[Lizzy]

Ahhhh gossie, tutje!!!

Saar was ook iedere 5 maanden loops, was ook zo schijnzwanger, super super sjachereinig, venijnig en deprie. Ik heb haar laten ontstokken en kreeg een compleet andere hond terug. Haar vacht was naar de knoppen maar ik kan het redelijk in toom houden, wist ik van te voren maar het is me dubbel en dwars waard geweest.

Ik hoop (als we over gaan tot ontstokken) dat ik daar ook zo over ga denken. Want echt hoor, ze is eigenlijk eerst twee/drie weken uit haar hum van de loopsheid en daarna uit haar hum van de schijnzwangerschap . En dat is zelfs niet helemaal goed uitgelegd want ze heeft eerst wel last van dat ze denkt dat ze drachtig is maar de echte ellende begint pas na 9 weken, als ze denkbeeldig bevallen is. En dat duurt dan zeker 6 weken, tot haar pups zijn afgespeend, dan wordt ze weer haar normale zelf . Ze heeft er mega veel last van. Bizar, dit is gekomen naar de TCI (inseminatie). Daarvoor had ze nul problemen.....

[kiara]

Nee hoor Marga, je kwetst me helemaal niet. Ik heb er eerder niet over kunnen praten, maar ik merk dat het nu wel gaat. Ik had ook een geweldig fokplan. En ik vind mijn fokplan nog steeds geweldig. En dat sperma van Guinness ligt daar maar in de vriezer.... . Maar wij hebben besloten dat wij echt geen vier Dalmatische Honden meer willen hebben. Ons huis is daarvoor echt te klein en onze manier van leven met de honden willen we ook niet aanpassen. Hier ligt alles binnen. Op de bank. Aan onze voetjes. Dus ook al hebben we buiten genoeg ruimte, binnen hebben we dat niet. Nou, als ik een nestje ga fokken, dan wil ik een pup aanhouden. Ik ga niet fokken voor een ander. Dat is het me allemaal niet waard. Want heel eerlijk? Als fokker?



Ik beschik simpelweg niet over de juiste karakter eigenschappen om honden te kunnen fokken en dat nog van A tot Z leuk te vinden ook (of er goed in te zijn). Dus als ik dan al een nestje fok, dan moet er 1 pup blijven. Zeker met het diepvriessperma van de Amerikaanse LUA reu. Het zou zinloos zijn om daar een nestje mee te fokken en een eventuele LUA teef niet eens zelf te houden (laat ik voorzichtig zeggen dat in mede-eigendom mij ook niet echt goed bekomen is).

Nou, ik heb hier nog drie Dalmatiërs rondlopen waarvan ik hoop dat ze nog minimaal 6 en 8 jaar bij ons mogen zijn. En Frou en Fritzi: februari 2019 is einde houdbaarheidsdatum voor een nestje, want dan zijn ze beide zes.... En echt, ik ga niet nog jaren weer met 4 Dalmatische Honden hier zitten. Wij willen dat echt echt echt niet meer. Je moet namelijk weten dat Linga een jaar of 2 geleden ruzie heeft gekregen met de andere 3. Dat werd (in huis) een gevecht van 3 tegen 1 (want dan is het ineens 1 clan hoor, Bisq en d'r kinderen). De dierenarts heeft haar wonden moeten hechten, onder narcose. Vreselijk! Ze herstelde uitstekend hoor, daar niet van. Maar vanaf dat moment heeft zij (om haar veiligheid te kunnen waarborgen) gescheiden moeten leven van de rest, in de woonkamer. Nou, laat ik zo zeggen: zij leefde voornamelijk samen met Frou Frou en Fritzi en Bisq zaten aan de andere kant van de woonkamer, zodat ze haar nooit meer met z'n drietjes te grazen konden nemen. Maar ik wil nooit meer in zo'n situatie terecht komen. En daarom wil ik ook geen 4 honden meer. En daarmee is het einde fokverhaal. Ik heb er vet verdriet van gehad maar ik ben er recent mee in het reine gekomen.

Wat zonde Lizzy maar snap je volkomen hoor, ik wilde ook heel graag een nestje van mijn Sint Bernard ( heb alle papieren in huis) maar om dezelfde reden niet gedaan en haar laten helpen, ik wou er dan zeker 1 houden maar kan ook niet, buiten ook genoeg ruimte maar binnen niet voor nog 1. Maar het blijft jammer. Mijn dochter zei pas nog neem een keer een Dalmatiner ,ik zei ja wil ik wel ooit maar wel bij goede fokker! Ze zij die weet je toch!!! Ja die weet ik zeker Lizzy dus. Maar nogmaals snap je heel goed

[eelke]

Hoelang kun je dat sperma eigenlijk bewaren? Kun je dat over 6 tot 8 jaar nog gebruiken bij een ander teefje?

[Lizzy]

Hoelang kun je dat sperma eigenlijk bewaren? Kun je dat over 6 tot 8 jaar nog gebruiken bij een ander teefje?

