[pearlsofpassion]

Wel, ik moest toch met Cuzco naar de DA, dus Ikaria meegenomen.
Het is idd niet duidelijk. We moeten wat dingen gaan uitsluiten.
Zij was toch ook van het idee dat prednison of gelijkaardige zou helpen om het inderscheid te maken tussen jeuk en stress.
Maar dat wil ze niet doen terwijl ze nog giardia heeft en behandeld wordt.

Ze wil ook graag dat ik voedselallergie zou uitsluiten middels eliminatiedieet. Maar ik vind het echt niet op voedselallergie lijken. Dat geeft ze ook toch maar wil het wel uitsluiten. En Ikaria eet nog maar net rauw. Ze moet er nog aan wennen. Ik zou dan kwartel willen gaan geven, maar wat als ze dat niet graag lust...

Ondertussen inzetten op stress verlagen.
En ik denk zelf dat ik toch echt op haar immuniteit moet gaan inzetten. Eens zoeken wat daarbij kan helpen.

[pearlsofpassion]

De Bach rescue is aangekomen. Hoeveel geven jullie daarvan? En op het eten toch?

Er verandert duidelijk wat in Ikaria haar buik. Haar ontlasting is stevig, iets té zelfs. Maar nog steeds een beetje slijm en de geur is nu wel typisch giardia. Niet overdreven hard, want het stinkt minder sterk dan voorheen, maar ik heb lang genoeg in het labo gewerkt om het te herkennen.
En ik durf het bijna niet zeggen, maar ze heeft honger voor 2, de laatste dagen. Vreten wil ze.
Zal wel een goed teken zijn zeker? En afkicken van de koolhydraten wss ook...

[eelke]

Ik duim er voor!

Ik gooide de druppels zo in hun bek, want door slijmvliezen wordt het t beste opgenomen. Maar een Gijs bek is net ff makkelijker mikken dan een ikaria bek.

[pearlsofpassion]

Euhm ja..
Dat gaat het hem niet worden. Dat krijg ik bij de anderen zelfs niet gedaan.
Een pil tot daar aan toe, maar zelfs dat gaat bij Ikaria nog niet. Ze panikeert als ik iets van haar wil. Daarvoor zal er eerst nog wat vertrouwen opgebouwd moeten worden. Logisch ook hé, weet zij veel wie ik ben.
Voor nu is haar poepje afvegen nadat ze op de bak ging (ivm giardia) al meer dan genoeg. Dat lukt ook maar net en mbv snoepjes.

[Too]

Voor Catoo kan het gewoon over het eten, met Cera heb ik de deal dat het gewone eten niet misbruikt wordt voor pillen en poeders.
Zij vertrouwde het eten niet meer toen ik dat deed
Ik prak alles door een lepeltje blikvoer (het allerallerliefst gourmet )

[Kaela]

Hoe gaat het nu PoP?

[pearlsofpassion]

Bwa...

Behandeling tegen Giardia is afgelopen. Nu is het afwachten of het weg is, ze het overwonnen krijgt, of terug komt.

Ze lijkt iets minder te krabben, maar likt dan weer meer, lijkt het... Er groeit wel duidelijk haar terug op bepaalde plaatsen. Ik weet niet of het op andere dan weer erger wordt, dat is me niet duidelijk. Ik denk wel dat het uitbreid maar dan minder kaal kaal, gewoon korter. Op haar onderbuik blijft het alleszinds kwetsbaar.
Begin toch te denken dat het idd stress is. Daar kunnen ze ook van gaan krabben...
Bach rescue doet niets...

Luis loopt idd ook gefrustreerd rond dus een keer per week hebben hij en Ikaria een serieuze aanvaring. Met roepen en krabben. Daar heeft zij dan telkens een paar serieuze krabben van. Op haar oren vooral. Hij verlies er enkel een boel haar door want hij heeft een super dikke vacht.
De rest van de tijd blijft het bij staren en blazen. Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik ervan moet denken. Ze is er nog niet zo lang, maar ik heb er geen goed buikgevoel bij.. Ze is normaal niet bang, en ze kunnen ook perfect naast elkaar zitten of passeren, in elkaars buurt slapen enz... maar ze wil verder geen interactie.. Het interesseert haar niet.
Luis vind dat niet leuk. En hij is dominant natuurlijk, dat vind zij niet leuk. Van Cuzco verdraagt ze veel meer.

