[- Judith -]

Hè wat fijn om te horen dat de kritieke fase voorbij is!!! Heerlijk als hij morgen weer thuis is!!!  voor Brian.

[Sanyo]

Goed zeg, dat hij zich weer overal door heen heeft geslagen!
Ik hoop voor jullie dat nu alles de goede kant op gaat.

Rob Gerritsen zet zich inderdaad echt tot het uiterste in, ik heb ook goede ervaringen met hem.
Dankzij zijn optreden leeft Jory nog.(spoedopname, op zondag zelfs)
Ik hoop alleen voor je, dat je portemonnee het ook nog aan kan.............de tarieven zijn daar wel behoorlijk....

[roefus]

Wat heerlijk dat-ie stabiel is en naar huis mag 
Dikke knuffel voor jouw kanjer !

[conleeuw]

oh wat goed, tot hij goed en wel hersteld thuis is, blijf ik toch nog even doorduimen

[Antonia]

Dank jullie wel allemaal voor jullie meeleven! Brian is weer thuis!

De afgelopen paar dagen waren slopend, ik heb vreselijk in angst gezeten. Mijn mannetje heeft tot twee keer toe vlak voor de regenboogbrug gestaan. Ik ben blij dat Brian zo’n vreselijk sterke hond is met een enorme wilskracht. En ik ben minstens zo blij met Rob Gerritsen, als hij er donderdag niet was geweest en zo vakkundig te werk was gegaan dan was Brian er nu niet meer geweest. Een dierenarts-specialist die wat mij betreft in de top van de ere-divisie speelt, met name op het terrein van de cardiologie. Hij is zijn torenhoge tarieven meer dan waard.

De strijd van Brian is niet tevergeefs geweest. Maar met name zijn tweede gevecht was achteraf wel onnodig. Die had niet hoeven en mogen gebeuren. Ik kom daar later, als ik ook zelf emotioneel in een wat rustiger vaarwater zit misschien nog wel op terug.

Brian kwam thuis, liep de hondenwei in om daar uitgebreid te gaan staan plassen, stapte vervolgens naar de vijver om daar eens flink uit te lebberen, heeft een paar stukjes paardenvlees gegeten en ligt nu heerlijk rustig te slapen.
En ik, ik ben voorlopig niet meer bij hem weg te slaan! Wat mij betreft mag hij heel oud worden, want er is niets maar dan ook niets zo aangrijpend en ontroerend als een heerlijke oude doos!

[roefus]

Heerlijk zeg, om dit verhaal te lezen 

[Antonia]

Brian heeft een rustige nacht gehad. Hij heeft heerlijk geslapen. Hij slaapt zo wie zo veel nu, maar dat is ook niet zo vreemd. Hij heeft nog al wat te verwerken.

We maken regelmatig korte wandelingetjes van een minuut of 10 per keer, zo'n groot lijf moet immers wel wat bewegen anders komt zijn spijsvertering niet goed op gang. Bovendien moet hij wel een beetje spieren houden om dit enorme lijf te kunnen dragen. Op deze manier proberen we heel voorzichtig aan zijn conditie weer wat op peil te krijgen.

Hij is enorm afgevallen, logisch natuurlijk als je weet wat er uit zijn lijf is gehaald en hij bovendien de afgelopen dagen nauwelijks heeft gegeten. Hij heeft flink ingeleverd. In de buikholte is een enorme ruimte ontstaan, de organen moeten nu hun plek weer krijgen. Vanwege de ontstane ruimte is de kans dat de maag in beweging komt dus aanwezig, om die reden heeft de chirurge de maag vastgezet, om een torsie te voorkomen.

Hij plast vaak, ik denk dat dat komt doordat hij aan het infuus heeft gelegen. En veel drinken en plassen is ook goed, dan spoelt zijn lijf en vooral zijn ene nier goed door.