Heeeeeeeeeeeeeeeeel lang. Er zijn wel voorbeelden van sperma dat 25 jaar ingevroren heeft gezeten en waar nog gezonde nestjes mee geboren zijn.

Maar ik weet niet of ik daar zin in heb, weer overnieuw te beginnen met een nieuwe teef. Zit onze leeftijd ook niet mee he. Ik ben 51 en Leo is 61. Wachten we 6 jaar met een nieuw teefje, moet zij ook weer 3 worden voor ze een nestje kan krijgen. Zijn we 9 jaar verder.... Ik sluit niet uit dat ik het aan m'n vriendin geef, het sperma. Mag zij er een nest uit fokken, neem ik daar een LUA reutje uit. Of wie weet willen we over 6 a 8 a 10 jaar wel een Basset Bleu de Gasgogne. Kan ook.

Ik houd de toekomst open. Maar ben mentaal niet meer bezig met pups fokken.

[eelke]

Dat is inderdaad ook wat ik bedoelde, sperma gebruiken voor een teefje van iemand anders, en daar dan een pup van. Dat is dan toch nog 'iets' zonder dat je zelf aan het fokken bent. Maar dat zou dus kunnen.

[Cindy de Wolf]

Pfoe heftige beslissing Lizzy! Snap het wel. Zeker als je ook nog een bitch feit gehad heb. Godzijdank hier nog nooit gebeurt...

[Kaela]

Jeetje wat heftig Lizzy. Ik snap wel dat het even geduurd heeft voordat je dit een plekje kon geven. Niets aan als je je honden moet scheiden van elkaar en hoe kleiner je woont, hoe lastiger dat is.

Hopelijk vinden jullie nu met deze drie dames de rust weer terug en wie weet wat de toekomst in het (diepvries) verschiet heeft.

[Eef+Stippels]

Aaah die Frou Frou..

Xindy is ook gecastreerd omdat ze steeds schijnzwanger werd. Wat een opluchting was dat voor haar, en de rest.

Fijn dat je het niet uitkomen van je fokdroom een plaatsje hebt kunnen geven.

Wat een nachtmerrie zal het geweest zijn, dat 3 tegen 1 gevecht..

[constance.blokzijl]

Aaah arm meisje, zo schijnzwanger zijn.

Ik heb Lola laten castreren; haar eerste loopsheid was met 15 maanden, en de 3 maanden ervoor waren dramatisch. Liep ik op het trainingsveld was ze ineens een trillend hoopje bangheid omdat ze een blaadje aan de boom zag ritselen. Kreeg ik vreselijk om m’n lazer van de trainer omdat ik volgens hem in de afgelopen week mijn hond had vern**kt. Huilend het veld af gegaan... Uiteindelijk bij haar eerste loopsheid moest alles wat rondliep of vloog dood.... Ze zwemt niet (nog steeds niet) maar ze vloog een vijver in om een meerkoetje om te brengen.
En de tweede keer was niet minder bij haar, 3 maanden voor de loopsheid weer zo’n drama en de 1e maand na die tijd ook.
Ze haart nu enorm, en haar vacht is echt stug ( ik heb dus regelmatig ‘lola’ in mijn voeten te prikken) maar verder is ze gewoon haar blije, chagrijnige zelf. Nog geen dag spijt dus dat ik dit heb gedaan....

En wat je fokplannen betreft; jammer maar ik begrijp die keuze.
Scheiden is zo niet leuk, ik heb ook altijd het gevoel dat ik de ander te kort doe namelijk. Dus ik kan me daar heel veel bij voorstellen, wij hebben besloten dat 1 hond toch ook een hond is.... 2 of meer is geweldig maar als het niet samen gaat is dat meer dan ruk....
Ik hoop wel dat je toch een LUA vrij teefje of reutje kunt krijgen, wellicht dan gefokt door een ander.

[Lizzy]

Aaah arm meisje, zo schijnzwanger zijn.

Ik heb Lola laten castreren; haar eerste loopsheid was met 15 maanden, en de 3 maanden ervoor waren dramatisch. Liep ik op het trainingsveld was ze ineens een trillend hoopje bangheid omdat ze een blaadje aan de boom zag ritselen. Kreeg ik vreselijk om m’n lazer van de trainer omdat ik volgens hem in de afgelopen week mijn hond had vern**kt. Huilend het veld af gegaan... Uiteindelijk bij haar eerste loopsheid moest alles wat rondliep of vloog dood.... Ze zwemt niet (nog steeds niet) maar ze vloog een vijver in om een meerkoetje om te brengen.
En de tweede keer was niet minder bij haar, 3 maanden voor de loopsheid weer zo’n drama en de 1e maand na die tijd ook.
Ze haart nu enorm, en haar vacht is echt stug ( ik heb dus regelmatig ‘lola’ in mijn voeten te prikken) maar verder is ze gewoon haar blije, chagrijnige zelf. Nog geen dag spijt dus dat ik dit heb gedaan....

