Dwarreltje schreef:Nou dat viel me dus op. Ze is hooguit paar minuten weg. Ik dacht dus ondat ze alleen ging en Raff bij roedel bleef... Maar die van jou gaan dus samen paar minuten weg...
Ja mijn teefje, Spaanse dame met naar ik denk windhonden bloed, is de beste en snelste jager van de twee. Maar ze is wel met name zichtjager. Ze gaat niet eindeloos op zoek, maar reageert wel als ze iets weg ziet rennen of ze iets in de neus krijgt dichtbij... Ze is een echte sprinter en ik denk dat ze snel terug is omdat:
- ze niet eindeloos blijft speuren als er geen prooi meer in zicht is;
- ze meer een sprinter is dan een duur loper, en bovendien gauw oververhit raakt;
- ze ook erg aan mij hangt
Mijn reu is ook snel, maar geeft sneller op en is heel trouw aan mij; hij wil ook graag komen als ik roep. Hij heeft gewoon een beetje een verkeerd voorbeeld gehad aan haar wat dat betreft.
Samen durven ze wel iets langer wegblijven dan alleen.
Ik ben niet ongerust dat ze niet meer terug zouden komen, ik vind het wel doodeng als ik een (drukke) weg in de buurt weet, dus calculeer ik altijd in als ik ze ergens los doe dat er afstand is tot wegen ed, voor het geval dat.
Ze hebben wel eens samen een haasje gevangen op de wei en dat vond ik heel zielig, maar vervolgens bedacht ik me dat ik het zieliger vind als het haasje wordt doodgeschoten door de jagers. Als hier gejaagd wordt moeten mijn honden naar binnen omdat dan soms de hazen over ons erf vluchten. Overigens heb ik dit jaar nog erg weinig hazen gezien (behalve een aantal langs de kant van de weg, die doodgereden waren)
Hazen zijn gewoon het "lastigste" omdat die niet kunnen verstoppen. Doordat ze blijven rennen in het open veld blijft de hond ook getriggerd. Een konijn bijvoorbeeld, duikt een holletje in en het feest is afgelopen.
Hoewel het best spectaculair kan zijn om een hond in volle sprint achter een haas aan te zien gaan (en de haas nog even een extra versnelling inzet en op de hond uitloopt

) is het echt veel relaxter om honden te hebben die niet jagen.