Over de kokende kleuter: die is eigenlijk al bijna of helemaal geen kleuter meer, want 6 geworden en ze gaat na de zomervakantie naar groep 3.
Maar ze vindt het best leuk en pakt het snel op! Ik heb wel eens zitten kijken voor kinderkookboeken, maar dat is zo sneu. Vooral de kwaliteit van de gerechten en recepten. Dat ze nog geen hele ingewikkelde dingen kan lezen, maakt haar nog niet debiel ofzo.
We zijn er wat meer mee begonnen tijdens de sluiting van de scholen. Thuisonderwijs was hier niet zo succesvol ('Jij bent de juf niet!', 'Ik kan allang alle letters al en ik kan ook allang tellen!'), dus toen ik begon te vrezen voor achterstanden, op aanraden van de juffen maar gewoon leuke dingen gaan doen. En ik hou nou eenmaal niet van knutselen. En wandelen door het bos ben ik ook niet zo geschikt voor.
Koken en bakken bleek ook best leerzaam. Recept lezen, ingredienten afwegen/uitrekenen (hoofdrekenen met honderdtallen is vaak nog wel te moeilijk) en daarna training van motorische vaardigheden tijdens het koken/assembleren zelf.
Je moet je je bij zo'n pizza niet teveel voorstellen. Ik deed de oven aan en maakte een verpakking prefab pizzadeeg open. Zij rolde het voorzichtig uit en legde het op de bakplaat. Ik deed het bijgeleverde potje tomatensaus open en goot het op de pizzabodem, zij smeerde het voorzichtig uit. Daarna verdeelde ze heel secuur plakken kaas en welgeteld een heel pakje salami erover en voor de vorm 1 champignon in plakjes en wat obligate stukjes paprika. Ik deed de bakplaat in de oven en zij zette de kookwekker aan.
(Voor meneer en mij had ik een grotemensenpizza erbij; met pepers en olijven en meer paprika en champignons)