[Cooper en Yil]

Dat lijkt me dan toch duidelijk ontlading omdat hij het wachten nog spannend vind. Of het oversteken. Dat is natuurlijk ook spannend. Jij kijkt goed, moet ondertussen hem in de gaten houden en belonen, je weet al dat hij in je jas kan gaan hangen,... De spanning hangt natuurlijk in de lucht. Dat is normaal en kan je denk ik niet vermijden.
Dat zou dan idd zowiezo moeten beteren naarmate hij het gewend is.

Het vreemde is dat hij het bij mijn man dus niet doet. Ook nooit gedaan trouwens, misschien een hele enkele keer in al die maanden

[pearlsofpassion]

Misschien voelt hij zich bij je man net iets veiliger. Veiliger voor de wereld dan he.

[Kaela]

Wat fijn dat het met jullie herder destijds toch weer goed is gekomen!
Geduld is iets wat ik helaas niet altijd heb, ben soms een hittepetit maar wel iets dat nodig is.
Wij geven ook grenzen aan hoor, zeker en niet kan en mag in huis.

We hebben ons ingeschreven bij een hondenschool in de buurt die volgens de manier van Monique Bladder werken. Hoop dat we daar snel terecht kunnen

Super, ik hoop ook dat je snel terecht kan!

Ik ben ook een hittepetit hoor. Ik wilde een herder en behendigheid en ik zou hem flink gaan trainen en hij zou super gehoorzaam worden.

Nu ik daaraan terugdenk kan ik alleen maar zeggen:

Mooi niet dus. Mijn man is de geduldige rots in de branding. Maar dat ik goed ben in trainen was wel fijn, want toen ik eenmaal anders naar hem keek kon ik dat op de juiste manier inzetten om zijn herder behoeftes van leren en samenwerken in te vullen. Hij kon wel 40 kunstjes ofzo, maar wel allemaal van het kaliber waar je bij de “echte hondentrainers met herders” geen indruk maakt. Handen omhoog en dan met een poef hem zogenaamd doodschieten bijvoorbeeld. Wat een pret.
Wat dat betreft is jullie hondje nog zo jong en jullie hebben nog zo’n avontuur met hem te gaan. Een beetje hond is qua opvoeding pas na een jaar of drie a vier op een punt dat je echt wat met elkaar kunt. Dat je elkaar begint te lezen en schrijven. En geen enkele hond is ooit af. Als ik jou zo lees komt dat helemaal goed. Misschien iets meer geduld en accepteren dat je er nog niet kan zijn met hem, dat het nog in ontwikkeling is. Maar je intenties en inzet komen op mij over alsof het helemaal goed gaat komen!

[Cooper en Yil]

Misschien voelt hij zich bij je man net iets veiliger. Veiliger voor de wereld dan he.

Tja geen idee, ik doe eigenlijk alles met de hond. Mijn man loopt 1 keer per dag met hem en bij hoge uitzondering 2x. 9 van de 10 keer geef ik hem zijn eten en ook de verdere verzorging komt op mij neer. Maar zeg nooit nooit!

[Cooper en Yil]

Super, ik hoop ook dat je snel terecht kan!

Ik ben ook een hittepetit hoor. Ik wilde een herder en behendigheid en ik zou hem flink gaan trainen en hij zou super gehoorzaam worden.

Nu ik daaraan terugdenk kan ik alleen maar zeggen:

Mooi niet dus. Mijn man is de geduldige rots in de branding. Maar dat ik goed ben in trainen was wel fijn, want toen ik eenmaal anders naar hem keek kon ik dat op de juiste manier inzetten om zijn herder behoeftes van leren en samenwerken in te vullen. Hij kon wel 40 kunstjes ofzo, maar wel allemaal van het kaliber waar je bij de “echte hondentrainers met herders” geen indruk maakt. Handen omhoog en dan met een poef hem zogenaamd doodschieten bijvoorbeeld. Wat een pret.
Wat dat betreft is jullie hondje nog zo jong en jullie hebben nog zo’n avontuur met hem te gaan. Een beetje hond is qua opvoeding pas na een jaar of drie a vier op een punt dat je echt wat met elkaar kunt. Dat je elkaar begint te lezen en schrijven. En geen enkele hond is ooit af. Als ik jou zo lees komt dat helemaal goed. Misschien iets meer geduld en accepteren dat je er nog niet kan zijn met hem, dat het nog in ontwikkeling is. Maar je intenties en inzet komen op mij over alsof het helemaal goed gaat komen!