Verder eet hij met smaak. Hij krijgt nu 4 keer paar dag een maaltijd, niet al te grote porties per keer. Ik heb zijn menu ook wat aangepast, wat lichter verteerbaar spiervlees en orgaan om zijn ene nier te ontlasten, en vooralsnog ook even geen vleesbotten van grote prooidieren. En verder lekker veel groentemix.
Brian weet zelf ook wat goed voor hem is, vanochtend stond hij in de tuin alweer de kruisbessen en de aardbeien van de struiken af te plukken en op te eten. Hij zag dat ik naar hem keek, begon te kwispelen alsof hij wilde zeggen: "zie je me, ik ben er weer hoor!"

Ja ,ik zie hem. Ja, hij is er weer. Goddank!

[Mevroi Kruim]

Jeetje, wat een ongelofelijke taaie is die Brian!
Wil je wel geloven dat ik tranen in de ogen kreeg bij het lezen van het laatste stukje  ontroerend mooi geschreven.

[Antonia]

Vanochtend ben ik met Brian op controle geweest bij Rob Gerritsen in Ommen. Begin juli werd één van zijn nieren verwijderd. Van deze operatieve ingreep herstelt hij langzaam maar zeker. Vanochtend zijn zijn urine en bloed onderzocht om te kijken hoe hij het doet op één nier. Alle waarden zijn prima, dus die ene nier functioneert goed.

Door allerlei oorzaken kreeg Brian na de operatie last van ernstige hartritmestoornissen, zijn hart sloeg regelmatig op hol. Om dit hartritme onder controle te houden krijgt Brian een hoge dosering Mexitil, dat is een anti-aritmicum. Het heeft tijd gekost om de juiste dosering te vinden, maar de laatste weken is hij heel stabiel. Onderzocht is of de ritmestoornis tijdelijk of blijvend is, verder is de conditie van zijn hart nagelopen, zodat een vervolg-behandelplan kan worden gemaakt.
Zijn bloeddruk opgemeten, en zijn er opnieuw een echo en een ECG gemaakt.
De bloeddruk van Brian, die voor de operatie veel te hoog was zat nu op 115/85. Voor een Ierse Wolfshond, zeker van deze leeftijd, heel erg mooi. Waarschijnlijk lag de oorzaak van die hoge bloeddruk dus bij die vergrote nier.
Verder ziet zijn hart er zowel op de ECG als de echo goed uit. De hartspier is wel een beetje dikker dan "normaal" maar dat is waarschijnlijk het gevolg van jarenlang heel hard moeten werken. Er is geen zichtbare schade aan het hart, en er is geen reden om aan te nemen dat het verstoorde hartritme van blijvende aard is. Dit is niet zeker, daar komen we alleen maar achter door te kijken hoe het gaat zonder zijn hartmedicijn.
Het plan is om te starten met een betablokker en daarnaast de dosering Mexitil heel rustig aan af te bouwen.

[roefus]

Vanochtend ben ik met Brian op controle geweest bij Rob Gerritsen in Ommen. Begin juli werd één van zijn nieren verwijderd. Van deze operatieve ingreep herstelt hij langzaam maar zeker. Vanochtend zijn zijn urine en bloed zijn onderzocht om te kijken hoe hij het doet op één nier. Alle waarden zijn prima, dus die ene nier functioneert goed.

Door allerlei oorzaken kreeg Brian na de operatie last van ernstige hartritmestoornissen, zijn hart sloeg regelmatig op hol. Om dit hartritme onder controle te houden krijgt Brian een hoge dosering Mexitil, dat is een anti-aritmicum. Het heeft tijd gekost om de juiste dosering te vinden, maar de laatste weken is hij heel stabiel. Onderzocht is of de ritmestoornis tijdelijk of blijvend is, verder is de conditie van zijn hart nagelopen, zodat een vervolg-behandelplan kan worden gemaakt.
Zijn bloeddruk opgemeten, en zijn er opnieuw een echo en een ECG gemaakt.
De bloeddruk van Brian, die voor de operatie veel te hoog was zat nu op 115/85. Voor een Ierse Wolfshond, zeker van deze leeftijd, heel erg mooi. Waarschijnlijk lag de oorzaak van die hoge bloeddruk dus bij die vergrote nier.
Verder ziet zijn hart er zowel op de ECG als de echo goed uit. De hartspier is wel een beetje dikker dan "normaal" maar dat is waarschijnlijk het gevolg van jarenlang heel hard moeten werken. Er is geen zichtbare schade aan het hart, en er is geen reden om aan te nemen dat het verstoorde hartritme van blijvende aard is. Dit is niet zeker, daar komen we alleen maar achter door te kijken hoe het gaat zonder zijn hartmedicijn.
Het plan is om te starten met een betablokker en daarnaast de dosering Mexitil heel rustig aan af te bouwen.

