[Sonja]

Het ziekenhuis liet de boel weer eens in het honderd lopen.
Ik zou dus echogeleid een infuus krijgen. Daarvoor had ik een uitnodiging voor een dubbele afspraak gekregen: Één afspraak voor het infuus en één 25 minuten later voor de scan.
Ik heb de afspraak verzet en daar duidelijk bij gezegd dat het om 2 aansluitende afspraken ging. Maar blijkbaar hadden ze alleen de scan verzet en toch het infuus op de oude datum laten staan. Daar kwamen we maandag tijdens een telefoongesprek achter. Er werd me beloofd dat de afspraak alsnog verplaatst zou worden. Niet dus.
Vanochtend wist men aan de balie van niets. Toch ertussen ingepland. Lang zitten wachten, dus ik was inmiddels al te laat voor de 2e afspraak. Ben ik eindelijk aan de beurt, blijkt degene bij wie ik ingepland was helemaal niet over echo te beschikken.
Uiteindelijk dan maar zonder infuus en te laat gearriveerd bij de CT.
Gelukkig was het dezelfde dame als de vorige keer en kon ze zich nog goed herinneren wat er de vorige keer mis ging.
Er is iemand van de IC opgetrommeld en die heeft dan toch maar zonder echo een infuus geprikt. Gelukkig is dat goed gegaan.
Nu is het wachten op de uitslag...

[Too]

Mensenkinderen Sonja wat een geneuzel, je zou van minder al gaan stampvoeten.
Wel fijn dat er dan toch nog mensen zijn die kunnen en willen handelen!
De duimen draaien voor goede uitslagen

[hannabelgje]

Wat een prutsers Sonja pfff.

Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk

[eelke]

Als ik huizen met blaffende honden naar Joep had moeten vermijden omdat het vervelend is voor de baasjes van die honden, dan had ik mijn straat niet eens uit gekunnen. Dus daar kun je echt niet aan beginnen hoor.

Wat een prutsers Sonja pfff.

Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk

Het is erg vervelend inderdaad, maar prutsers is ook wel onaardig, ik zou momenteel echt niet als afsprakenplanner in een ziekenhuis willen werken hoor er zit wel een flinke extra uitdaging achter. En gelukkig was er een andere oplossing.

[dinky89]

Wat balen dat het dan allemaal weer niet verloopt zoals je hoopt/verwacht Sonja. Gelukkig is het uiteindelijk allemaal goed gekomen met het infuus! Duimen dat de uitslag ook goed zal zijn.

[Sonja]

Het is erg vervelend inderdaad, maar prutsers is ook wel onaardig, ik zou momenteel echt niet als afsprakenplanner in een ziekenhuis willen werken hoor er zit wel een flinke extra uitdaging achter. En gelukkig was er een andere oplossing.

Daar heb je zeker gelijk in! Maar het is helaas niet de eerste keer dat iets dergelijks gebeurt. Er is zowel hier in het Amphia als in het Catharina in Eindhoven heel veel mis gegaan. Niet alleen met de planning, maar ook met bijvoorbeeld het voorschrijven van medicatie. En dan heb ik het over een tijdsbestek van anderhalf jaar, waarin we ook periodes hebben gekend waarin het niet zo druk was met corona en uitgestelde zorg.

Om een beetje afleiding te zoeken maar gewoon gaan schaatsen met mijn kind vanmiddag. Was wel even fijn.
Wel jammer dat er dan bij terugkomst uitgerekend vandaag een aan mij geadresseerde reclameenvelop in de bus lag waarin mij werd aangeraden mijn nalatenschap te regelen.
Ik mag toch hopen dat dat gewoon toeval is? Dat ze dat sturen aan mensen van een bepaalde leeftijd o.i.d.? Of verkoopt het ziekenhuis of de zorgverzekeraar adressen van kankerpatiënten aan dit soort bedrijven?
Maar goed. Ik ga niet zoveel nalaten. Heb altijd paarden gehad!

[KarenH]

Oh Sonja, wat vervelend allemaal!
Heel veel succes morgen. Ik duim voor je, dat je weer iemand krijgt die in 1 x goed prikt. Oh, wat zal dat fijn zijn!

Met uitlaten kom ik langs een huis waar een hondje nogal tekeer gaat. Een paar weken geleden heeft mevrouw mij vanaf de overkant van de straat, over het geblaf van haar hond heen, toegeroepen of ik geen andere route kon nemen 'want haar hond raakt zo overstuur'.
Ik heb gezegd dat ik haar wil helpen met oefenen, maar dat was geen oplossing volgens haar.

