[Wil de hond]

Als ik me niet vergis is het middel wat hij nu krijgt niet direkt bedoeld voor zijn leverprobleem maar voor zijn algemene toestand.

[Wil de hond]

Homeopatie is sowieso een beetje vreemd, als je het vergelijkt met de traditionele geneeskunde. Hoewel, het is eerder andersom in mijn ogen.

Het schijnt ook zo te zijn dat honden veel meer op hun baas gaan lijken dan je zou vermoeden, en andersom ook. De invloed van de persoonlijkheid van de eigenaar op die van zijn dier schijnt groot te zijn.

Na twaalf jaar samen geleefd te hebben is er een soort van twee-eenheid ontstaan tussen Gordo en mij. Zo ervaar ik het zelf ook wel, eerlijk gezegd.

[Angelique]

[quote="Wil de hond"]


Het schijnt ook zo te zijn dat honden veel meer op hun baas gaan lijken dan je zou vermoeden, en andersom ook. De invloed van de persoonlijkheid van de eigenaar op die van zijn dier schijnt groot te zijn.


[/quote]

Daar zit inderdaad best heel wat in.

[Wil de hond]

De homeopaat stelde zondag voor Gordo als type-remedie Phosphorus vast, aan de hand van wat hij zag en wat ik over hem vertelde.

Nu zocht ik vandaag eens op wat de type-omschrijving voor dit middel bij mensen is en ik kwam daar toch wel heel veel tegen waarin ik mezelf herkende.

[Hitam]

Hoi Wil, ja ik had wel door dat jij het was die ik gesproken had over de glucantime. Dat hondje doet het overigens weer prima! Nogmaals bedankt voor je hulp.

Het is zo dat mensen en dieren die nauw met elkaar samenleven, en zeker honden en mensen hebben vaak een hele hechte band, veel dingen van elkaar overnemen. Ze leven in hetzelfde energieveld. Daardoor gaan ze op elkaar lijken. Ik zie ook heel vaak dat bazen en honden vergelijkbare klachten hebben. Vaak niet helemaal hetzelfde maar wel vergelijkbaar.
Ik heb ook heel vaak de neiging om met name met Bach bloesems en met homeopathie te zeggen: neem zelf ook wat.

Ik vind het wel heel dapper dat je alles stopzet. Ik zelf ben niet zo radicaal en geef veel dingen naast elkaar. Alleen prednison (dexamethson) en homeopathie bijt elkaar echt, de rest gaat vaak wel goed.
Maar de meeste leverproblemen zijn niet zo acuut dat je niet kunt stoppen . Dus ik denk dat het veilig kan.

Ik weet niet hoe lang en hoe veel dexa Gordo gehad heeft, maar dexamethason geeft levervetting. Leverwaarden bepalen bij een hond op prednisonachtige middelen heeft absoluut geen zin, omdat die dan simpelweg altijd verhoogd zijn.

Ik vind dexamethason voor een prostaatvergroting zeker geen gangbare therapie. Zou niet weten waarom.

[Lizzy]

Hoi Wil, inmiddels is Barfplaats verhuist en draaien we heel stabiel dus ik ga er vanuit dat deze teksten allemaal blijvend zijn

Fijn om te lezen dat alles goed met hem gaat.

Ja, ik vind het ook heel gewaagd om te stoppen met alle medicatie, maar ik ga er vanuit dat hij weet wat hij doet. Ik vraag me wel af wat zijn achterliggende gedachte is. Want ik zie niet zo goed wat het probleem is van het nemen van maria-distel, in combinatie met een homeopathisch middel.

Goed, tja, phosphorus is een type middel. Het past bij een specifiek type dier (mens). Ik wil je best (als je dat leuk vindt) de type omschrijving geven van hoe een phosphorus-hond "eruit ziet". Verder is het dus een middel dat ingezet wordt (als het bij het type past) bij een scala van problemen. Van bloedarmoede tot hartkramp tot uitputtingen, koorts, longontsteking, maagwandontsteking, geelzucht, te hoog urinezuurgehalte in het bloed, verschrompeling en verharding van de lever, leverontsteking, nierontsteking, etc. etc. Dus, als dit middel past bij Gordo, dan kan dit middel inderdaad zeer goede dienst bewijzen.

