hannabelgje schreef: ↑vr 18 sep 2020, 20:37 De vriend van mijn vriendin was ook negatief gelukkig. PfffZo, dat is weer rustig ademhalen
Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk
! Fijn!
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
hannabelgje schreef: ↑vr 18 sep 2020, 20:37 De vriend van mijn vriendin was ook negatief gelukkig. PfffZo, dat is weer rustig ademhalen
Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk
! Fijn!
".Laika schreef: ↑za 19 sep 2020, 07:16 Fijn dat het op het werk zo geregeld kan worden.Herkenbaar hoor, met je moeder
Mijn moeder van 86 krijgt het ook steeds moeilijker. Ze is erg gehecht aan haar clubjes en sociale contacten maar dat zit er nu niet meer in, en de hoop dat dat weer terug komt raakt ze kwijt. Ik woon 250 km bij haar vandaan en heb regelmatig contact via beeldbellen. Mijn hart breekt als ze een slechte dag heeft en aangeeft dat ze zo niet meer verder wil leven
Sterkte met het uitzitten van die 10 dagen
. Hoewel mijn moeder wel slechte dagen heeft maar juist zeer aan het leven hangt (wat ook wel weer een beetje moeilijk is soms, gezien ze toch 81 wordt in december en een keer dood gaat....). Maar dat lijkt me echt heel pittig, haar dat over beeldbellen te horen zeggen . Jij veel sterkte met je mams !pearlsofpassion schreef: ↑za 19 sep 2020, 09:19 Wat jammer voor je Cindy! Echt oprecht.Het is de 3e dit jaar die niet doorgaat. Maarja voor ons geen vouchers oid. Stageld moet gewoon voldaan worden. Duur jaartje zo. En natuurlijk zijn er ergere dingen. Ik had me alleen zo verheugd op stille bossen.
Iedereen heeft eens nood aan vakantie.
Laika schreef: ↑za 19 sep 2020, 07:02 Volgens mij mag je (in het noorden) alleen in het UMCG een mondkapje opKlopt, het is in alle ziekenhuizen zo.Ik zou me juist geruster voelen als iedereen (binnen waar het druk is) een mondkapje op zou hebben.
Wat stom om zoiets op het werk te organiseren.... 
sam28 schreef: ↑wo 23 sep 2020, 10:04 Ik moet even wat kwijt. Ik maak me namelijk enorme zorgen.Ach Sam
Zorgen om de besmettingen, steeds meer mensen die schijt hebben aan regels en alles maar in twijfel trekken onder de noemer "kritisch", zorgen om de ziekenhuizen en de plannen voor het afschalen van electieve zorg en zorgen om mijn werk. Want ik doe risicovolle handelingen en voel ik me vreselijk schuldig dat ik vakantie heb (verstandelijk weet ik wel dat ik echt ook even vakantie moet hebben enzo). Ik weet ook niet goed wat er in het ziekenhuis bij ons nu is en wil mn mail niet openen. Aan de andere kant denk ik; als me dat nu rust geeft voor nu.. Ik wil gewoon alles weten.
En in die zorgen komt ook de eerste covid golf omhoog. De radeloosheid van families, het ziektebeeld an sich, patiënten die met bizarre beademingsdrukken op hun buik lagen en 45-50x per min ademhaalden. En meer van die dingen. Mijn machteloosheid en ook mijn boosheid naar mensen toe die alles maar aan hun laars lappen. Ik kan er helemaal niks mee.
Het leek erop dat ik het prima aankon, de covid, de overleden patiënten, de families. En ik denk ook wel dat dat zo is alleen nu met de vakantie en de oplopende besmettingen en de ziekenhuizen die weer patiënten overplaatsen en electieve zorg willen afschalen. Dat vliegt me aan, daar heb ik last van. En ik kan mijn werk maar slecht loslaten.
Maar ook het gebrek aan waardering. Een applausje van het kabinet en de schijt van viruswaanzin en BN'ers die oproepen "ik doe niet meer mee" en de mensen die hen volgen.
Geld is er ook nog steeds niet en hele groepen worden hierin niet meegenomen. Niet alleen het anesthesiepersoneel wordt vergeten maar ook andere groepen die keihard gewerkt hebben en dat doet me ook wat. Het demotiveert en versterkt het machteloze gevoel en boosheid. En ik werk niet voor het geld maar ik voel me nu wel echt afgescheept en gebruikt, en meerderen met mij.
maal 1000 . Dit is zo oneerlijk, zo ruk, zo waardeloos 
. Persoonlijk denk ik toch dat je nu toch vakantie moet proberen te houden. Al is het maar om bovenstaande gevoel even de ruimte te geven, even uit te puffen, even de dingen weer op een rijtje te zetten.Cindy de Wolf schreef: ↑za 19 sep 2020, 09:07 Wij hebben in maart op werk te horen gekregen of we nog een baan hadden die maandag daarna brak Corona uit. Inmiddels zijn er allemaal nieuwelingen aangenomen en moesten er sessies komen om elkaar beter te leren kennen en handvatten krijgen voor het leren omgaan met veranderingen. 5 hele dagen. Het devies is thuis werken, kantoor mag maar 40% bezet zijn en dan ga je zoiets doen met 20 man in een afgesloten zaal van een gerenommeerd hotel keten! Ik heb mijn angsten uitgesproken maar je moest komen anders had het consequenties. Afgelopen wo/do 2 dagen achtereen van 08.30-22.00 met hotelovernachting in Soest daar heb ik voor gepast en ben terug gereden naar DH. Met de lunch tafeltjes gewoon van 4 schouder aan schouder met diner 1 lange grote tafel, de cursusleider die gewoon over je schouder hangt, bij een break stormloop op de koffietafel...echt bizar. En ik had me zoooooooo verheugd op onze vakantie over 3 weken nou daar is nu door corona en de lieve studentjes een streep doorheen gezet. Zuid Holland heeft een inreisverbod voor Belgie en dat zie ik niet over 3 weken opgeheven zijn.Ik snap dat er het heel vervelend vind dat je niet op vakantie kunt.. Maar het zijn niet alleen de studentjes (wat verschikkelijk denigrerend geschreven zo) waar je dat aan te danken hebt.. En je bent ook zeker vier de enige die nu niet op vakantie kan.. Heel vervelend van je stageld, maar ook daarin ben je niet de enige, evenmin dat je al 3 jaar niet op vakantie kon (om wat voor reden ook)
