[Mart]

Na een cardiogram van het hartje van één van mijn galgo's is gebleken dat de 2 voorkamers en de linkerkamer vergroot zijn, de bloedtest, nieren en lever waren echter wel OK. enkel de rode bloedcellen waren te hoog maar dit zou kunnen komen door de stress. Nu gaan ze het bloed verder testen op hartworm en als het dat zou zijn dan zou hij met een medicament (inspuiting) behandeld moeten worden, er is dan wel gevaar op embolie. Ik zou graag weten of er mensen zijn die hier ervaring mee hebben en of er eventueel een alternatief is.

[Femke]

Sjonge Mart, wat een verhaal. Nee, ik heb hier geen enkele ervaring mee, misschien iemand anders?

Kheb even gegoogled maar ik kon niets vinden wat je blijkbaar nog niet wist. Je moet je hond na de behandeling erg rustig houden vanwege de kans op embolie.

Lizzy, misschien is onderstaande iets voor in de bieb? Er is ook risico op besmetting in Europa....


HARTWORMZIEKTE
Gevaarlijke ziekte die veel voorkomt in warmere gebieden. Behandeling is mogelijk maar is niet altijd succesvol. Er zijn goede preventieve medicijnen. De Worm wordt verspreid door muggen.

Besmetting

Hartwormziekte, ook wel dirofilariose genoemd, wordt veroorzaakt door de worm Dirofilaria Immitis, die wordt overgebracht door verschillende muggensoorten.

De levenscyclus van de hartworm begint wanneer een reeds be­smette hond wordt gestoken door een mug. Met het bloed neemt de mug ook wormlarfjes op, die vervolgens in het muggenbloed na 2 à 3 weken een nieuw stadium bereiken. Wanneer de besmette mug daarna een gezonde hond steekt, wordt deze nieuwe generatie larven overgebracht in het bloed van de hond. In de maanden die volgen, vestigen de larven zich in het hart en in de grote bloedvaten daaromheen en groeien ze uit tot wormen van enige decimeters lang. Honden kunnen de hartwormziekte alleen oplopen door een beet van een besmette mug, niet via het bloed van een andere besmette hond. Ook kan een drachtige teef de ziekte niet doorgeven aan haar puppy's, want het stadium waarin ze tot wormen uitgroeien, kunnen de larven alleen bereiken via een muggengastheer.

Symptomen

Hartwormziekte is een akelige ziekte, die grote schade veroorzaakt aan het hart en andere vitale organen. Vaak komen de eerste symptomen pas na enige tijd aan het licht, als de ziekte zijn verwoestende werk al heeft gedaan. De kwaal leidt er al gauw toe dat de hond de rest van zijn leven last blijft houden van hart en longen. Wanneer zij onbehandeld blijft, is de afloop vaak dodelijk.

Het beeld van een klont 20 tot 30 cm grote wormen in een hon­denhart is schrikaanjagend. Zo'n klont hindert de bloedstroom, waardoor het hart extra hard moet werken. Dit heeft weer een hart­vergroting tot gevolg en afwijkingen aan de longen en de lever. Het eerste duidelijke symptoom is vaak dat er vocht in de longen komt, waardoor de hond moeilijk ademhaalt en gaat hoesten. Deze zachte, diepe hoest, die klinkt alsof de hond iets uit wil hoesten en die soms gepaard gaat met bloedverlies, is kenmerkend voor de ziekte. Daarnaast verliest de hond zijn eetlust, vermagert hij en is hij snel moe. Na een kort wandelingetje moet hij soms zo hoesten dat hij het bewustzijn verliest.

Diagnose en behandeling

Hartwormziekte kan worden vastgesteld met een bloedtest die de larfjes aantoont. Deze test heeft echter pas zin wanneer de wor­men volwassen zijn en voldoende larfjes produceren: op zijn vroegst een halfjaar na de besmetting. Doet men de test binnen een halfjaar na de besmetting, dan is de kans groot dat hond onterecht gezond bevonden wordt.

