Van 7 naar 6, maar het voelt alsof ik ineens 3 kippen minder heb. Ze is mijn gekke doerak. De drukste van mijn kipjes, degene die niet kan wachten als ik met eten kom. Het miezerige ineengedoken bolletje dat ontdekte hoe leuk rennen is en met regelmaat voor de fun doorheen de tuin rende. Het spook wat zelfs eten pikte van onder de neus van mijn top hen. Ook degene die Quin wel van haar teken ging afhelpen, alleen bleken het tepels te zijn


Ze is maar in het begin van de romer hier komen wonen. Ik denk vanaf april in opvang. Lang heeft ze dus niet van haar nieuwe leven kunnen genieten, maar er loopt hier niemand rond die dat met zoveel overgave deed.
Ik moet de dierenarts nog spreken. Hij heeft mij via bericht op de hoogte gebracht deze ochtend, dus ik weet nog niet of er meer duidelijkheid is over wat er juist aan de hand was.