Dit klinkt eigenlijk best positief, toch?
Maar wel spannend, denk ik, ook om nu met betablokkers te beginnen en het afbouwen van Mexitil.
Hoe voelt Brian zich?
Zit hij lekker in zijn vel, kan hij weer genieten, wandelen enzovoorts?

[tieneke]

Jeetje zeg! hij is wel jullie zorgenkindje he? maar gelukkig zie je toch verbetering.
Zolang hij lekker eet en zich goed voelt kan hij zeker nog een tijdje mee,hoop dat je inderdaad kan stoppen met de hartmedicijnen.

[Sella]

Joh wat een verhaal! Ik lees het nu pas. Wat een vechter is die kanjer van je.
Ik hoop dat de omschakeling van medicijnen goed verloopt en dat hij nog een poosje van het leven mag genieten samen met jullie.
Heel veel succes met de medicijnen.

[Antonia]

Ja Tieneke, we hadden en hebben veel zorgen om Brian. Ik zeg wel eens bij wijze van grapje, dat ik met Brian opsta en naar bed ga, maar er zit een grote kern van waarheid in dat grapje. Brian zit heel erg in mijn hart en in mijn hoofd. Verder zit hij op een strak tijdschema met zijn medicatie dus veel draait om hem. Vooral in de eerste weken na de operatie heb ik meer beneden bij hem op de bank doorgebracht dan boven in mijn bed.

Maar gelukkig gaat het nu de goede kant op. Het belangrijkste van alles vind ik dat Brian zelf nog vreselijk veel plezier in het leven heeft. Hij is een duidelijk aanwezig hond die ondanks zijn slechte conditie nog heel bepalend is in de roedel. Hij eet met smaak, wil graag met mij mee er op uit en wil samen met Enya, mijn jongere teefje, graag lol trappen. Dat is mooi, maar soms ook lastig, want als hij zich teveel inspant en teveel opwindt dan gaat zijn hartritme omhoog.
Brian moet eigenlijk leren om zich iets meer als een hond op leeftijd te gedragen.

En ja Roefus, het is mooi, maar tegelijkertijd ook doodeng. Brian heeft een aantal forse aanvallen gehad waarbij zijn hartritme opliep tot 280 slagen per minuut. Dat is geen pretje voor hem om mee te maken en voor mij als baasje om te ervaren. De laatste vier weken heeft hij geen aanvallen meer gehad. De komt deels omdat hij goed is ingeregeld op de Mexitil, maar ook omdat hij na de operatie weer een beetje conditie aan het krijgen is en ik hem in een vast patroon van rust en regelmaat heb. Brian is er nu fysiek aan toe om te proberen wat te gaan afbouwen. Alleen ben ik bang dat hij dan weer een terugval gaat krijgen.
De enige manier om er achter te komen of het werkt is gewoon doen. Niet van vandaag op morgen, maar rustig aan en met beleid.

[Antonia]

Dit zijn foto's die tijdens de operatie zijn gemaakt van de bij Brian verwijderde nier en urineleider.

[/img]

[/img]

[dorinekok]

Ik lees je berichten ook nu pas. Heb een soortgelijke weg doorgemaakt met mijn Barroush. Dus ik zit hier weer even te huilen. Ik wens je veel sterkte maar denk ondanks alles ook aan jezelf. Zorg er voor dat je naast Brian ook voor jezelf dingen doet. Het is de beste tip die mij zelf werd gegeven. Misschien is het op jou niet van toepassing maar ik verloor me ook volledig in Barroush at en dronk hem, ging er mee naar bed en stond er mee op , hij was geen seconde uit mijn blikveld. Die zorg (bezorgdheid) voelt hij aan. Zorg dat je ook blij kunt zijn en opgewekt om die energie op Brian over te geven.
En wat een prachtig onderschrift!!!!!
Heel veel succes