
Zeker Dora, zo jong en Lonaa je hebt er echt alles aan gedaan! Maar het is weeral om zeep, tegen zo'n wervelwind aan knallen is niets opgewassen. Dat kan je toch geen weldenkend wezen wijsmaken dat er niets aan de hand is?
Triest vind ik het.

Ik prijs me echt heel gelukkig. Ik heb als kind (jaar of 12) eens een jaar gekend dat het mode was om rotjes stuk te trappen op straat. Ik haatte dat, schrok me steeds halfdood...

1 keer iets groters tegengekomen, geen idee wat het was maar in mijn herinnering gaf het licht, tolde het naar me toe tot het ontplofte. Daar was ik nog maanden bang van.
Dus ik kan me niet voorstellen ergens te wonen waar dat jaarlijks terugkeert. Ik heb echt met jullie te doen.