[Kaela]

Wat is FOMO?

En waarom er vanuit gaan dat ie de dienst wil uitmaken? Honden zijn nieuwsgierige, gezelschapsdieren. Ze houden van samen met jou bezig zijn, betrokken zijn, meedoen, er bij zijn. Dat is volstrekt normaal. Een hond is helemaal niet gemaakt om alleen te zijn. Dat moeten we heel zorgvuldig aanleren en ons beseffen dat we er maar blij mee mogen zijn als dat goed lukt.
En wat Hanah al zegt, een hond weet heel goed het verschil tussen baasje is boven en baasje is helemaal weg. Dat is niet te vergelijken.

Ik kan je echt de artikelen op de website van Monique aanraden. Het geeft zo’n andere kijk op dingen. Ook bijvoorbeeld de artikelen over dominantie, positief trainen ed.

[Cooper en Yil]

Ja Monique of een door haar (Anorlunda) opgeleide GT.

Verlatingsangst heeft echt helemaal niets met zijn plaats leren kennen te maken. Verlatingsangst heet niet voor niets verlatingsANGST. De hond is bang en weet niet hoe en of hij in zijn eentje veilig is. Dat is wat ie leren moet. Dat heeft ook niets met enkel positief trainen te maken, je moet iets gaan doen aan het gevoel van je hond, dan volgt het gedrag vanzelf. Dikke kans dat het in je jas hangen ed een direct voortvloeisel is uit dat onveiligheidsgevoel dat je hond heeft en vanzelf verdwijnt als je leert hoe je hond zich veiliger kan gaan voelen.

Realiseer je dat gedragstherapeut een vrij beroep is. Iedereen mag zich zo noemen. Er zijn meerdere opleidingen in NL, maar ze verschillen wel wat onderling. Een hondenschool is vaak bedoeld voor het aanleren van oefeningen en daar weten de instructeurs vaak niet voldoende van gedrag om zoiets complex als verlatingsangst op te lossen. Dan krijg je halve adviezen en met wat pech ben je dan alleen maar verder van huis.
Ik ben ook van mening dat je met 7 maanden echt niet “te vroeg” bent met een GT inschakelen. Verlatingsangst is complex en lastig op te lossen. En duurt vaak ook best lang, haast hebben werkt averechts. Je kan veel fout doen in de opbouw en dan ben je elke keer weer een stuk terug bij af. Zo zonde. Als je nu goed investeert qua tijd en kwaliteit heb je daar alleen maar profijt van.

De artikelen van Monique en haar twee boeken (in een daarvan staat onze Oscar, ze heeft ons meer dan fantastisch geholpen) zijn aanraders. Het is een omslag om van gedrag beïnvloedden naar het gevoel beïnvloedden over te stappen en dat leesmateriaal helpt daar wel bij.

Ja ik volg nu de online cursus hiervoor bij Monique, maar het lijkt niet echt aan te slaan bij Cooper. Het is ook meer FOMO dan angst. Hij wil en eist gewoon dat hij overal bij mag zijn en als dat niet kan dan laat hij van zich horen. Lastig hoor dit allemaal, maar wil inderdaad nu wel doorpakken!

[Cooper en Yil]

Wat is FOMO?

Fear of missing out, overal bij willen zijn en mee willen doen. Hij vindt het ook niks als we op de fiets zijn en de kids fietsen voor ons uit. Pas als wij voorop fietsen is het ok.

[smulpaap]

Fear of missing out, overal bij willen zijn en mee willen doen. Hij vindt het ook niks als we op de fiets zijn en de kids fietsen voor ons uit. Pas als wij voorop fietsen is het ok.

Oh dat is herkenbaar hoor . Ga ik alleen uit fietsen met de freule dan is ze rustig
Gaan we samen , en mijn vriend rijd bv even voorop dan ontstaat er een concert . Dan rij ik even vooruit , en zeg , daar is de baas . En nu stil zijn . Dat vraagt ook wat oefening , maar dat heeft ze maar te accepteren

[Kaela]

Fear of missing out, overal bij willen zijn en mee willen doen. Hij vindt het ook niks als we op de fiets zijn en de kids fietsen voor ons uit. Pas als wij voorop fietsen is het ok.

Ik kan me weinig voorstellen dat het niet alleen kunnen zijn daarmee te maken heeft. En ik schreef het net al, sorry als ik in herhaling val, maar FOMO is in mijn ogen dus volkomen normaal gedrag voor een gezelligheidsdier als een hond. Ik lees in alle “vervelende gedragingen” die je beschrijft weinig tot niets afwijkends. En al helemaal niets wat met “de dienst uitmaken” te maken heeft.