Verwarring kan ook ontstaan wanneer een hond Heartgard krijgt. Dit middel is preventief bedoeld: het maakt de vrouwelijke wor­men steriel maar doodt ze niet. De standaard bloedtest zal bij een besmette hond geen larfjes aantonen, terwijl het de volwassen wormen zijn die de problemen veroorzaken. Er is in dat geval een andere bloedtest, die volwassen hartwormen aantoont; het is aan te raden deze test te gebruiken voordat men de hond een Heartgard-kuur geeft.

Om de wormen te doden is een streng gecontroleerde serie injec­ties nodig en moet de hond worden opgenomen in een dierenkli­niek. Het is een precaire behandeling, die veel van de inmiddels sterk verzwakte hartworm patiënten niet overleven. Pas na 7 tot 17 dagen zijn alle volwassen wormen gedood en door het bloed afgevoerd. De restanten van de wormen kunnen bloedvaten blokkeren en daarom moet de hond zich heel rustig houden. Zou hij gaan rennen, dan zou zijn hart sneller gaan pompen en zouden grote hoeveelheden dode wormen tegelijk richting longen spoelen, wat levensgevaarlijk is. De honden die het overleven, moeten thuis 4 weken in een kennel blijven en zich zomin mogelijk bewegen.

Preventie

Gelukkig zijn er goede preventieve medicijnen tegen hartworm­ziekte. Het meest toegepast worden Heartgard (ivermectine) en Interceptor (milbemycin oxime). Beide middelen doden allerlei larven, ook die van andere wormensoorten. Een dosis blijft 45 dagen werkzaam en moet maandelijks worden ingenomen, zodat men 15 dagen speling heeft wanneer een dosis vergeten wordt. Wanneer de hond kort na inname moet overgeven of diarree krijgt, zijn de werkzame stoffen waarschijnlijk niet goed opgenomen en is het raadzaam een dierenarts te raadplegen.

Honden die in een risicogebied wonen, moeten 1 maand vóór het muggenseizoen van start gaat beginnen met slikken en daarmee doorgaan tot 2 maanden na afloop van het muggenseizoen. Honden die naar een risicogebied reizen, moeten hun eerste pil 1 maand voor aanvang van de reis toegediend krijgen en daarmee doorgaan tot 2 maanden na terugkeer. Is de hond al eens in een ge­bied geweest waar hartworm heerst, dan moet zijn bloed van tevoren op wormen onderzocht worden (zie boven).

Heartgard en Interceptor zijn niet perse gevaarlijk voor een hond die korter dan een halfjaar besmet is. Heeft de hond echter een dosis gemist, dan is het aan te raden hem na 6 maanden een bloedonderzoek laten ondergaan. Want voor honden die langer dan 6 maanden geïnfecteerd zijn, kan de preventieve medicatie gevaarlijk en zelfs dodelijk zijn.

Verspreiding en risicoperiode

De hartworm leeft in warme gebieden, vooral in de tropen maar ook in het Middellandse-Zeegebied en in de Verenigde Staten. Net als bij veel andere subtropische ziektes breidt het verspreidingsgebied zich geleidelijk uit naar gematigder klimaatzones. Een tijdlang leefde men in de veronderstelling dat de hartworm niet tegen kou kon, maar het drukke 'honden verkeer' tussen noord en zuid en mutaties in de hartworm zelf hebben ervoor gezorgd dat de worm nu ook voorkomt in vrij noordelijke gebieden, tot in Canada toe.

De ziekteperiode is gebonden aan het muggenseizoen. In tropische gebieden heerst dus permanent besmettingsgevaar, terwijl de hond in meer gematigde streken de ziekte alleen kan krijgen in de periode dat muggen actief zijn. Ook in berggebieden is het risico kleiner - vermoedelijk komt de ziekte in gematigde streken niet voor op hoogten boven de 600 meter.

Verspreiding Europa: Alle eilanden in en landen rond de Middellandse Zee, met name de kuststrook;

Noord-Amerika Verenigde Staten: overal, met name in Florida en aan de Atlantische kust;

Canada: Zuidelijk Ontario, Centraal Manitoba (vooral rond Winnipeg) en aan de westkust (vooral rond Okanaga);

Zuid-Amerika: Geen gegevens, vermoedelijk wijdverbreid.