Ik ga feliway verdampers aanschaffen, dat eens een kans geven. Het kan voor Luis ook maar helpen...

[Kaela]

Bwa...

Behandeling tegen Giardia is afgelopen. Nu is het afwachten of het weg is, ze het overwonnen krijgt, of terug komt.

Ze lijkt iets minder te krabben, maar likt dan weer meer, lijkt het... Er groeit wel duidelijk haar terug op bepaalde plaatsen. Ik weet niet of het op andere dan weer erger wordt, dat is me niet duidelijk. Ik denk wel dat het uitbreid maar dan minder kaal kaal, gewoon korter. Op haar onderbuik blijft het alleszinds kwetsbaar.
Begin toch te denken dat het idd stress is. Daar kunnen ze ook van gaan krabben...
Bach rescue doet niets...

Luis loopt idd ook gefrustreerd rond dus een keer per week hebben hij en Ikaria een serieuze aanvaring. Met roepen en krabben. Daar heeft zij dan telkens een paar serieuze krabben van. Op haar oren vooral. Hij verlies er enkel een boel haar door want hij heeft een super dikke vacht.
De rest van de tijd blijft het bij staren en blazen. Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik ervan moet denken. Ze is er nog niet zo lang, maar ik heb er geen goed buikgevoel bij.. Ze is normaal niet bang, en ze kunnen ook perfect naast elkaar zitten of passeren, in elkaars buurt slapen enz... maar ze wil verder geen interactie.. Het interesseert haar niet.
Luis vind dat niet leuk. En hij is dominant natuurlijk, dat vind zij niet leuk. Van Cuzco verdraagt ze veel meer.

Ik ga feliway verdampers aanschaffen, dat eens een kans geven. Het kan voor Luis ook maar helpen...

Jammer dat er weinig verbetering in zit. Het blijft toch zo moeilijk inschatten hoe karakters uitpakken met elkaar.

Wel fijn dat de giardia onder controle lijkt. Hopelijk doet de feliway iets! Het is vaak even zoeken wat werkt, dat kan zo verschillend zijn.

[pearlsofpassion]

Goh ja, vandaag weer duidelijk slijm bij de ontlasting. Dus dat gaat weer fout...

Het probleem is dat je eigenlijk steeds alle dekentjes moet wassen om giardia te bestrijden, maar door de geur is dat net veilig voor haar. Ze heeft haar plekjes nodig om zich goed te gaan voelen, en dat lukt niet als je die steeds gaat wassen. En als ze dat niet heeft, heeft ze weer meer stress en dan is de strijd tegen Giardia zeker verloren. Want ze komen er toch wel mee in contact (aan de achterzijde van de tuin is een drukbezocht wandelpad) en haar weerstand moet omhoog zodat ze daar tegen kan.
Voor haar kaal likken, om vlooien, mijten en allergie uit te sluiten, moet ze ook strikt met pipetjes behandeld worden, en dat is ook nadelig tegen Giardia.

Enfin... Het werkt allemaal wat tegen.

Qua karakters, ja, het slaat wat tegen. Alhoewel ik gewoon niet het gevoel heb dat ze graag andere katten heeft. En we hebben nochtans duidelijk aangegeven dat dat de belangrijkste eigenschap was die we zochten in een kat. En dat vind ik wel heel jammer...
Ik had het eigenlijk ook zelf kunnen weten. Ze is in het asiel afgestaan samen met een andere poes, maar ze zijn apart herplaatst. Dat had wel een lampje kunnen doen branden. Weeral geleerd niet zomaar te vertrouwen op een ander en oordeel.

[pearlsofpassion]

Het gaat nog steeds niet echt goed met Ikaria.
Ze krijgt nog giardex en dat houdt de giardia wel onder controle. Of het dan nog terug zal komen durf ik niet zeggen.
Normaal zou het niet mogen...

Maar ze likt zich terug meer kaal. Op de knieën valt het weer op. En ik heb niets veranderd...
Het was beter. De hele zomervakantie was het duidelijk beter, haar groeide weer terug. En net nu ik dacht dat het weer op een vacht begon te lijken, likt ze het weer weg. Krabt zich ook weer meer.
Nu, dat jeukerige extreem gevoelige heeft ze wel blijven hebben. Als er vb een vlieg op haar landt, springt ze een halve meter hoog en loopt weg alsof er een wesp gestoken heeft. Gewoon op haar gaan zitten he, verder niets.

