Ik wou dat ik je iets meer kon helpen, helaas is chronisch nierfalen een rotziekte en ben daar zelf ontzettend boos over geweest, als je Sam ziet dan oogt hij zo gezond, met een prachtig glanzende vacht en nog oh zo vrolijk. Toen ik de diagnose kreeg heb ik wekenlang gehuild en het hele internet afgestruind naar oplossingen en informatie. Je probeert deze ziekte de baas te worden, maar in je achterhoofd weet je dat je hem moet gaan loslaten. Twintig is natuurlijk een prachtige leeftijd maar mijn gevoel zegt : "ik wil je nog niet kwijt". Ik hoop ook-net zoals jij- dat hij in zijn slaap vertrekt . Ze zullen zelf aangeven wanneer ze er geen zin meer in hebben. Als ze zich gaan verstoppen en met rust gelaten willen worden dan kan dat een teken zijn. Zo te horen is dat nog niet het geval bij jullie kat.
Weet wel dat ze bij dit warme weer een beetje slomer worden en iets minder eten, maar wel meer drinken, tenminste mijn Sam wel en Nascha mijn andere kat doet dat ook, dan liggen ze de hele dag op een rustige koele plek en zie je alleen de oogjes en wat snorhaartjes bewegen als ik langsloop. Op die dagen komt Sam s'nachts niet bij me slapen,tja wie wil er nou naast een sauna liggen, geef hem eens ongelijk, maar zodra het koeler is dan is hij weer van de partij en ligt hij de hele nacht weer naast me en bijt zachtjes in mijn neus als ik te lang blijf liggen. 5uur in de ochtend
Tja wat zal ik hem gaan missen, de schat.Je kan je kat ook checken of hij aan het uitdrogen is door zijn nekvelletje op te pakken en kijken of het mooi terugvalt. Als het overeind blijft staan dan drinkt hij niet genoeg en moet je overwegen om hem een infuus te geven. Het is en blijft moeilijk.
Ik wens je heel veel kracht toe en geniet nog van hem, wie weet blijft hij nog een tijd bij je. Katten doen dat uit liefde, zodat jullie iets meer tijd krijgen om het te accepteren en....... de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
