

[Angelique]

Jeetje, wat een toestanden. Ik wil je heel veel sterkte en wijsheid toewensen

[*Axel*]

Wat erg.... dit is helemaal wat anders als de uitslag waarop je hoopt  Heel veel sterkte met het nemen van een beslissing. Het is voor mij vanaf hier erg makkelijk te zeggen... maar ik zou waarschijnlijk mijn gevoel volgen...  Sterkte

[Nitus]

Gevoel.....wat moet je in zo'n geval met je gevoel?

Ik voel al heel lang dat er iets mis is met Boy, al voordat ik zag dat hij bloed had in zijn urine.
Hij voelde met aaien niet goed, hij was sneller uitgeput, als we naar de vlakte gaan dan gaat hij op een gegeven moment bij de auto staan dat het genoeg is, hij hijgde meer in huis zonder inspanning te hebben geleverd en hij maakte buiten steeds rare geluiden. Net iemand die zijn neus ophaalt maar dan vanuit zijn keel zeg maar. Daarbij slikt hij ook veel meer. Al een paar keer bij de DA dit aangegeven zo ook toen de biopten waren genomen.

Nu dit speelt zeg mijn gevoel dat we hem moeten laten gaan dat we niet eens moeten proberen hem te "redden". Mijn gevoel zegt:" dit is nog lang niet alles wat ze op de echo gevonden hebben".
Wat een kl*tegevoel 

Vanochtend waren we net uit bed en toen zei Owen:" Mijn gevoel is niet goed, er is meer aan de hand. Dat "luchthappen", zijn gedrag, het totale plaatje zegt me dat er meer aan de hand is".
Ik heb hem toen ook gezegd dat mijn gevoel - na wakker in bed te hebben gelegen van half 11 tot 5 uur - eigenlijk vind dat we hem moeten laten gaan. 

We wachten de email met opties van de dierenarts af, maar eigenlijk wil ik nu - hoe kl*te ook - mijn gevoel eens volgen naar Boy.
Ik ben al zo vaak de laatste jaren met honden de mist ingegaan omdat ik mijn gevoel niet volgde. Wat nu, als ik weer iets tegen mijn gevoel in doe en het gaat niet goed?

Ik wilde dat ik dat gevoel niet had, maar het is heel sterk en eigenlijk al vrij lang, zo'n maand of 7.
Maar je zoekt een bevestiging van een DA om veroordeling door anderen, maar ook door jezelf, te voorkomen. Want hoe kun je in hemelsnaam op gevoel je hond laten gaan?

Misschien denk ik zwart, maar een groot deel van de blaas weghalen is ook niet niets. Wat als de operatie mislukt en de blaas lekt? Wat als blijkt dat het "luchthappen" te maken heeft met het feit dat hij ook wat in zijn longen heeft? Wat als al die onregelmatigheden die ik in zijn lichaam fysiek voel toch niet gewoon maar vetbulten zijn?

Vragen vragen vragen,  maar bovenal het gevoel dat ik/wij er het beste aan doen hem te laten gaan. 
Wat moet je met dat gevoel? Volgen of niet? Ik weet het ff niet. Denk toch dat ik onbewust de bevestiging van een DA zoek dat ik er goed aan doe om hem te laten gaan   

Ik denk dat je gevoel een hele goed graadmeter is, jij kent je hond tenslotte het beste. En dat je graag bevestiging van een deskundige zoals een DA wilt kan ik me ook wel weer voorstellen. Maar vergeet niet dat jij in deze uiteindelijk de enige deskundige bent, jij kent je hond en voelt hem aan. Een DA kan je alleen maar mogelijkheden geven, maar (waarschijnlijk) geen garanties.
Ik denk dat als je er zo van overtuigd bent dat Boy ernstig ziek is, waarom zou je dan nog allerlei onderzoeken moeten doen? Als het voor je eigen gemoedsrust is moet je dat zeker doen, maar als je het voor 'anderen' doet, om aan te tonen dat hij echt wel ziek is, dat lijkt mij geen goede reden...
't Is hoe dan ook een klote situatie en ik wens je heel veel sterkte. Wat je ook beslist, het is een goede beslissing.