En met Luis gaat het niet samen. Ze zijn beide onzeker en toch licht dominant. Heel gek. Toch is zij agressiever dan hij. Ze slaat echt met nagels en al en durft hem echt blijven opjagen. Zelfs als hij zich onderdanig opstelt en duidelijk bang is (roept en blaast), van zodra hij van haar weg wil gaan, klapt ze erop.
Afleiden (van mijn kant) lukt niet. Belonen als ze lief zijn voor elkaar, helpt niet. Het ze zelf laten uitzoeken en niets doen, maakt het nog erger.
Ze besluipt hem geregeld en dan lijkt het speels, maar als hij binnen bereik is, haalt ze gewoon uit. Met nagels. Hij doet niets, schrikt en loopt weg..

Ze is ook niet geïnteresseerd in ruimte leren delen. Ze zoekt naar plaatsen die ze kan claimen en voor zichzelf houden. Zo gaat ze nog steeds niet in de kattenkamer maar heeft haar plekje op de kast in de gang. Prima, daar ligt ze rustig, alleen, ze komt er de hele nacht niet af. De hele rest van de bovenverdieping komt ze niet.
In de woonkamer heeft ze de nieuwe krabpaal in gebruik genomen om op te liggen, ook super, maar dat wil wel meteen zeggen dat de 2 andere katten er niet aan mogen komen. Anders klinkt het alsof er een leeuw in huis zit.

Ze wil gewoon geen positieve interactie met de andere katten.
En het begint mij mijn keel uit te hangen om dagelijks tussen het gegrom, geblaas en geschreeuw te zitten.
Pffff....

[Siberienne]

Klinkt voor mij toch als een kat die niet happy is waar ze nu woont. Ook dat extreem reactieve op zo’n vlieg doet mij toch denken aan een dier dat gestressed is en op scherp staat.

Ik ga het toch durven zeggen: zou het niet beter zijn een andere plek voor haar te gaan zoeken, misschien als enige kat?

(((Niet vanwege Ikaria maar gewoon omdat ik het tegenkwam en dacht, misschien interessant: https://www.patriciamcconnell.com/theot ... -cat-happy )

[pearlsofpassion]

Ja, ze staat uiteraard de heel vaak op scherp. Ze zoekt het zelf op.
Al lees ik de reactie op de vlieg niet zo. Ze is wel heel erg gevoelig aan jeukerige dingen, denk ik.

Ik denk ook niet dat ze op dit moment helemaal goed in haar vel zit, of in haar omgeving. Duidelijk niet.
Maar ze geniet vb wel van de tuin en ligt ontspannen in de krabpaal of op haar kast.. Ze geniet ook ervan als de kindjes met haar spelen.

De vraag is of het wel een goede situatie worden of niet. Want dat is het natuurlijk nooit meteen. Zo werkt dat niet bij katten. Een paar maand wennen is heel normaal.

Het is alleszinds niet wat we ervan verwacht hadden. Maar is dat dan een reden om het maar meteen weer op te geven? Zo zitten wij niet in elkaar.
Maar ja, uiteraard begin ik daar ook sterk over na te denken. Ze heeft zeker geen nood aan andere katten. Kindjes vind ze wel erg leuk.

En het speelt ook wel mee dat we bij dat asiel 2 katten adopteerden en al eentje terug gebracht hebben. Ik schaam me dood als het nu met de 2e ook niet lukt. Niet dat ik haar daarvoor kost wat kost hier ga houden, haar welzijn gaat uiteraard voor. Maar dat wil wel zeggen dat ik zeker ook eerst alles geprobeerd wil hebben. Dat engagement ben ik wel aangegaan.