Onze Oscar pakte ons ook vast, vergelijkbaar met wat jij beschrijft van in je jas bijten. Al pakte hij mijn armen, ik werd er nogal bont en blauw van. Dat gedrag werd ook op de hondenschool en diverse “experts” beschreven als dominant, de baas willen zijn enz. We moesten harder, strenger enz zijn. Want het was wel een werkhond en die moest je aanpakken, anders gaan ze de baas spelen. Nou, ik kan je vertellen, het werkte volledig averechts. Want hij wilde helemaal de baas niet zijn. Hij wilde zich veilig voelen. En natuurlijk heb je daar regels, grenzen en duidelijkheid bij nodig. Maar vanaf het moment dat we zijn angst gingen begrijpen en hij zich daardoor begrepen ging voelen, verdween het gedrag.

Ik denk dat je je ook moet realiseren dat de stapjes in de online cursus zo klein zijn, omdat snelle stappen niet werken. Verlatingsangst is echt een groot, complex probleem. Dat los je niet op met een quickfix. Dat bestaat gewoon niet. Jammer maar helaas. Wij hebben het bij Oscar nooit helemaal goed gekregen. Hij had de auto als veilige haven gekozen, dus wij namen hem altijd mee en lieten hem dan in de auto (als dat kon met het weer natuurlijk). Dat gaf ons nog wat vrijheid. Maar het was behelpen. En dat was lastig, het heeft veel van ons gevraagd. Nou verwacht ik dat je het met een jonge hond nog prima in orde kunt krijgen. Maar besef je dat als je nu overstapt naar een andere methode en dat werkt niet (snel genoeg) dat je je hond het steeds moeilijker maakt om het nog goed te leren.

[Kaio]

Ik zit er tussen in. Alleen maar positief belonen en negatief gedrag negeren is denk ik ook niet DE oplossing voor iedere hond. Maar de gedragstherapeut waar ik contact mee had ligt wel ver af van wat ik gewend ben. Toch zijn er heel veel positieve recensies en mensen die de hoop hadden opgegeven met hun hond en weer helemaal happy zijn incl. hond. Dus ik weet niet waar ik goed aan doe.... zie door de bomen het bos niet meer. Ik heb het geluk dat ik de hond kan meenemen naar mijn werk, maar even een boodschap halen of de kids wegbrengen is er niet bij. Dat moet echt snel verbeteren want dit zijn dingen die gewoon af en toe nodig zijn

Op een of andere manier wordt dat dan altijd zo weggegezet, alsof positief trainen geen grenzen stellen kent.
Eigenlijk kun je beter spreken over welzijns bevorderend trainen. Wil niet zeggen dat je hond van alles mag uitspoken

Nou vind ik verlatingsangst en FOMO (om dat woord te gebruiken ) niet hetzelfde, zou je ook kunnen zien aan het gedrag van de hond (bijv als je filmt als je weg bent). Stress signalen en lichaam en wat ie dan doet.

Ik wil of zoals we dat bij Zino noemen: ME WANTS! is best een normaal gedrag bij puberende honden. Het brein en lichaam zijn volop in verandering en ook vinden er nieuwe bedradingen plaats in het brein en vervallen anderen, dan moet de PFC nog ontwikkelen en daar zit een stukje impulscontrole dat is er dus ook minder op deze leeftijd. Plus dan gieren de hormonen ook nog eens door het lijf. ] Nou feest
Dus lekker op de troon zitten zou ik het niet willen noemen nee (het is voor de hond ook gewoon moeilijk ,frustrerend van tijd tot tijd)

Misschien moet ik inderdaad nog verder door vragen, maar toen de slipketting in het gesprek naar voren kwam en ik aangaf dat ik daar absoluut geen fan van ben, gaf de beste man aan dat een slipketting geen pijnprikkel veroorzaakt En dat we dat niet hoefde te gebruiken als het niet nodig was. Hij gaf ook aan dat ik teveel praat met mijn hond en dat ik hem niet in zijn ogen mag kijken. Hij war erg overtuigd van zijn eigen gelijk en daar krijg ik nogal jeuk van

Vervelend gedrag is bijvoorbeeld in mijn jas hangen bij het oversteken van de straat (doet hij bij mijn man niet) of heel graag zijn kant op willen en niet willen meekomen met mij. Het ligt ongetwijfeld voor het grootste deel aan mijn manier van omgang met hem. Geen idee wat maar hij wil nogal graag zijn zin en daar ben ik het niet altijd mee eens hahaha! Heb het idee dat hij daarom nog wel eens in mijn jas hangt. Dat kan op alle tijdstippen zijn en zowel bij een korte als een lange wandeling.
We doen wel hersenwerkjes, maar niet elke dag.