En wat je fokplannen betreft; jammer maar ik begrijp die keuze.
Scheiden is zo niet leuk, ik heb ook altijd het gevoel dat ik de ander te kort doe namelijk. Dus ik kan me daar heel veel bij voorstellen, wij hebben besloten dat 1 hond toch ook een hond is.... 2 of meer is geweldig maar als het niet samen gaat is dat meer dan ruk....
Ik hoop wel dat je toch een LUA vrij teefje of reutje kunt krijgen, wellicht dan gefokt door een ander.

Ik moet zeggen dat ik dan daar niet zo'n last van had. Ik heb de kamer in 2'en gedeeld, dus ik geloof niet dat ze er echt onder geleden heeft. Goed, beter is natuurlijk van niet....

Zo te lezen had jouw Lola ook echt waanzinnig last. Nog veel erger dan Frou

[Lizzy]

Wat zonde Lizzy maar snap je volkomen hoor, ik wilde ook heel graag een nestje van mijn Sint Bernard ( heb alle papieren in huis) maar om dezelfde reden niet gedaan en haar laten helpen, ik wou er dan zeker 1 houden maar kan ook niet, buiten ook genoeg ruimte maar binnen niet voor nog 1. Maar het blijft jammer. Mijn dochter zei pas nog neem een keer een Dalmatiner ,ik zei ja wil ik wel ooit maar wel bij goede fokker! Ze zij die weet je toch!!! Ja die weet ik zeker Lizzy dus. Maar nogmaals snap je heel goed

Voor jou ook jammer dat het niet gelukt is . Soms heb je van die dromen die gewoon niet uit kunnen komen..... Gelukkig zijn er in Nederland echt zat goede Dalmatiër fokkers trouwens! Ook die vers voeren!

[M@rina]

Ik hoop (als we over gaan tot ontstokken) dat ik daar ook zo over ga denken. Want echt hoor, ze is eigenlijk eerst twee/drie weken uit haar hum van de loopsheid en daarna uit haar hum van de schijnzwangerschap . En dat is zelfs niet helemaal goed uitgelegd want ze heeft eerst wel last van dat ze denkt dat ze drachtig is maar de echte ellende begint pas na 9 weken, als ze denkbeeldig bevallen is. En dat duurt dan zeker 6 weken, tot haar pups zijn afgespeend, dan wordt ze weer haar normale zelf . Ze heeft er mega veel last van. Bizar, dit is gekomen naar de TCI (inseminatie). Daarvoor had ze nul problemen.....

Ik was niet volledig, wat ook mee speelde was dat Saar een week voor dat ze loops werd al lekker begon te ruiken en dit duurde dan 5 weken. Dus 5 weken niet los op onbekende plekken wandelen en dan nog de hele tijd reuen aan je kont hebben hangen. dan was er een paar weken rust maar bij haar begon de schijnzwangerschap eerder dan na 9 weken en dan een week of 6 schijnzwanger. We hebben homeopathie geprobeerd en medicijnen maar daar werd haar cylus nog korter door. Uiteindelijk hebben haar met 4,5 jaar laten castreren.

[Lizzy]

Ik was niet volledig, wat ook mee speelde was dat Saar een week voor dat ze loops werd al lekker begon te ruiken en dit duurde dan 5 weken. Dus 5 weken niet los op onbekende plekken wandelen en dan nog de hele tijd reuen aan je kont hebben hangen. dan was er een paar weken rust maar bij haar begon de schijnzwangerschap eerder dan na 9 weken en dan een week of 6 schijnzwanger. We hebben homeopathie geprobeerd en medicijnen maar daar werd haar cylus nog korter door. Uiteindelijk hebben haar met 4,5 jaar laten castreren.

Ja, dit is geen doen joh. Ik denk echt dat je een teefje met zulke hormonale invloeden geen plezier doet met ongecastreerd blijven . Wij hebben dan met onze honden geen last van hitsige reuen die achter ons aan komen. Maar hier ook hoor, is Frou echt zwanger en daarna heeft ze echt pups. Ik kan precies merken wanneer de pups zijn afgespeend

[zurca]

Tjee Lizzy.....wat zal dat een moeilijke tijd geweest zijn om tot die beslissing te komen. En dan heb je die beslissing gemaakt dan is het nog niet allemaal maar oke. Kan mij heel goed indenken dat je het daar moeilijk mee hebt gehad. Je bent er zo mee bezig geweest....
Ik hoop dat een stukje van je droom toch nog werkelijkheid kan worden, hetzij op een andere manier maar toch....

En wat betreft jullie Frou... laat ik het zo zeggen, ik wou dat ik Ziggy toendertijd veel eerder had laten helpen.

[Kaio]

Ik ben mijn sloffen ook vaak kwijt. In mijn geval door een herplaats monster met een absolute sloffenfetisch. .. helaas wil ie ze ook wel ontleden....

Maar goed bij Frou is het een beetje zielig, zo uit haar doen. Succes met de overwegingen...
En wat sneu ergens voor jullie , zo mooie plannen en dan toch concluderen dat het het niet is. Dat is ook wel weer alles opnieuw " inrichten".
Wellicht dat je nog anderen blij kunt maken met je sperma? Ok klinkt een beetje eh...