Ja we hebben nog een lange weg te gaan en geduld is iets wat ik echt moet leren opbrengen. Omdat wij zat honden om ons heen hebben die al WEL alleen kunnen zijn, al WEL terugkomen met een recall, al WEL braaf meelopen aan de lijn, voelt het soms dat we achterlopen en er dus iets mis is. Maar blijkbaar willen we gewoon te snel
En bedankt voor je vertrouwen in ons

[pearlsofpassion]

Tja geen idee, ik doe eigenlijk alles met de hond. Mijn man loopt 1 keer per dag met hem en bij hoge uitzondering 2x. 9 van de 10 keer geef ik hem zijn eten en ook de verdere verzorging komt op mij neer. Maar zeg nooit nooit!

Dan zal het wel niet.

[Anne in Zweden]

Ja we hebben nog een lange weg te gaan en geduld is iets wat ik echt moet leren opbrengen. Omdat wij zat honden om ons heen hebben die al WEL alleen kunnen zijn, al WEL terugkomen met een recall, al WEL braaf meelopen aan de lijn, voelt het soms dat we achterlopen en er dus iets mis is. Maar blijkbaar willen we gewoon te snel
En bedankt voor je vertrouwen in ons

Zooo herkenbaar dit! Ik ben bijv. gewend dat de honden zich op het eten storten hier, dat hebben ze in de 20 jaar dat we honden hebben allemaal altijd gedaan. Maar hond nr. 8 in ons leven blijkt een lastige eter te zijn; die kijkt even misprijzend in haar voerbak en loopt dan gewoon weg. Avond na avond. Dat ben ik echt niet gewend en het irriteert me mateloos! Ze laat alles liggen, behalve hertenkarkas. Waaruit ik afleid dat ze in elk geval geen last heeft van tanden of bek of wat dan ook, maar gewoon kieskeurig is. Aargh!

Ik twijfel er ook niet aan of het komt wel goed met jullie teckelkind. Hij is nog jong, en het is in elk geval goed dat je vraagtekens plaatst bij wat zo'n gedragstherapeut zegt en niet klakkeloos doet wat hij zegt.

[Siberienne]

Zooo herkenbaar dit! Ik ben bijv. gewend dat de honden zich op het eten storten hier, dat hebben ze in de 20 jaar dat we honden hebben allemaal altijd gedaan. Maar hond nr. 8 in ons leven blijkt een lastige eter te zijn; die kijkt even misprijzend in haar voerbak en loopt dan gewoon weg. Avond na avond. Dat ben ik echt niet gewend en het irriteert me mateloos! Ze laat alles liggen, behalve hertenkarkas. Waaruit ik afleid dat ze in elk geval geen last heeft van tanden of bek of wat dan ook, maar gewoon kieskeurig is. Aargh!

Ik twijfel er ook niet aan of het komt wel goed met jullie teckelkind. Hij is nog jong, en het is in elk geval goed dat je vraagtekens plaatst bij wat zo'n gedragstherapeut zegt en niet klakkeloos doet wat hij zegt.

Hebben we het hier over koningin husky? We hebben een lastige eter gehad en 3 aanvallers. Die lastige was soms echt wel een uitdaging ja…

En over dat los lopen bij de teckel va. TS: de eerste teckel van mijn zus is doodgereden toen hij iets van een jaar oud was. Hij luisterde best goed, maar op een avond had mijn zus al een rondje gedaan. Haar man kwam laat thuis van zijn werk en wilde ook even frisse neus halen. Meneer mee, maar die had geen zin in een extra ronde. En besloot naar huis te lopen. Met fatale gevolgen. Loslopen bij teckels is denk ik - net als bij huskies en nog meer rassen - echt iets waar je lang aan moet / mag / kan werken zonder garanties dat het ooit gaat lukken. S2 luisterde prima - tot ze rond een jaar oud waren. Toen moesten we echt enorm op gaan letten Cq kon zeker Spot bijna nergens meer los. Ik denk dat het door de bank genomen zeker een jaar of 3 kost voor je weet waar je staat met een hond. Juist bij jonkies en pups kan het nog zo omslaan als ze wat ouder worden. Iedereen die loopt te patsen met z’n perfect luisterende pup denk ik wel eens ‘wacht maar…’