Nou kom ik daar vanavond weer langs. I.p.v. dat ze haar hondje afleid o.i.d., doet ze de voordeur open en zegt boos/verwijtend: "moet je hier nu elke keer langskomen!"

Nou ben ik veel te gevoelig en trek me dit erg aan. Ik heb heel beleeft en rustig geantwoord: "ik heb gezegd dat ik u wil helpen, dat wil u niet. Dit is de openbare weg."
Maar ik zit me toch een partij te bibberen. Zucht.
Eigenlijk is het een opmerking waar je niks mee kunt. Maar het voelt gewoon 'oneerlijk' of zoiets, dat ze boos op mij is en mij een straatverbod wil opleggen, terwijl ze zelf niks wilt doen aan opvoeding of training.

Mijn Pr1mo kon ook echt enorm uit zijn dak gaan als er bepaalde honden voorbij kwamen en er waren echt wel eens moment dat ik dacht...moet je nou echt hier langs lopen? Om 11 uur 's avonds? Hij kon ze dus niet eens zien, maar als mensen de hele tijd tegen hun hond aan praten zijn dan hoorde hij dat wel. Maar ik ben het echt nooit gaan vragen, mijn probleem toch, niet dat van andere mensen.
Die mevrouw zou gewoon eens een goede begeleiding moeten zoeken over hoe daar nou mee om te gaan. En soms werkt dat ook niet. Er loopt hier een hond in de wijk die blaft naar alles en iedereen, constant. Daar gaat Iggy ook van uit zijn dak, dus als ik thuis ben en ik hoor die hond blaffen ga ik mijn hond afleiden met iets.

[Border Bandit]

Dank jullie wel voor de lieve berichtjes en steun!
Dan voel ik me toch even niet zo alleen in de situatie en gesterkt in mijn gevoel dat het toch niet helemaal klopt wat deze vrouw 'eist'.
Echt jammer.
Ik heb de wijkagent gevraagd hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb geen namen of adresgegevens doorgegeven! Daar voel ik me niet prettig bij.
Ik vind echt dat je rekening met elkaar kunt houden. Als ik reactieve honden tegenkom, sla ik een zijstraat in. Als ik ze te laat gezien heb en de eigenaar gaat zich achter een auto verstoppen of de andere kant op rennen, dan wacht ik om haar de tijd te geven een goed plekje te vinden. Dat vind ik normaal.
Inderdaad, iedereen is zelf verantwoordelijk voor het gedrag van diens hond.
Bedankt!


Sonja, tjee, wat een dag weer zeg!? Uiteindelijk is het infuus dan toch goed geprikt, dat is een meevaller dan. Maar vervelend allemaal hoor. En zo vermoeiend he?
Nou hopen we met z'n allen dat de uitslag mee gaat vallen!

[eelke]

Daar heb je zeker gelijk in! Maar het is helaas niet de eerste keer dat iets dergelijks gebeurt. Er is zowel hier in het Amphia als in het Catharina in Eindhoven heel veel mis gegaan. Niet alleen met de planning, maar ook met bijvoorbeeld het voorschrijven van medicatie. En dan heb ik het over een tijdsbestek van anderhalf jaar, waarin we ook periodes hebben gekend waarin het niet zo druk was met corona en uitgestelde zorg.

Om een beetje afleiding te zoeken maar gewoon gaan schaatsen met mijn kind vanmiddag. Was wel even fijn.
Wel jammer dat er dan bij terugkomst uitgerekend vandaag een aan mij geadresseerde reclameenvelop in de bus lag waarin mij werd aangeraden mijn nalatenschap te regelen.
Ik mag toch hopen dat dat gewoon toeval is? Dat ze dat sturen aan mensen van een bepaalde leeftijd o.i.d.? Of verkoopt het ziekenhuis of de zorgverzekeraar adressen van kankerpatiënten aan dit soort bedrijven?
Maar goed. Ik ga niet zoveel nalaten. Heb altijd paarden gehad!

Hehe, ja daar kun je niet van plukken ;-) (gaat het zo slecht met je?)

[Sonja]

Hehe, ja daar kun je niet van plukken ;-) (gaat het zo slecht met je?)