Afrika: Noord-Afrika: Middellandse-Zeestrook; West-Afrika: Atlantische kust; alle landen ten zuiden van de evenaar;

Azie: Afghanistan, China, India, IraK Iran, Pakistan, Turkije en alle landen in Zuidoost-Azië;

Australië en Nieuw-Zeeland: Geen gegevens.

[Lizzy]

Hoi Femke, ik vind dit wel een goeie voor de bieb! Plaats jij 'm daar?

Hoi Mart, nee, ik heb (gelukkig) geen ervaring met hartworm. Ik hoop dat je wat aan de info hebt die Femke heeft gegeven. Wanneer krijg je de uitslag?
Groetjes, Lizzy

[Mart]

Hoi Lizzy&Femke

Het bloed moet in Utrecht getest worden en is vandaag verstuurd het zou tot 2 weken kunnen duren voor we de uitslag weten, ik heb het er wel erg moeilijk mee de onzekerheid knaagt. Bedankt in ieder geval al voor de info Femke. Ik hoop zo dat alles nog mag meevallen ze hebben al zoveel afgezien men lieve schatten.

[Lizzy]

Hoi Lizzy&Femke

Het bloed moet in Utrecht getest worden en is vandaag verstuurd het zou tot 2 weken kunnen duren voor we de uitslag weten, ik heb het er wel erg moeilijk mee de onzekerheid knaagt. Bedankt in ieder geval al voor de info Femke. Ik hoop zo dat alles nog mag meevallen ze hebben al zoveel afgezien men lieve schatten.

Ach gossie... wat een ellende zeg... Ja, ze hebben inderdaad al veel te veel mee gemaakt... Bah. Rot voor jullie.

Maar jeetje, wat duurt dat lang, twee weken! Ik kan me voorstellen dat de onzekerheid knaagt. Zijn er trouwens uiterlijke symptomen waarneembaar?
Groetjes, Lizzy

[jeanne]

ieks, eng hoor

[Femke]

Pfffff wat lijkt me dit een rot-ziekte zeg!! Veel sterkte, ik duim voor je en laat je het horen zo gauw je uitslag hebt?

Heb trouwens ook een foto gezien van een besmet hart, niet geschikt voor lezers met een zwakke maag, ik zal em hier dan ook niet plaatsen.........

Als je t echt wilt weten moet je ook maar ff googlelen maar ik raad je aan om je eerst nog maar 2 keer te bedenken

[Mart]

Ach gossie... wat een ellende zeg... Ja, ze hebben inderdaad al veel te veel mee gemaakt... Bah. Rot voor jullie.

Maar jeetje, wat duurt dat lang, twee weken! Ik kan me voorstellen dat de onzekerheid knaagt. Zijn er trouwens uiterlijke symptomen waarneembaar?
Groetjes, Lizzy

De laatste maanden merk ik alleen dat Zaïd na een stevige spurtpartij sneller vermoeid is en kortademig, hij houd zich ook bewuster kalm volgens mij, maar bij zijn dagelijkse wandelingen merken we niets hij kan gemakkelijk 15 km stappen zonder enig probleem, ook zijn eetlust is zeer goed. Hij is ook al meer dan 2 jaar bij ons en wij hebben hem nooit meegenomen op reis, hij zou dus al meer dan 2 jaar drager kunnen zijn. Hij heeft wel in heel lichte mate staar, maar uit de bloedtesten is duidelijk dat hij geen suikerziekte heeft.

groetjes mart

[Mart]

Pfffff wat lijkt me dit een rot-ziekte zeg!! Veel sterkte, ik duim voor je en laat je het horen zo gauw je uitslag hebt?

Heb trouwens ook een foto gezien van een besmet hart, niet geschikt voor lezers met een zwakke maag, ik zal em hier dan ook niet plaatsen.........

Als je t echt wilt weten moet je ook maar ff googlelen maar ik raad je aan om je eerst nog maar 2 keer te bedenken

Ja Femke, ik laat het zeker weten zodra ik de bloeduitslag heb, ik hoop echt op een wonder.
groetjes mart

[Mayka]

Pfft, spannend hoor. Sterkte met wachten.