OMG, wat doet het dan wel?
Blijf aub weg daar , dat is mijn advies dan.
Werken pijnprikkels en intimidatie? Ja dat kan zeker werken, wordt je hond gelukkiger daarvan? Wordt het probleem echt opgelost of durft je hond uit angst van jou niet meer te tonen hoe die zich voelt? En doet je hond wat je vraagt omdat ie bang is voor de consequentie als ie het niet doet? Dat mag je je bij zoiets afvragen.
Zo trappen veel mensen erin ja het werkt toch super , hij luistert. Totdat er weer ergens andere dingen fout gaan

[Kaio]

Fear of missing out, overal bij willen zijn en mee willen doen. Hij vindt het ook niks als we op de fiets zijn en de kids fietsen voor ons uit. Pas als wij voorop fietsen is het ok.

Dat is ook best normaal voor iedere hond hoor. Ze willen wel graag iedereen bij elkaar houden. Daarmee omgaan moeten ze ook leren

Als we bijv samen lopen en dan ieder van ons beiden een andere richting in lopen met een hond, dan kost dat de eerste honderden meters ook moeite, ook bij volwassenen honden. Of als een van ons 2 voorop wegloopt tijdens een wandeling staat onze jongste ook zo van ik moet ook mee!

[yazzie]

Hier ook een fan van Monique Bladder. Wat een verademing t.o.v. 'gewone' instructeurs. Op zich prima hoor maar niet voor gedragsproblemen. Alleen.... Je moet die online cursus wel de tijd geven. En ook: tijdens de cursus je hond niet als in helemaal nooit alleen laten maar altijd oppas regelen. Of niet gaan. Dat is tijdelijk maar wel doorslaggevend of het slaagt. Ook niet voor vijf minuten. Anders werkt het niet. Zeven maanden is ook nog heel jong het, eigenlijk zou je nu alleen nog bezig moeten zijn met opbouwen van tijd.

[Cooper en Yil]

Hier ook een fan van Monique Bladder. Wat een verademing t.o.v. 'gewone' instructeurs. Op zich prima hoor maar niet voor gedragsproblemen. Alleen.... Je moet die online cursus wel de tijd geven. En ook: tijdens de cursus je hond niet als in helemaal nooit alleen laten maar altijd oppas regelen. Of niet gaan. Dat is tijdelijk maar wel doorslaggevend of het slaagt. Ook niet voor vijf minuten. Anders werkt het niet. Zeven maanden is ook nog heel jong het, eigenlijk zou je nu alleen nog bezig moeten zijn met opbouwen van tijd.

Hij is nog nooit alleen geweest en dat is misschien ook wel tegelijkertijd het probleem, hij heeft het nooit geleerd omdat het niet nodig was. We hebben het 1x gedaan voor 5 min om te zien hoe hij zou reageren (camera aan)

[yazzie]

In dat geval zou ik de online cursus bij Monique even de tijd geven. Hoe lang ben je nu bezig?

[Siberienne]

Misschien moet ik inderdaad nog verder door vragen, maar toen de slipketting in het gesprek naar voren kwam en ik aangaf dat ik daar absoluut geen fan van ben, gaf de beste man aan dat een slipketting geen pijnprikkel veroorzaakt En dat we dat niet hoefde te gebruiken als het niet nodig was. Hij gaf ook aan dat ik teveel praat met mijn hond en dat ik hem niet in zijn ogen mag kijken. Hij war erg overtuigd van zijn eigen gelijk en daar krijg ik nogal jeuk van

Vervelend gedrag is bijvoorbeeld in mijn jas hangen bij het oversteken van de straat (doet hij bij mijn man niet) of heel graag zijn kant op willen en niet willen meekomen met mij. Het ligt ongetwijfeld voor het grootste deel aan mijn manier van omgang met hem. Geen idee wat maar hij wil nogal graag zijn zin en daar ben ik het niet altijd mee eens hahaha! Heb het idee dat hij daarom nog wel eens in mijn jas hangt. Dat kan op alle tijdstippen zijn en zowel bij een korte als een lange wandeling.
We doen wel hersenwerkjes, maar niet elke dag.

