zurca schreef:Mag ik jullie weer een vraag stellen?!
Vandaag met Pippa bij paardjes wezen kijken en we zijn een klein kindje tegen gekomen. Beide vond ze raar en wat eng maar ze wou er wel naar toe. Kwispelen maar ook blaffen, haren in de nek overeind.
Ohja en een kat op straat, ook naar toe willen en blaffen. En voor alles was het, als ik haar dichterbij liet gaan dan deed ze een paar stappen om dan weer heel hard terug te stuiven en te gaan blaffen.
Ik weet niet zo goed hoe hier mee om te gaan.
Zijn er mensen die dit van hun eigen hond herkennen? Hoe hebben jullie dat aangepakt?
Ik herken het van een JRT pup, een BC pubertje en een jonge hovawart. In mijn ogen is het onzeker gedrag, spannend naar niet goed weten wat ergens mee te moeten. Het is ambivalent eigenlijk (zowel voorwaarts als achterwaarts, borstelen van spanning)
Het vervelende is wal dat het vaak succesvol is, vooral bij blaffen. Vaak gaat het enge dan weg... Zo ging de jonge Hova achter het hek heel erg tekeer tegen onze honden en tja, dan loop je door en heeft ze succes met wegjagen. Bij de BC & de JRT, die tegen mij begonnen, heb ik met de eigenaren staan praten, hond negerend en ben pas doorgelopen toen het rustig(er) werd.
Spot kon erg van rare voorwerpen schrikken en ging dan ook voorwaarts, mekkeren en weer naar achter. Voordeel van voorwerpen is dat je er met je hond heen kan lopen en samen kan verkennen. Zo heb ik rioolbuizen staan aaien enzo
maar bij levende have vind ik dat spannender omdat je niet weet wat de andere kant gaat doen...
Als het mijn hond zou zijn, zou ik denk ik proberen de afstand groot te houden en rustig gedrag te belonen. Zeg hoeft er niet heen te moeten he? Als ze later paarden negeert (en kinderen is dat ook prima). Ik zou focus op rustig op afstand observeren, zelf kalm blijven en op het moment dat ze kalmeert belonen & doorlopen. Zoiets. Snap je wat ik bedoel?