[Lizzy]

Pfff, nou laten we duimen dat Zaïd geen hartwormen heeft zeg... en als hij het wel heeft, dan jullie er ruim op tijd bij zijn! Als ik zo de symptomen lees die bij hartworm horen en zie waar Zaïd last van heeft, dan zou het natuurlijk heel goed kunnen dat je er wél degelijk optijd bij bent!

Hoe oud is Zaïd eigenlijk? En was het sneller moe worden ook reden om die cardiogram te laten maken?

[Femke]

De laatste maanden merk ik alleen dat Zaïd na een stevige spurtpartij sneller vermoeid is en kortademig, hij houd zich ook bewuster kalm volgens mij, maar bij zijn dagelijkse wandelingen merken we niets hij kan gemakkelijk 15 km stappen zonder enig probleem, ook zijn eetlust is zeer goed. Hij is ook al meer dan 2 jaar bij ons en wij hebben hem nooit meegenomen op reis, hij zou dus al meer dan 2 jaar drager kunnen zijn. Hij heeft wel in heel lichte mate staar, maar uit de bloedtesten is duidelijk dat hij geen suikerziekte heeft.

groetjes mart

Zo'n klont hindert de bloedstroom, waardoor het hart extra hard moet werken. Dit heeft weer een hart­vergroting tot gevolg en afwijkingen aan de longen en de lever. Het eerste duidelijke symptoom is vaak dat er vocht in de longen komt, waardoor de hond moeilijk ademhaalt en gaat hoesten. Deze zachte, diepe hoest, die klinkt alsof de hond iets uit wil hoesten en die soms gepaard gaat met bloedverlies, is kenmerkend voor de ziekte. Daarnaast verliest de hond zijn eetlust, vermagert hij en is hij snel moe. Na een kort wandelingetje moet hij soms zo hoesten dat hij het bewustzijn verliest.

Maar Mart, dit staat haast haaks op wat jij schrijft....???

[Mart]

Pfff, nou laten we duimen dat Zaïd geen hartwormen heeft zeg... en als hij het wel heeft, dan jullie er ruim op tijd bij zijn! Als ik zo de symptomen lees die bij hartworm horen en zie waar Zaïd last van heeft, dan zou het natuurlijk heel goed kunnen dat je er wél degelijk optijd bij bent!

Hoe oud is Zaïd eigenlijk? En was het sneller moe worden ook reden om die cardiogram te laten maken?

Zaïd zou nu bij benadering 6 jaar zijn, en ja door het sneller moe worden had ik gevraagd om een cardiogram
te nemen, zijn hartje klopt wel regelmatig volgens de dierenarts en zij vond het in 1ste instantie dus niet nodig.
groetjes mart

[Mart]

Zo'n klont hindert de bloedstroom, waardoor het hart extra hard moet werken. Dit heeft weer een hart­vergroting tot gevolg en afwijkingen aan de longen en de lever. Het eerste duidelijke symptoom is vaak dat er vocht in de longen komt, waardoor de hond moeilijk ademhaalt en gaat hoesten. Deze zachte, diepe hoest, die klinkt alsof de hond iets uit wil hoesten en die soms gepaard gaat met bloedverlies, is kenmerkend voor de ziekte. Daarnaast verliest de hond zijn eetlust, vermagert hij en is hij snel moe. Na een kort wandelingetje moet hij soms zo hoesten dat hij het bewustzijn verliest.

Maar Mart, dit staat haast haaks op wat jij schrijft....???

Ja Femke, maar volgens mij heeft men deze symptomen wel als de ziekte al erg ver gevorderd is, Zaïd zijn hartje is wel vergroot? ik hoop nu maar dat het bij Zaïd in een beginstadium is (alhoewel hij al ruim 2 jaar hier is) of dat het hopelijk vals alarm is.

groetjes mart

[Femke]

Symptomen zijn chronisch hoesten, ernstige vermagering, conditieverlies, flauwtes en hartklachten.
De eerste sypmtomen manifesteren zich na 2 tot 6 maanden....


Ik hoop voor je dat het vals alarm is, zal in ieder geval keihard voor je duimen!