Dat artikel zegt niets nieuws, dat is vrij basic. Ze heeft uiteraard erg veel plekjes waar ze zich veilig kan voelen. Maar als je haar een plekje maakt, hoeft ze't niet, ook niet als ze het eerder zelf koos om te liggen. Ze springt op de kast als het bijna onmogelijk is er te geraken, zodra het doenbaar lijkt, doet ze't niet.
Ze zoekt ook graag conflict op. Niet enkel met Luis, ook met mij. Ze mag hier best veel. Maar op de schone handdoeken in de kast gaan liggen slapen, dat gaat me te ver. Ik houdt dan natuurlijk gewoon de badkamerdeur dicht, maar zodra ze kans ziet glipt ze binnen en verstopt zich achterin die kast (deurloze kast). En ze is snel! Nochtans alternatieven ten over overal in huis. Ik heb zelfs een handdoek speciaal gelegd in een gelijkaardige kast waar ze al een tijdje graag in lag. Als ze er sindsdien nog 3 maal gelegen heeft, zal het veel zijn.
Ze mag ook niet in de garage. Om veiligheidsredenen. De poort gaat automatisch open en dan staat ze binnen de meter op een super drukke straat en dat schrikt haar niet af. Maar het is dus een levensmissie van haar om te proberen in de garage te geraken. 300m2 bewoonbare ruimte en 1000m2 tuin zijn niet genoeg, die garage moet erbij...
Pffff... Geen reden om haar weg te doen. Maar wel vermoeiend.

Katten zijn koppig, eigenzinnig en eigenwijs.. Daar kan ik allemaal rekening mee houden en me op aanpassen. Dat is net leuk en vaak grappig. Maar bij haar gaat het verder dan dat. Het lijkt nog het meest op een rebellerende puber die zich tegen me afzet. Niet gewoon als je wil helpen of iets voor haar doen, dat ze het zeker niet wil, maar zelfs actief datgene opzoeken waarvan ze merkt dat je't niet graag wil. Straffen werkt niet bij katten, maar normaal werkt geduldig blijven wegzetten, afleiden en alternatieven bieden wel. Niet dus...

Verder is ze wel lief. Ze is zeker niet bang of onzeker van mensen. Ze wil graag spelen en knuffelen, al heeft ze idd niet graag als ik dat initieer. Ze is maar matig te belonen met voer, en wel enigzinds met aandacht maar dus enkel als het gevoel heeft dat het van haar komt. Afleiden lukt niet. Ze laat zich niet afleiden. Niet met voer en niet met knuffels. Anders zou het zeker goede hoop hebben om het met Luis goed te trainen. Want daar zit nog wel potentieel in. Maar dan moet ik haar eerst zien te kunnen belonen.. Toch maar eens een clicker kopen.
En weer feliway stekkers.. Die leken toch ook wat te doen, en bij Luis ook. En das ook niet te vergeten dat Luis ook een stressbommetje is, z'n hele leven al, en dus ook wel eens verkeerd gedrag vertoont wegens het afreageren van stress.
Ze lijken te veel op elkaar, die 2...
Cuzco krijgt ook af en toe een mep van haar maar die doet nooit wat terug. Never.
Luis zijn neus ligt altijd open de laatste tijd. Staat vol krassen. Maar hij is ook niet altijd onder de indruk hoor. Als ze hem echt zou terroriseren zouden we haar idd snel herplaatsen, maar dat vind hij zeker niet, hij daagt haar ook uit.

Er zijn ook positieve punten, gezondheidsgewijs. Ze is wat aangekomen. Weegt nu 4kg. Wat nog steeds vrij weinig is, ze is een enorm grote poes voor een vrouwtje. Ze is even lang en hoog als Luis en die weegt bijna 6, wat dan weer een tikje te veel is, maar 5,5kg mag hij altijd wegen.
Maar zij is nu wel mooi op gewicht, niet meer té mager. Ze eet ook wel 170gr per dag (net geen 5%).. Om je een idee te geven. De katers aten op die leeftijd zo'n 120gr en 150gr. En wogen dus de helft meer.
Maar goed, het vlees smaakt haar dus. Enkel eend lust ze niet en kip is ze niet gek op. Grazers heeft ze nog niet gehad. Wild is ze gek op. Ook vb duif.
Ze eet ook een beetje vismix. Nochtans sprot apart is niet haar ding. Kuikens lukken sinds kort ook vlot.

En levende muizen binnen brengen heeft ze toch ook al weken niet meer gedaan. Oef...