En ja, het is behoorlijk ruk dat die dierenarts niet wil inzien dat ze niet goed heeft gehandeld. Of in ieder geval, dat er dus eigenlijk niet over te praten valt en ze stug vol blijft houden. Getver ja, sommige mensen vinden het nou eenmaal te moeilijk om te zeggen "ja, misschien heb je gelijk en zat ik er naast". En ohhh, wat is dat toch jammer want het werkt zoooo helend. Ik heb meegemaakt dat de specialist die Whoofer onderzocht heeft een fout heeft gemaakt. Ik heb hem daarover een brief geschreven. En prompt kreeg ik een brief en een telefoontje van hem waarin hij zijn excuses maakte en me schreef en zei dat hij het zo verschrikkelijk erg vond. Mijn woede, angst, verdriet was ter plekke verdwenen en daarvoor in de plaats is er een soort gevoel van liefde voor de man in de plek gekomen. Klinkt erg vaag en zweverig, maar het was zo mooi en het gaf zo'n goed gevoel en ik zal de man er mijn leven dankbaar voor blijven. Ik wou dat meer artsen (mensen) zo in mekaar zaten.... Je zou (als je dat zou willen) kunnen proberen haar een brief te schrijven. Dan ben je in ieder geval je verhaal kwijt. Je zou nog een stap verder kunnen gaan en een klacht over haar handelen in kunnen dienen. In Spanje heb je ook vast een soortgelijke instantie (veterinair tuchtcollege).

[Wil de hond]

Ik vind het wel heel dapper dat je alles stopzet. Ik zelf ben niet zo radicaal en geef veel dingen naast elkaar. Alleen prednison (dexamethson) en homeopathie bijt elkaar echt, de rest gaat vaak wel goed.
Maar de meeste leverproblemen zijn niet zo acuut dat je niet kunt stoppen . Dus ik denk dat het veilig kan.

Ik weet niet hoe lang en hoe veel dexa Gordo gehad heeft, maar dexamethason geeft levervetting. Leverwaarden bepalen bij een hond op prednisonachtige middelen heeft absoluut geen zin, omdat die dan simpelweg altijd verhoogd zijn.

Ik vind dexamethason voor een prostaatvergroting zeker geen gangbare therapie. Zou niet weten waarom.

Hoi Tannetje,

Ik vermoedde al dat je wel doorhad dat ik het was. Ikzelf was leuk verbaasd je op deze manier weer tegen te komen. Fijn te horen dat het met die hond beter gaat.

Ter zake:

Ik neem aan dat deze dokter heeft gezien dat Gordo er heel goed bij loopt en dat hij best even een tijdje zonder allerlei toevoegingen kan, om op die manier beter te kunnen werken met het middel wat hij nu gebruikt. En ik kan me daar prima in vinden.

Hoewel het wel even heel eng voor me was, ongeveer net zoiets als iemand die tegen je zegt dat je de olie uit je motor moet laten lopen en daarna gewoon lekker van Rotterdam naar Groningen kunt rijden zonder problemen.

Maar, ik zie ook dat  Gordo goed is, en aangezien hij ook nieet veel krijgt toegediend wat hij persé nodig heeft wat niet ook in mindere mate in zijn voer zit. Carnitine, Methionine, B-kompleks...

Als je nagaat dat op het moment dat ze zijn prostaat met Dexametason en antibiotica behandelden al bekend was dat hij een leverprobleempje had...

Eerst 8 dagen Dexametason, 2 ml/dag, i/m geïnjekteerd. Dat was de prostaat.
Daarna 7 dagen niets, behalve dieet en methionine + b-kompleks.
Daarna 15 Prednison, 2xdaags 15mg.
Toen zes dagen 4 ml Dexametason, i/m.
Daarna 7 dagen 3 ml/dag, i/m.
Daarna 7 dagen 2ml/dag i.m.
Daarna 2 dagen 1ml/dag.

