Niet perse een geluksmoment maar wel iets waar ik kostelijk om gelachen heb.
In 2020 heb ik een zaak aangespannen bij de huurcommissie over een exorbitante afrekening van mijn verhuurder. Ze gaven steeds niet thuis bij vragen of gooiden 300 pagina's tellende documenten over je heen met "bewijs". Het is er een bende.
Ik heb gelijk gekregen en ze moesten mij een veel hoger bedrag terug betalen. Daarop zijn zij in bezwaar gegaan en hebben nog meer bewijzen aangeleverd die ze in de eerste ronde niet hadden aangeleverd.
De huurcommissie heeft zoveel kritische vragen aan verhuurder gesteld dat ik heb zitten gniffelen en het bijna sneu vond voor dat meisje (heel jong grietje wat dit baantje waarschijnlijk naast een studie doet) wat voor de leeuwen werd gegooid. Een vriend van me heeft me geholpen want hij werkt voor een (andere) woningcorporatie en dit is zijn werk, zorgen dat alles klopt financieel en volgens de wet. Daarnaast ben ik natuurlijk ook gewoon ziek en ben blij dat ik op tijd op de wc zit en af en toe thee kan pakken. Ik zag vriend ook om een bepaalde vraag of opmerking in de lach schieten.
Na het pleidooi van dat meisje kreeg vriend namens mij het woord. Hij heeft een strak pleidooi gehouden over waarom de HC gelijk had en de WBV het fout heeft en daarbij dat meisje (er zat nog wel iemand bij van hun maar heeft weinig gezegd) het nog veel moeilijker gemaakt. Er volgden meer kritische vragen van de HC richting WBV.
Ik geloof dat ik dit wel win. Maar als niet, heb ik in ieder geval hard gelachen.
!!!
). Heerlijk, allemaal dingen van het lijstje afgestreept. 