Het gaat naar omstandigheden redelijk, hoor. Maar ik heb een tumor die niet operabel is omdat deze dusdanig vergroeid zit met bloedvaten dat ik bij een operatieve verwijdering waarschijnlijk dood zou bloeden. En helaas hebben 2 series chemo's en bestralingen de tumor niet weg gekregen. Wel is het ding een ietsiepietsie gekrompen. En nu ik een beetje ben hersteld van al die chemo's voel ik me beter. Maar het is natuurlijk niet de vraag of, maar wanneer die tumor weer gaat groeien. Elke 3 maanden krijg ik een scan en dat is dan weer erg spannend.
Met een beetje geluk loop ik nog een paar jaar rond. Met een beetje pech haal ik de zomer niet.

[eelke]

Het gaat naar omstandigheden redelijk, hoor. Maar ik heb een tumor die niet operabel is omdat deze dusdanig vergroeid zit met bloedvaten dat ik bij een operatieve verwijdering waarschijnlijk dood zou bloeden. En helaas hebben 2 series chemo's en bestralingen de tumor niet weg gekregen. Wel is het ding een ietsiepietsie gekrompen. En nu ik een beetje ben hersteld van al die chemo's voel ik me beter. Maar het is natuurlijk niet de vraag of, maar wanneer die tumor weer gaat groeien. Elke 3 maanden krijg ik een scan en dat is dan weer erg spannend.
Met een beetje geluk loop ik nog een paar jaar rond. Met een beetje pech haal ik de zomer niet.

Nou jemig, dat zou ik toch niet redelijk noemen. Ja, misschien inderdaad vooral door de 'naar omstandigheden'. Die omstandigheden vind ik niet redelijk. Het is wel erg fijn dat je je nu beter voelt na de chemo's. Je klinkt wel sterk, zeg.

[dinky89]

Lijkt mij enorm pittig om zo'n tikkende tijdbom in je lichaam te hebben en te weten dat behandeling met chemo en bestraling niet hebben geholpen. Overigens weet ik van iemand die was terminaal verklaard en is het alternatieve pad op gegaan met cbd/thc en toen is de darmtumor toch weg gegaan en heeft ze ipv minder dan een jaar nog meerdere jaren geleefd. Geen idee of dat bij jouw tumor ook nog iets uit zou kunnen halen om hem niet te laten groeien en misschien zelfs nog te laten krimpen?

[Sonja]

Lijkt mij enorm pittig om zo'n tikkende tijdbom in je lichaam te hebben en te weten dat behandeling met chemo en bestraling niet hebben geholpen. Overigens weet ik van iemand die was terminaal verklaard en is het alternatieve pad op gegaan met cbd/thc en toen is de darmtumor toch weg gegaan en heeft ze ipv minder dan een jaar nog meerdere jaren geleefd. Geen idee of dat bij jouw tumor ook nog iets uit zou kunnen halen om hem niet te laten groeien en misschien zelfs nog te laten krimpen?

Ik gebruik sinds enige tijd weer cannabisolie. Met THC. We zullen het zien. Ik heb eerder al een poging gedaan, maar voor de 2e serie chemo's had ik erg veel pijn en slikte daarvoor zware pijnstillers. En dat combineerde niet zo lekker. Nu ik sinds die chemo's geen pijn meer heb, heb ik de pijnmedicatie helemaal af kunnen bouwen en toen ben ik dus gestart met de olie.

[Lizzy]

Ohww Sonja, ik heb je berichten met afschuw zitten lezen! Dit soort fouten zouden ze toch niet mogen maken he . En ik weet wel, het is allemaal mensenwerk maar enige nauwkeurigheid..... Wanneer krijg je de uitslag? Ik ga heeeeel hard duimen voor je, dat de tumor nog vet verder gekrompen is.

[Sonja]

Nou jemig, dat zou ik toch niet redelijk noemen. Ja, misschien inderdaad vooral door de 'naar omstandigheden'. Die omstandigheden vind ik niet redelijk. Het is wel erg fijn dat je je nu beter voelt na de chemo's. Je klinkt wel sterk, zeg.

Ik heb bijna een jaar op bed/bank doorgebracht. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Ziek, zwak en misselijk. Amper in staat een paar passen te lopen. Woog nog maar 45 kilo. Veel pijn. Wazig van de medicatie.
En als je dan nu kijkt: 10 kilo aangekomen, geen pijn, loop en fiets weer. Ga zelfs elke woensdagmiddag schaatsen met mijn kind.
Ondanks de rotsituatie voelt dat allemaal als een cadeautje. Maar die zenuwslopende controles....