Bij binnenkomst moesten we ruim 10 minuten wachten totdat er eindelijk iemand naar de balie toekwam. Er kon geen glimlach vanaf en alles werd genoteerd en we konden wachten. Terwijl er aan de ene kant van de balie honden die hiervoor waren geopereerd werden opgehaald, mocht je een voor een aan de andere kant de andere spreekkamer in. Naar mijn expliciete opmerking dat Kuma het slecht doet onder narcose, luisterde hij niet echt en brak met af met de opmerking dat zij dagelijks tientallen honden onder narcose brengen. De andere vragen die ik had werden wel beantwoord, maar daar is alles mee gezegd. Bij Kuma werd toen intramusculair methadon en dormicum gespoten. Ik ging al bij haar zitten om te wachten tot ze wegzakte, maar de DA stond me raar aan te kijken en stuurde ons weer naar de wachtkamer, want hij had natuuurlijk nog meer patienten. Toen we weg wilden lopen (ik was met een vriendin) zagen we dat er een straaltje bloed langs Kuma's achterpoot liep. Ik was flink geschrokken want het bloedde echt aardig. Er was bij het spuiten een vaatje geraakt, wat altijd kan gebeuren. Maar de DA maakte gewoon nonchalant een grapje dat witte honden altijd bloeden en gaf ons een doekje en werkte ons de wachtkamer in....Er zit nu op die plek een hematoom van 3 bij 4 cm.....
In de wachtkamer waren ondertussen een stuk of 5 a 6 honden en het was daar flink vol...Kuma begon weg te zakken en raakte helemaal in paniek
. Haar lijfje zakte in elkaar en ze begon te jammeren en te gillen en keek paniekerig om zich heen. Ze begon ook gigantisch te hijgen. Terwijl ik heel geschrokken de DA riep of dit wel normaal was en we echt niet ergens anders naar toe konden, antwoorde hij geirriteerd dat er niets aan de hand was en hij liep weg...... Kuma heeft toen al jammerend en huilend een kwartier!!!! daar in de wachtkamer tussen allemaal vreemde honden op de grond gelegen.....Ik mocht er niet bij blijven toen ze daarna naar achteren meegenomen werd samen met 2 andere honden. Omdat ze het onhandig vinden om de hele tijd heen en weer te lopen sederen ze enkele honden tegelijkertijd en nemen die mee naar achteren en beginnen te opereren. Er liggen dus twee honden klaar terwijl ze met de eerste bezig zijn. Als ze met de eerste klaar zijn sluiten ze de volgende hond aan aan de gasnarcose. Ik ben er naar toe gegaan vanwege de verkorte narcose tijd. Maar Kuma is dus voor de operatie al ruim een half uur onder invloed geweest van de premedicatie....Wat ik dus had willen voorkomen door hier naar toe te komen..... Wij hebben gedurende 2 1/2 uur in de wachtkamer gewacht en niemand informeerde ons tussendoor hoe het ging. Ook staat er geen thee of koffie automaat wat iedere simpele DA praktijk eigenlijk altijd heeft. De wachtkamer werd toen ondergekotst door een hond, wat door de eigenaar half is opgeruimd. Ze heeft dit gemeld aan de assistente, maar die deed er niets mee. Vervolgens kwam er een groggy net geopereerde hond aan die midden in een hoopje kots viel...Na ruim twee uur konden de mensen van de andere honden hun hond al ophalen. Wij kregen nog steeds niets te horen en werden steeds ongeruster. Toen ik eindelijk iemand aan de mouw kon trekken, bleek dat Kuma moeilijk ontwaakte uit de narcose....Niemand kwam dat uit zichzelf even melden of hield ons op de hoogte. Uiteindelijk was ook Kuma wakker genoeg om mee te gaan. De DA krijg je niet meer te spreken, een assistente gaf haar mee. Pas ruim 8 uur na de narcose kwam ze thuis wat bij en scharrelde ze wat rond. De beide andere keren dat ze onder zeil is geweest zijn ook niet soepel verlopen, maar zeker voorspoediger dan nu.
Het enige wat goed is verlopen is dat ze helemaal geen pijn heeft en dat het echt 3 piepkleine wondjes zijn...
Ik ben bekaf en teleurgesteld en voel me heel erg schuldig dat ik mijn meisje dit heb aangedaan. Als ik dit had geweten was ik daar nooit naar toe gegaan.
.