Al deze tijd heeft hij ook op aspirine en amoxicicline gestaan.

Op dit punt zat de ALT op >2000 U/I en werd hij door de mishandelend arts als stervend verklaard. Wat ook klopte.

De volgende dag kwam ik toen bij de DA terecht die hem in 2x 0,5Ml/dag van de Dexa haalde, zijn dieet heeft bijgesteld en hem heeft gekregen zoals hij nu is. Maar ook deze komt niet zover als mij mogelijk lijkt. Behalve dan het dieet blijven volgen, B-kompleks blijven geven, Carnitine en Methionine blijven geven, en liever maar niet gaan experimenteren met rare dingen als Artisjok- en Mariadistel-kapsules. Over een maandje maar weer eens een bloedonderzoek doen en ja, die lever is er erg slecht aan toe en mogelijk gaat hij er aan dood.

Grappig is in dit verband ook dat hij me Scaliborband als enig bruikbaar anti-vlooienmiddel bij een hond in de toestand van Gordo aanraadde. Na een dikke week vielen er grote kale plekken in zijn vacht, gewoon hele volledig kale plekken. Ik heb die band weggehaald, hem gewassen en een teatree-oplossing op izjn vacht gedaan en ben met hem naar de DA gegaan. Die vertelde me doodleuk dat dit niet met die band in verband staat maar met zijn ziekte. Nu een dag of 12 verder is het haar wat een week geleden alweer begon te groeien op die plekken al een stuk langer, je ziet de plekken vrijwel niet meer. Wat voor mij mijn vermoeden bevestigd dat hij er naast zat met zijn diagnose.

Hij kan me ook niets zeggen over mogelijke oorzaak van het oorspronkelijke nog het huidige leverbeeld.

[Wil de hond]

Goed, tja, phosphorus is een type middel. Het past bij een specifiek type dier (mens). Ik wil je best (als je dat leuk vindt) de type omschrijving geven van hoe een phosphorus-hond "eruit ziet". Verder is het dus een middel dat ingezet wordt (als het bij het type past) bij een scala van problemen. Van bloedarmoede tot hartkramp tot uitputtingen, koorts, longontsteking, maagwandontsteking, geelzucht, te hoog urinezuurgehalte in het bloed, verschrompeling en verharding van de lever, leverontsteking, nierontsteking, etc. etc. Dus, als dit middel past bij Gordo, dan kan dit middel inderdaad zeer goede dienst bewijzen.

Heel graag hoor ik van je wat het type phosphorus bij de hond is, reuze benieuwd!

Ik begreep dat hoe groter de verdunning, 200ch is enorm verdund, hoe sterker het middel feitelijk is? Klopt dit, dat de lagere getallen ingezet worden bij minder ernstige gevallen en dat hoe hoger het getal hoe zwaarder het prpobleem waar het bij wordt ingezet?

En ja, het is behoorlijk ruk dat die dierenarts niet wil inzien dat ze niet goed heeft gehandeld. Of in ieder geval, dat er dus eigenlijk niet over te praten valt en ze stug vol blijft houden. Getver ja, sommige mensen vinden het nou eenmaal te moeilijk om te zeggen "ja, misschien heb je gelijk en zat ik er naast". En ohhh, wat is dat toch jammer want het werkt zoooo helend. Ik heb meegemaakt dat de specialist die Whoofer onderzocht heeft een fout heeft gemaakt. Ik heb hem daarover een brief geschreven. En prompt kreeg ik een brief en een telefoontje van hem waarin hij zijn excuses maakte en me schreef en zei dat hij het zo verschrikkelijk erg vond. Mijn woede, angst, verdriet was ter plekke verdwenen en daarvoor in de plaats is er een soort gevoel van liefde voor de man in de plek gekomen. Klinkt erg vaag en zweverig, maar het was zo mooi en het gaf zo'n goed gevoel en ik zal de man er mijn leven dankbaar voor blijven. Ik wou dat meer artsen (mensen) zo in mekaar zaten.... Je zou (als je dat zou willen) kunnen proberen haar een brief te schrijven. Dan ben je in ieder geval je verhaal kwijt. Je zou nog een stap verder kunnen gaan en een klacht over haar handelen in kunnen dienen. In Spanje heb je ook vast een soortgelijke instantie (veterinair tuchtcollege).

