Lizzy schreef:Nee hoor Marga, je kwetst me helemaal niet. Ik heb er eerder niet over kunnen praten, maar ik merk dat het nu wel gaat. Ik had ook een geweldig fokplan. En ik vind mijn fokplan nog steeds geweldig. En dat sperma van Guinness ligt daar maar in de vriezer....
. Maar wij hebben besloten dat wij echt geen vier Dalmatische Honden meer willen hebben. Ons huis is daarvoor echt te klein en onze manier van leven met de honden willen we ook niet aanpassen. Hier ligt alles binnen. Op de bank. Aan onze voetjes. Dus ook al hebben we buiten genoeg ruimte, binnen hebben we dat niet. Nou, als ik een nestje ga fokken, dan wil ik een pup aanhouden. Ik ga niet fokken voor een ander. Dat is het me allemaal niet waard. Want heel eerlijk? Als fokker?

Ik beschik simpelweg niet over de juiste karakter eigenschappen om honden te kunnen fokken en dat nog van A tot Z leuk te vinden ook (of er goed in te zijn). Dus als ik dan al een nestje fok, dan moet er 1 pup blijven. Zeker met het diepvriessperma van de Amerikaanse LUA reu. Het zou zinloos zijn om daar een nestje mee te fokken en een eventuele LUA teef niet eens zelf te houden (laat ik voorzichtig zeggen dat in mede-eigendom mij ook niet echt goed bekomen is).
Nou, ik heb hier nog drie Dalmatiërs rondlopen waarvan ik hoop dat ze nog minimaal 6 en 8 jaar bij ons mogen zijn. En Frou en Fritzi: februari 2019 is einde houdbaarheidsdatum voor een nestje, want dan zijn ze beide zes.... En echt, ik ga niet nog jaren weer met 4 Dalmatische Honden hier zitten. Wij willen dat echt echt echt niet meer. Je moet namelijk weten dat Linga een jaar of 2 geleden ruzie heeft gekregen met de andere 3. Dat werd (in huis) een gevecht van 3 tegen 1 (want dan is het ineens 1 clan hoor, Bisq en d'r kinderen). De dierenarts heeft haar wonden moeten hechten, onder narcose. Vreselijk! Ze herstelde uitstekend hoor, daar niet van. Maar vanaf dat moment heeft zij (om haar veiligheid te kunnen waarborgen) gescheiden moeten leven van de rest, in de woonkamer. Nou, laat ik zo zeggen: zij leefde voornamelijk samen met Frou Frou en Fritzi en Bisq zaten aan de andere kant van de woonkamer, zodat ze haar nooit meer met z'n drietjes te grazen konden nemen. Maar ik wil nooit meer in zo'n situatie terecht komen. En daarom wil ik ook geen 4 honden meer. En daarmee is het einde fokverhaal. Ik heb er vet verdriet van gehad maar ik ben er recent mee in het reine gekomen.
Ik snap je helemaal. Hier 4 labradors in huis overdag en na werktijd worden er twee opgehaald, dat scheelt enorm. Gelukkig geen ruzies maar dat hebben we jaren geleden wel gehad met een roedel Jack Russels. Word er nog naar van, hier pakten drie kinderen hun moeder! Vreselijk.
Bij onze vorige nestjes labradors hielden we altijd een teefje aan maar dit keer wil ik eerst zien of ze goed uitgroeien en geschikt zijn om mee verder te gaan. Ook gewoon vanwege het feit dat we er anders veel te veel krijgen. Ik ben 66 en mijn man 69. Heb ook serieus zitten denken over een kleiner ras maar de eventuele overstap zit er nog niet in.
We hopen eind volgend jaar nog wel weer een nestje te fokken. maar bekijken dat ook pas tegen die tijd of het doorgaat.
Om een andere teef te dekken met het sperma wat je hebt zou best heel leuk voor jullie zijn natuurlijk. Als je een teefje kunt vinden waar je achter staat is het toch nog jouw fokplan.
Maar nogmaals begrijp al je motieven volkomen. Eerst waren we jong en dolenthousiast en vooruitstrevend en opeens komt er toch een moment van bezinning en na veel wikken en wegen volgt het besluit. Ook dit is een goed doordachte visie. Respect voor je!!!