[Nynke]

och, ik lees dit topic voor het eerst, wat enorm triest !!  ik wens je de moed toe om de juiste besluiten te nemen op het juiste moment en ook ik denk dat je je gevoel moet volgen, jij kent Boy het beste.

[*Natasja*]

Hoe is het nu? Met Boy, en met jullie?

[*wendy*]

De mail van de DA is nog niet binnen, maar ik heb juist een email naar de DA toe gedaan.
Hier de email die zojuist de deur uit is gegaan inclusief het ps-je 

Beste Bram en Anne.

Sinds vrijdagavond zijn Owen en ik al aan het denken over Boy.
Eigenlijk al sinds vrijdagavond weten we ons besluit maar wij zouden wel graag vernemen of jullie je in ons besluit kunnen vinden.
We vinden eigenlijk dat Boy het "verdient" in te slapen. Bij mij is dat een heel sterk besluit waar ik gevoelsmatig meer dan 100% achter sta hoe moeilijk ook.

Al maanden geef ik aan dat ik geen goed gevoel heb over Boy, al lang voordat zijn urine rood begon te kleuren.
Hij "voelt" niet goed onder mijn handen, hij slikt heel veel en tijdens het uitlaten begint hij steeds meer en meer te "snurken" c.q. reverse sneezing geluiden te maken. Dit weekend heb ik hem goed geobserveert en tijdens zijn rondjes word het plassen steeds moeilijker. Vorige week kwam er na 2/3 goede plassen nog
plas met bloed uit. Nu komt er na 2 plassen bijna niets meer uit. Ook heb ik het idee dat hij meer last met poepen krijgt.
Daarbij is het toch een hele grote en zware operatie, met een redelijk heftige revalidatie. En dan gaan we ervan uit dat het ineens goed gaat.
Maar buiten dat heerst bij mij - maar Owen heeft hetzelfde gevoel - het gevoel dat er meer is met Boy en dat we er niet zijn met alleen een operatie.

Het financiele plaatje staat eigenlijk geheel buiten onze beslissing !!! Dit wil ik eigenlijk wel benadrukken.
Voor Boy had ik het zeker over gehad nog iets te proberen als mijn gevoel dit juist achtte. Boy is een hond die eigenlijk nog nooit iets
heeft gehad en die ik onder normale omstandigheden zeker die kans had willen geven. Maar Boy heeft al zoveel meegemaakt in zijn leven.
Voor zijn 2de jaar al 2x in een asiel, in 3 gezinnen gezeten, zwervend op straat, zo goed als zeker mishandeld geweest. Hij verdient het om waardig
afscheid te nemen en niet wanneer het echt niet meer gaat.
Kortgezegd willen we nu eens een keer ons gevoel volgen. Te vaak hebben we hier niet naar geluisterd en hebben daar achteraf altijd spijt van gehad.

We horen van jullie of jullie je in ons besluit kunnen vinden (even zonder aan de financieen te denken, maar puur alleen aan Boy!)

Gr, Owen & Wendy

ps hoe en wanneer zijn we nog niet uit.

[Femke]

Als jullie het gevoel hebben dat je hem moet laten gaan voordat 't leven lijden wordt.....dan heb je de allerbeste beslissing genomen.

[*Natasja*]

Ik sluit me helemaal bij de woorden van Femke aan

[geer]

Pfieuw Wendy... Wat een moeilijk besluit, maar wel heel wijs. Zoals je het opschrijft kan ik me heel goed voorstellen dat je denkt dat er 'meer' is dan alleen dit. En dan...is dit misschien wel het beste, maar ook moeilijkste besluit dat je kunt nemen.

Sterkte!

[Malamoods]

Ik word er helemaal stil van, weet amper nog iets "op papier" te krijgen... Ik vind 't allemaal heel naar voor jullie! Het jarenlange gevecht met en voor Gandor's gezondheidsproblemen en nu dit... Ik vind 't zoooo oneerlijk dat jullie nu voor deze moeilijke keuze staan! Ik wens je ontzettend veel sterkte en kracht toe!!!!!

Rachel.

[saskia34]

Wendy,
Ik vind dat je een goedeemail hebt geschreven van hoe je je voelt en waarom je deze beslissing neemt (hebt genomen) en ik kan alleen maar zeggen dat ik vind dat jullie het beste doen voor de hond wat jullie kunnen doen.

Heel veel sterkte

Saskia