Helemaal niet vaag en zweverig, ik kan me heel goed indenken hoe ontzettend opluchtend en bevrijdend zoeits kan werken, omdat ik zo´n reaktie ook nodig had en feitelijk precies het tegenovergestelde heb beleefd, de koude douche van het vasthouden aan een eigen gelijk wat feitelijk een ongelijk was, ten koste van mezelf en vooral ten koste van mijn lieverd. Ik had zo blij geweest met iets van begrip en dan vooral voor het eigen falen.

Ik moet zeggen dat ik wel heel netjes te woord ben gestaan, maar dat was ook wel het minste natuurlijk.

Ik zat toevallig gisteren te denken om nog eens een laatste poging te doen tot het openen van de ogen, door een brief te schrijven aan haar. Nu jij dit ook suggereert ga ik dat dan ook eens doen, kwaad kan het niet en het lucht denk ik wel op, de boel eens duidelijk op een rijtje gezet bij haar op tafel te deponeren.

Ik weet niet of er hier een tuchtkollege is, maar aan dat soort dingen begin ik ook niet hoor, ik kap dan liever volledig met het hele gedoe, vooral ook omdat Gordo de kracht en het geluk heeft gehad om de hele mishandeling te hebben kunnen overleven. Hij zit nu weer prima in zijn vel. Natuurlijk, er zit iets mis, en waarschijnlijk meer dan aan het begin van het hele doorlopen trajekt, maar goed, ik ga er van uit dat hij nog steeds herstellende is en dus nog meer zal verbeteren. Maar ik heb geen zin in nog meer negatief gedoe in de vrom van ruzie met iemand die dat allemaal niet waard is, een tekortschietende en van haar eigen gelijk overtuigde "DA".

Haar gebrek is trouwens een chronisch verschijnsel bij vrijwel iedere medikus, DA of humaan. "Dat weet ik niet" is voor een DA al niet-uitspreekbaar, "Ik heb me vergist" is voor vrijwel elke medikus onmogelijk over de lippen te krijgen.

We zullen zien.

Bedankt voor je reaktie.

[Helen]

Wil, de scaliborband gaf bij Balou (boerenfox) precies hetzelfde beeld incl vreselijke jeuk. Ze heeft het ding nog geen kwartier omgehad en hij ging onmiddellijk in de prullebak. Haar oren jeukten als een gek en er begonnen haartjes los te laten. Na ongeveer 24 uur was het weer over. Gek genoeg kan Balou wel tegen permethrine. Als ik het goed heb zit er deltamethrine in de scaliborband. Misschien kan je dat proberen als alternatief.


Mbt het onderwerp dat een hond op zijn baas gaat lijken. Mijn moeder maakt altijd grapjes dat wij twee honden genomen hebben en dat de een op mij is gaan lijken en de ander op mijn man. Balou en ik hebben stiekem veel van elkaar weg als je ons goed kent. Een blik is dan ook voldoende. We kunnen elkaar lezen. Kuma heeft stiekem veel weg van mijn man als je ze beiden goed kent. Nou ja, voor zover dat gaat natuurlijk. Maar mijn moeder heeft er altijd veel pret om.

[Wil de hond]

[quote="Lizzy"]
Lekker , het homeopathische middel dat ik eerder opgegeven had is natuurlijk ook pleitos . Nou, komt tie nog een keer:

Flor de Piedra D3. Daarvan moet dan 3 keer daags 1 dosis worden gegeven, gedurende 3-6 weken.


[/quote]
Hoi Lizzy,

Neem me niet kwalijk hoor, je hebt al zoveel verteld en opgezocht voor me, maar heb je over dit middel wat meer info, of een linkje, ik kan er nl. niets over vinden?

[Lizzy]

Hoi Lizzy,

Neem me niet kwalijk hoor, je hebt al zoveel verteld en opgezocht voor me, maar heb je over dit middel wat meer info, of een linkje, ik kan er nl. niets over vinden?

