Advies gevraagd voor onze hond die met een aantal aandoeningen kampt, waar ze zichzelf trouwens allerminst aan stoort; zo lang ze zich goed voelt, doet ze namelijk alles waar ze zin in heeft ;-)
Sita, een witte herder teef, wordt 11 in december.
Ze heeft zware HD vanaf haar vroege jeugd, hiervoor hebben wij hydrotherapie gegeven om spieren op orde te houden. Regelmatig gaan we naar de fysio voor onderhoud. Vanaf een jaar of 7 krijgt ze dan wel dagelijks de maximale dosering previcox tegen de pijn.
Ergens in de zomer van 2019 (ze is dan 8 jaar, bijna 9) kan ze ineens niet meer poepen. uiteindelijk is het er die dag gelukkig wel uitgekomen. Dierenarts constateert peri anale fistels en ze krijgt modulis hiervoor. Opereren raadt hij af vanwege kans op onzindelijkheid. Bijwerking van de modulis is vachtgroei, dus daarom doen we soms een rustperiode van de modulis.
Ergens begin dit jaar ben ik gestart met af en toe extra pijnstillers voor de pijn v/d heupen te geven (tralieve).
Sinds een paar maanden krijgt ze dat bijna standaard 1x p/d 80mg en soms 2x per dag. Ik bekijk dat per dag; hoe ze erbij loopt of/en hoeveel ze dan nodig heeft.
Begin augustus dit jaar kan ze ineens weer niet poepen en nu komt het er écht niet meer uit, en moeten we met spoed naar de DA. Sita moest uiteindelijk onder een roesje, zodat ze vanaf de buitenkant de ontlasting naar buiten zullen duwen. Dat lukte niet, DA vroeg toestemming om haar open te maken om vanaf de binnenkant de darmen te bewerken om te ontlasting naar buiten te werken.
Daar zagen ze dat de milt ontstoken of verkankerd is/was, die moest er óók uit!
Alles goed gegaan, AB kuur mee voor de darmen en herstellen van de operatie. Het ging eigenlijk best wel prima met af en toe moeite met poepen. Na een zwempartijtje in de vijver (beweging) vlakbij kwam het altijd weer op gang.
Dan, vandaag (5 weken later) kan ze wederom niet poepen en nu komt het er echt niet uit, wij wéér naar de DA. zij heeft de ontlasting eruit getrokken. Toen de harde keutels eruit waren, kon de rest van de (normaal, redelijk zachte) ontlasting er op de normale manier uitkomen gelukkig.
Nu is het advies van de DA: geen vlees meer geven, alleen de RC Gastro Intestinal brokken of blikvoer.
Daarbij laxatract en modulis en ik heb om AB gevraagd en gekregen.
Voor nu ga ik mee met de DA om haar alleen brokken + AB + modulis + laxatract te geven om hier thuis weer rust in de tent te krijgen. En ook om een plan de campagne te maken. Ik wil namelijk wel dat Sita weer terug op vlees gaat en zij wil dat zelf ook (vooral bot knagen!) Maar wij willen niet weer die ellende van om de paar weken ontlasting eruit laten trekken: voor haar niet, maar ook voor onszelf niet.
ik heb daarom een paar uur op BP gezocht naar eerdere topics over fistels, bijwerkingen van medicijnen en dergelijke en heb dan een paar vragen.
Ik lees dat morfine achtige medicijnen de darmperistaltiek lamleggen. Kan ik nu de conclusie trekken dat deze ellende door de tralieve veroorzaakt wordt? En moet ik dát dan niet meer geven? Er zou naast de tralieve wel laxantia gegeven kunnen worden, wat is dat en wat doet het? Of is laxatract net zoiets?
Ik lees ook dat er zovirax of optimune op de wondjes gesmeerd wordt, werkt dat echt en welke van de 2 is beter?
Dan een vraag m.b.t. menu, welke vleessoorten kan ik beter niet geven, welke wel en in welke hoeveelheden?
Sita is helaas heel kieskeurig en kan daarbij niet alles meer krijgen, omdat haar gebit niet heel goed meer is. Ze is bijvoorbeeld dol op kalkoennekken, maar ze kan die niet meer kapot kauwen. De biologische parelhoenkarkassen idem dito. Zelfs met platmeppen eet ze het niet meer.
Naast deze 'shit' is ze trouwens super goed hersteld van de operatie en voelt zich ontzettend goed. Ze huppelt weer rond als een jonge hinde en oogt zelfs jaren jonger en voelt zich in het algemeen een stuk fitter. ik denk dat we godsblij kunnen zijn dat ze niet kon poepen waardoor die verrotte milt is ontdekt!
Alvast bedankt voor het lezen van dit -lange- verhaal en hopelijk jullie adviezen!