Een slipketting bij een teckel Lijkt me toch wel no-go.

[Lizzy]

Onze teckel van 7 maanden jong heeft wat kleine probleempjes die we graag willen aanpakken.
Voor verlatingsangst (eerder FOMO) volgen we een online cursus maar ik weet niet of dat helemaal bij ons past. Verder hangt hij in mijn jas bij bijvoorbeeld oversteken van de straat maar doet dit niet bij mijn man. Hij trekt regelmatig zijn eigen plan en heeft bananen in zijn oren maar dat hoort ook bij de leeftijd. Het echte probleem is de verlatingsangst. Nu sprak ik via via met een gedragstherapeut die de roedeltheorie aanhangt en aangeeft dat onze pup te hoog op de troon zit en dat hij moet leren waar zijn plaats is. We hebben nu vooral de positiviteitstraining gehandhaafd in ons gezin maar het zet niet echt zoden aan de dijk, dus wellicht heeft onze teckel een iets fermere hand nodig. Ik weet het oprecht niet.

Wat is jullie idee bij gedragstherapie en waar gaat jullie voorkeur naar uit?

Ik heb daar maar 1 reactie op:

Heel gauw weg wezen, niet mee in zee gaan, weg wezen-of-had-ik-dat-al-gezegd?

Een gedragstherapeut moet de theorie bijhouden en op de hoogte zijn van nieuwe wetenschappelijke onderzoeken. En de praktijk kennen. En niet in onzin verhaaltjes geloven of blijven hangen in het jaar Prik. Dat doet deze gedragstherapeut dus wel, blijven hangen in het jaar prik. Ssstt, een pup hoog op de troon, laat deze mevrouw of meneer aub bijscholing gaan volgen of zich doodschamen!

Monique Bladder is inderdaad heel goed. Broodje nuchter. Maar ze ziet het scherp en ze houdt wel de theorie bij.

[Lizzy]

Ik zit er tussen in. Alleen maar positief belonen en negatief gedrag negeren is denk ik ook niet DE oplossing voor iedere hond. Maar de gedragstherapeut waar ik contact mee had ligt wel ver af van wat ik gewend ben. Toch zijn er heel veel positieve recensies en mensen die de hoop hadden opgegeven met hun hond en weer helemaal happy zijn incl. hond. Dus ik weet niet waar ik goed aan doe.... zie door de bomen het bos niet meer. Ik heb het geluk dat ik de hond kan meenemen naar mijn werk, maar even een boodschap halen of de kids wegbrengen is er niet bij. Dat moet echt snel verbeteren want dit zijn dingen die gewoon af en toe nodig zijn

Ik vind het ZO jammer wanneer mensen denken dat positief omgaan met je hond inhoudt dat je positief beloont en negatief gedrag negeert. Complete onzin. Ja sorry hoor, maar dat is echt complete onzin. Als mijn hond brood van het aanrecht wil gaan stelen ga ik er niet komen he, met negatief gedrag negeren. Maar het gaat om het hele plaatje. Het is de bedoeling dat je een goede band opbouwt met je hond en jij hem leert (op een positieve en vriendelijke manier, zodat je je band niet schaadt) wat jij wel van hem verlangt en wat jij niet wilt hebben. Negatief gedrag negeren kan daar een onderdeel van uitmaken. Maar zeker niet altijd. Kijk, als mijn puber staat te dreinen dat ie achter zijn hekkie vandaan wil omdat hij op de bank wil liggen, dan negeer ik hem. Dat werkt. Ik loop desnoods de kamer uit of ga boodschappen doen. Maar ik leer hem ook (niet door te negeren) dat ik niet wil dat ie tegen mij opspring. Door hem duidelijk te maken dat opspringen niks oplevert maar netjes op zijn vier pootjes staan hem wel wat oplevert (snoep, aandacht, knuffels, etc.). Bijvoorbeeld.

[Lizzy]

Even kort: een gedragstherapeut die zo denkt en praat leeft nog in de vorige eeuw - met zo iemand wil je niet in zee! We weten inmiddels echt wel beter hoe honden voelen, denken en leren!

Met positieve training is veel meer te bereiken, zeker met een pupperd die nog helemaal gevormd kan worden en geen negatieve ballast te verwerken heeft voordat de training aanslaat.