Hoi Wil, het middel wordt onder andere genoemd door H.G. Wolff (homeopathisch dierenarts) en Ajto Westerhuis (homeopathisch dierenarts). Ik citeer Wolff: "Dr Wolter uit Ottersberg is er in geslaagd dit middel breed en specifiek werkend levermiddel op varkens te testen. Het regenereerde een zieke lever in korte tijd".

Ik citeer Atjo Westerhuis: "Flor de Piedra is een belangrijke behandelingsmogelijkheid voor een leverbeschadiging ten gevolge van giftige stoffen of infecties. Flor de Piedra D4 (note Lizzy: Wolff heeft het over de potentie D3), 3 keer daags 1 dosis, gedurende 3 tot 6 weken".

Ik zou dit middel dus op dit moment niet uit m'n zelf geven, als ik jou was (zonder eerst te overleggen met de behandeld arts).

[Lizzy]

Phoshorustype: heeft een zachte, glanzede vacht (zowel bij kort als bij langhaar). De hond heeft de bouw van een sprinter. We zien dit type bijvoorbeeld bij de Duitse Staande Korthaar en de Boxer. Het zijn temperatmentvolle dieren, die al na korte rust weer tot een explosie van energie in staat zijn. Aan de lijn buiten hangt de hond in de halsband, lijkt haast te hebben (puur uit enthousiasme) sleurt de eigenaar achter zich aan: de hond laat z'n baas uit. Reageert op alles. Leert snel, maar vergeet ook weer snel; hij is te druk met alles om zich heen en houdt zijn kop er niet goed bij. Een uitgesproken levendige hond. Blaft gauw.
Schrikt van geluiden, vooral van onweer: wil in paniek wegrennen (niet met de staart tussen de benen, maar alert om zich heenkijkend) of zich verstoppen. Bij de dierenarts is hij bijna niet te houden, wil steeds van de behandelingtafel springen, vliegt tegen de deuren op om uit te breken. Hij wil niet aangeraakt worden en kan dus heftig reageren op het geven van een injectie.
Hij kan absoluut niet alleen zijn. Als hij alleen gelaten wordt, dan sloopt hij letterlijk de boel, blaft en joelt. Zo erg doet geen enkel ander type het. Het is een aandachtvragen, een toneelspeler.
De Phosphorus-hond is soms hongerig en dorstig. Drinkt grote hoeveelheden ineens, die soms worden uitgebraakt, maar pas na enige tijd. Nu en dan zien we nerveuze trekjes, zoals het achter de eigen staart aanzitten of happen naar vliegen die er niet zijn.

[Wil de hond]

Wederom bedankt Lizzy,

Ik ben diep onder de indruk, vrijwel alles wat er over het Phosphorus-type wordt gezegd is precies mijn Gordo. Op een enkel puntje na staat hij daar gewoon.

Dit geeft me nu meer vertrouwen in de behandeling.

Ik ga het met de homeopaat hebben over Flor de Piedra, ben benieuwd naar zijn reaktie/mening.

[Lizzy]

Wederom bedankt Lizzy,

Ik ben diep onder de indruk, vrijwel alles wat er over het Phosphorus-type wordt gezegd is precies mijn Gordo. Op een enkel puntje na staat hij daar gewoon.

Dit geeft me nu meer vertrouwen in de behandeling.

Ik ga het met de homeopaat hebben over Flor de Piedra, ben benieuwd naar zijn reaktie/mening.

Graag gedaan!

Kijk, het is een buitengewoon goed teken dat jij jouw Gordo hierin herkent. Dat betekent dat het juiste type-middel wel gebruikt wordt nu. Overigens hoeft het inderdaad niet zo te zijn dat alles overeenkomt. Brutus is bijv. ook een duidelijk phosphorus-type, maar hij schrikt helemaal niet zo gauw ergens van. 

[Hitam]

Dit is een erg extreme phosphorus. Je hebt ook gematigder types, maar de hoofdlijnen moeten wel kloppen.