[pearlsofpassion]

Het gekke is ook dat ze de jongens wel perfect kan passeren, zonder blaas of zonder duidelijke stress. Dat lijkt alleszinds relaxed. Ijsberen door de keuken terwijl ik eten voor hen maak, gaat meestal ook zonder grom of blaas. Op zo'n momenten staat hun hoofd niet op ruzie en dan gaat het prima.
Ook als er geen afleiding is he. Ze kunnen prima samen door een deur.
Tot er een knop om gaat en 1 van beide de ander gaat uitdagen. Of op bepaalde plaatsen natuurlijk, trap is klassiek natuurlijk want daar kan je de ander de doorgang gemakkelijk versperren. Dat is heel typisch gedrag van katten in een dominantiestrijd. Ook dat het soms aan is en soms niet en dat ze het opzoeken, wijst in die richting.
Moesten ze echt bang zijn of elkaar niet aanvaarden dan zou dat altijd zijn. Dat was met Kleintje vroeger zo. Die had haar persoonlijke ruimte altijd nodig en in het begin was elkaar zien genoeg opdat ze zou gaan grommen. Dat is bij Ikaria totaal niet het geval. En ze heeft het dus ook niet bij Cuzco. Daar doet ze geregeld zelfs neus-neus mee (vind ze wel nog spannend en Cuzco is daarin wat lomp), zonder dat er geblazen, gegromd of gemept wordt.

Ik gooi het dus wel op dominantiestrijd. Maar ze geraken er nog niet meteen uit. Dat kan nu wel lang duren, dat is zo.
Als ze nu een tikje meegaander zou zijn, zou dat wel een enorm verschil maken.

Misschien zie ik het ook wat te somber nu. Het gaat ook altijd week per week op en af hoe ik er naar kijk en er tegenover sta. Ik heb zelf wat stress nu, dat zal niet helpen...

[Charlie Angel]

Kan die jeuk ook nog door een allergie komen voor iets of voor eten?

[pearlsofpassion]

Ja, dat kan natuurlijk.
Maar dat het nu terugkomt nadat het 3 maand beter ging is wel gek.
Ale, helemaal weg was het niet, maar dat was al als ze hier aankwam.
Voer is niet veranderd. Ik ben vrij zeker dat er zelfs geen diersoort veranderd is. Of het moet enkel lam (hart) zijn of zo. Het zou kunnen dat dat er de eerste tijd niet in zat, dat weet ik niet zeker. Maar het lijkt niet heel waarschijnlijk.
Bovendien uit zich voedselallergie bij katten meestal anders. Door korsten en kale plekken rond de kop of bovenop de rug.
Allergie aan wat anders. Ja, het kan. Kattenbakvulling waarschijnlijk niet. Dat komt niet uit met m'n waarnemingen. Toen ze 2 weken binnen bleef doordat we op vakantie waren, werd het net beter. Dan is het misschien iets buiten (planten) zou je denken, maar de eerste grote kale plekken kwamen toen ze nog niet buiten mocht.
Ik houdt m'n gedachten en ogen zeker open voor mogelijkheden, maar tot nu toe lijkt het niets van wat ik geprobeerd heb...

Prednison in laten stoppen sta ik toch wat afkerend tegenover...

Tis ook niet dat ze wonden heeft of echt kaal of geïrriteerde huid heeft. Ik noem het kale plekken omdat de vacht er duidelijk korter, beschadigd en dunner is. Bovenop de knie is een plekje echt bijna kaal maar haar buik en de rest van haar poten is het haar gewoon kort, niet geheel weg. Het is niet iets waar ik zomaar vrede mee neem, maar het is ook niet dat ze ervan afziet.
En ik houdt wel rekening met de mogelijkheid dat we het misschien nooit te weten komen... Misschien is dat wel waarom haar vorige eigenaar haar afstond...
Dat haar haar korter was op haar buik was alleszinds al als ze aankwam. Op de foto vooraan in dit topic kan je dat zien. Haar buik ziet nog wit maar je ziet de buikwand-vorm zoals bij honden. Dat zie je normaal niet bij katten want hun haar is daar normaal langer.
Het was mij toen niet opgevallen, wel dat ze zo mager leek en zo'n enorm slanke poten leek te hebben ook tussen haar achterpoten. Daarna heb ik beseft dat dat natuurlijk door het gebrek aan vacht veel meer opviel. Bij een kat die daar normale vacht heeft zie je die scheiding tussen de poten niet tot bovenaan. Bij haar dus wel.
En dat was zeker al toen ze hier kwam. Dus het probleem was er toen ook al geweest. Wel niet heel erg (misschien had ze dan prednison gehad?), maar haar vacht was alleszinds toen al niet zoals het hoort.