[Siberienne]

Dat laatste natuurlijk met een vette knipoog

[Cooper en Yil]

En over dat los lopen bij de teckel va. TS: de eerste teckel van mijn zus is doodgereden toen hij iets van een jaar oud was. Hij luisterde best goed, maar op een avond had mijn zus al een rondje gedaan. Haar man kwam laat thuis van zijn werk en wilde ook even frisse neus halen. Meneer mee, maar die had geen zin in een extra ronde. En besloot naar huis te lopen. Met fatale gevolgen. Loslopen bij teckels is denk ik - net als bij huskies en nog meer rassen - echt iets waar je lang aan moet / mag / kan werken zonder garanties dat het ooit gaat lukken. S2 luisterde prima - tot ze rond een jaar oud waren. Toen moesten we echt enorm op gaan letten Cq kon zeker Spot bijna nergens meer los. Ik denk dat het door de bank genomen zeker een jaar of 3 kost voor je weet waar je staat met een hond. Juist bij jonkies en pups kan het nog zo omslaan als ze wat ouder worden. Iedereen die loopt te patsen met z’n perfect luisterende pup denk ik wel eens ‘wacht maar…’

Heftig verhaal van de teckel van je zus..... Cooper mag alleen los waar het afgezet is anders vertrouw ik het niet. En die "perfecte" puppies zijn inderdaad een doorn in het oog voor degenen die er bloed zweet en tranen voor over hebben om hun kleine schatje enigszins in het gareel te krijgen

[Siberienne]

Mag ik jou iets vragen? Praat jij met een ‘puppy stemmetje’ als jij beloont? Met zo’n hoge dames stem (net als ik?). Ik vraag me af of Cooper misschien te opgewonden wordt van de beloning. Ik had dat met Shad weleens met hele lekkere dingen dat de training in de soep liep omdat hij er te blij van werd, als je begrijpt wat ik bedoel?

Hij kan dat trucje met wachten. Als je dat eens zou oefenen op bv een lege parkeerplaats. En dan het verder lopen beschouwen als de beloning en er niet een feestje van maken. Of de beloning uitstellen, dus niet belonen dat hij wacht maar de hele cyclus ‘zit-wacht-stukje volgen’. Als je zou beginnen met zit - wacht - twee stappen volgen - beloning’ en dat steeds verder uitbouwt. Kan dat een idee zijn?

[smulpaap]

Heftig verhaal van de teckel van je zus..... Cooper mag alleen los waar het afgezet is anders vertrouw ik het niet. En die "perfecte" puppies zijn inderdaad een doorn in het oog voor degenen die er bloed zweet en tranen voor over hebben om hun kleine schatje enigszins in het gareel te krijgen

Ach ja , je blijft je verbazen met die middelvinger rassen
Hier begon de boswandeling perfect , de pet stond op gehoorzamen . we deden spelletjes , koekjes verstoppen, butler die zich verstopt . Over boomstammen heen springen . Totdat we bij een stuw kwamen. Hee dat is leuk. Ik ga lekker snel door dat water , daar kwam nog een eigenwijze Ierse Setter bij . Nou ,de eigenaar van de Setter en wij hebben zeker een uur zitten wachten en toen was onze freule ook erg hulpbehoevend butler hellup ik kan er geloof ik niet meer uit . Ze is er tijdens het wachten tientallen keren uit gekomen . Ik ben met mn rug naar haar toe gaan zitten . Oh , volg je mijn bevel niet op . Nee ! Ze gaf het na een minuut of 5 op . Hmm daar is ook geen lol aan . Ik heb van alle russells 1 heel gehoorzaam exemplaar gehad , even knippen met de vingers . Maar de rest

[Ronald]

Mag ik jou iets vragen? Praat jij met een ‘puppy stemmetje’ als jij beloont? Met zo’n hoge dames stem (net als ik?). Ik vraag me af of Cooper misschien te opgewonden wordt van de beloning. Ik had dat met Shad weleens met hele lekkere dingen dat de training in de soep liep omdat hij er te blij van werd, als je begrijpt wat ik bedoel?

Nox kon daar ballistic op reageren. Praat gewoon met me! Dat doe je anders ook altijd!