Hoe is je Engels? Er zit een fantastische groep op Facebook, Do No Harm Dog Training, waar ze op basis van wetenschappelijke inzichten aan positieve versterking bij het trainen doen. Als je daar lid van wordt en je vraag stelt, krijg je advies van een batterij gedragstherapeuten en andere leden over hoe je je hond kunt leren zich in zijn eentje te vermaken als baasje en vrouwtje niet thuis zijn. Verlatingsangst is een van de meest voorkomende en op positieve wijze behandelbare kwesties, dus vergeet die fossiele gedragstherapeut die je nu hebt. Die moet nodig bijscholen.

Hier kan ik mij volledig 200% bij aansluiten! Wat ben ik blij met deze groep en hun documenten. Als je eenmaal snapt hoe het werkt wil je nooit meer terug naar het fossiele tijdperk! Nooit meer! Je kunt dat ook niet meer.

[Lizzy]

Misschien moet ik inderdaad nog verder door vragen, maar toen de slipketting in het gesprek naar voren kwam en ik aangaf dat ik daar absoluut geen fan van ben, gaf de beste man aan dat een slipketting geen pijnprikkel veroorzaakt En dat we dat niet hoefde te gebruiken als het niet nodig was. Hij gaf ook aan dat ik teveel praat met mijn hond en dat ik hem niet in zijn ogen mag kijken. Hij war erg overtuigd van zijn eigen gelijk en daar krijg ik nogal jeuk van

Vervelend gedrag is bijvoorbeeld in mijn jas hangen bij het oversteken van de straat (doet hij bij mijn man niet) of heel graag zijn kant op willen en niet willen meekomen met mij. Het ligt ongetwijfeld voor het grootste deel aan mijn manier van omgang met hem. Geen idee wat maar hij wil nogal graag zijn zin en daar ben ik het niet altijd mee eens hahaha! Heb het idee dat hij daarom nog wel eens in mijn jas hangt. Dat kan op alle tijdstippen zijn en zowel bij een korte als een lange wandeling.
We doen wel hersenwerkjes, maar niet elke dag.

Het eerste ga ik gewoon niet eens op reageren.

Het tweede: er is een reden waarom ie bij jou in je jas hangt. En ik denk dat je er goed aan doet om erachter te komen waarom ie dat doet. Je kunt er (in mijn ogen) het makkelijkst wat mee als je het een beetje begrijpt. En verder denk ik dat je echt een Teckel hebt gekocht. Die wil zijn zin en die zijn vrij koppig. En toch zit de crux m in het hem leren dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen en het hem wat oplevert als ie dat niet door blijft drammen. En ja, onderhandelen. Ik schaam me er helemaal niet voor dat ik soms onderhandel met Sjoerd. Maar ik heb wel een fantastische band met hem! Maar ik geef je een voorbeeld: Sjoerd vindt het ontzettend moeilijk om dingen die hij belangrijk vindt en in zijn bek heeft af te moeten staan. Vroeger was ik van het "ik ben de baas, het is van mij, hier met die handel, geen gelul". Nu zeg ik tegen Sjoerd "Sjoerd, is niet voor hondjes he. Gaan we ruilen?". En soms vindt ie dat wat ie in zijn bek heeft echt meer waardevol dan waar ik voor wil ruilen. En dan levert ie hetgeen ie in zijn bek heeft dus niet in. Vroeger zou ik woest zijn geworden en denken "wie is hier GVD nou de baas?". Nu denk ik "OK, hetgeen ie heeft is heel belangrijk. Waar ik mee wil ruilen moet belangrijker zijn" (en soms laat ik hem gewoon even sudderen met hetgeen ie belangrijk vindt en levert ie het na een minuutje alsnog in). Als ik dan met een stukje kaas aan kom en zeg "gaan we ruilen?" en hij laat hetgeen vallen wat ie in zijn bek heeft, dan zeg ik "ik neem eerst dit (en pak dat op wat ie in zijn bek had) en krijg jij dit". Dan kijkt hij me met een tevreden smoel aan zo van "jij begrijpt mij, kom maar op met die kaas". Je kunt het belachelijk vinden maar ik zweer je, we begrijpen elkaar. En ik wil geen strijd met hem.

En weet je, als ie iets in zijn bek heeft dat gevaarlijk is? Dan pak ik het er zonder pardon uit. Dan ben ik resoluut en hij denkt dan "OK, kennelijk een serieuze kwestie, ik laat gelijk los". Zo'n band hebben wij nou. En nee, die komt niet uit de lucht vallen. Daar hebben we samen aan gewerkt. Prachtig!

waarheid als een koe.png (614.86 KiB) 695 keer bekeken