[Kaela]

Dikke smulpaap. Beetje laat, sorry, maar het lukt me niet altijd om dit soort dingen goed te lezen en te reageren. De ene dag is echt de andere niet als het op deze emoties aankomt.

Fijn om albums terug te bladeren en de mooie herinneringen te koesteren. Dat doet mij ook altijd goed. Vanmorgen weer een filmpje op Facebook als herinnering. Ik was die vergeten, had hem niet tussen mijn opgeslagen filmpjes. Ik vind dat fijn, weer even naar hem kijken en aan hem denken. Maar ook wel moeilijk, want dan zitten de tranen toch ook gelijk wel weer hoog.

Gisteren bij mijn zwager even met de camera op paddenstoelenjacht. Het was de eerste keer dat we daar zonder Oscar waren, ik heb expres het rondje gewandeld dat ik altijd met Oscar liep. Dan is hij voor mijn gevoel weer even dicht bij me.

[constance.blokzijl]

Sommige dingen zijn heel herkenbaar! Straks is het al 2 jaar geleden dat Brutus er niet meer is... En vandaag was dan weer even heel moeilijk. We hadden nog steeds zijn handgemaakte houten voerbak in de schuur die mijn handige man een maand of 3 ervoor gemaakt had. Nu onze verhuisplannen wat definitiever lijken te worden zijn voerbak uit de schuur gehaald, afgestoft, en met pijn in mijn hart zijn naamsticker er van af gehaald om de bak te verkopen.... Gaat me enorm aan het hart maar meenemen is zinloos. Hij staat immers al net zo lang ongebruikt in de schuur. Maar foei, wat is dit toch nog lastig.

[Kaela]

Deze kwam vanmorgen voorbij op Facebook. Mijn lieve Stinker, nog met een lekker zwart bakkie, stress en meer interesse in (zelfverzonnen) wild dan de fotograaf

[smulpaap]

Deze kwam vanmorgen voorbij op Facebook. Mijn lieve Stinker, nog met een lekker zwart bakkie, stress en meer interesse in (zelfverzonnen) wild dan de fotograaf

Die is heel erg leuk zeg , goud waard !

[- pien -]

Deze kwam vanmorgen voorbij op Facebook. Mijn lieve Stinker, nog met een lekker zwart bakkie, stress en meer interesse in (zelfverzonnen) wild dan de fotograaf

Mooi!

[Extreme]

Alles blijft stom zonder hond(huisdier). Mis ze allemaal.
Als ik in het bos loop waar we vaak liepen hoop ik toch nog steeds een plukje haar van hem te zien(bijna onmogelijk maar toch).
Pas alle kunststof poezen en honden manden weggedaan, moest toen weer slikken. Zijn maar ook haar riem hangen nog steeds op hun plek.
Als ik stof krijgen ze een extra aai over hun bol van me/
En verder, ach jullie zullen hetzelfde hebben, traantjes lopen ineens over je wangen, het zal wel slijten.
Het is alleen nu dubbel moeilijk, vroeger wist ik dat er ooit wel weer een poes of hond zouden komen, maar nu......(niet mijn keus maar partner wilt in ieder geval voorlopig niet, en dochter is nu zo allergisch woont nog thuis dus is het onmogelijk, maar ooit later als ik groot ben).

En oh kan nu niet zo terug lezen, sorry weet niet om wie het ging, maar die hondenvoerbak, gemaakt voor je eigen hond, waarom geen mooie plant erin? Word het toch gebruikt en heeft een doel, doe je er een plant in die enigszins aan je hond doet denken.

Voor iedereen die zijn huisdier moet missen

[Kaela]

voor jou extreme!

Jullie hebben niet alleen een oudje zo verschrikkelijk lang bij je gehad, maar nu ook de wetenschap dat je voorlopig huisdierloos blijft. Dat is toch wel dubbelop. Want ook al zijn andere dieren nooit vervanging, ze geven wel afleiding en plezier en dat geeft een beetje balans bij het oh zo verdrietige rouwproces.

Oké, even een beetje of topic, maar dit kan ik ook alleen op BP schrijven. Is het niet erg dat ik bij het woord rouwproces moet nadenken of het ou of au is

[Siberienne]

voor jou extreme!

Jullie hebben niet alleen een oudje zo verschrikkelijk lang bij je gehad, maar nu ook de wetenschap dat je voorlopig huisdierloos blijft. Dat is toch wel dubbelop. Want ook al zijn andere dieren nooit vervanging, ze geven wel afleiding en plezier en dat geeft een beetje balans bij het oh zo verdrietige rouwproces.

Oké, even een beetje of topic, maar dit kan ik ook alleen op BP schrijven. Is het niet erg dat ik bij het woord rouwproces moet nadenken of het ou of au is

Logisch toch? Rouw doet au. Dat mengt

En voor iedereen een dikke knuffel. Bij mij is het 6 en 7 jaar geleden en nu overheerst de weemoed en de mooie herinneringen. De scherpe kanten zijn er wel af. Maar het scheelt ook echt wel dat er nu weer twee andere meneren rondlopen. Met hun fratsen en streken. Dus ja, extreme ik kan het me heel goed voorstellen: te stil zo...

[Kaio]

Aan iedereen.

Ja ik lees het wel eens vaker mee, maar ga dan weer gauw iets anders doen. Reageren is vaak nog moeilijk, want dan mis ik Kaio weer enorm. Het slijt wel al iets en ik heb voldoende afleiding zeg maar, een nieuw spook dat zich begint thuis te voelen en ook weer zijn eigen andere nieuwe gedragingen heeft, maar het is wel een draakje, doet me soms weer aan Kaio denken in sommige opzichten, wat dat was ook zo'n enorme draak en vrat van alles uit in zijn jonge jaren. Vanochtend was ik net op tijd, scheelde 1 mm of het brood met ei van de baas was weggeweest, deed me denken aan een heel jonge Kaio, kon je de rug niet toedraaien of hij jatte iets van tafel oid . En hij had prima geleerd dat dat niet mocht, dus er is hoop.
Een andere moeilijkheid is dat Maci ook hard achteruit gaat, sommige dagen doen we alleen de kleine boswandeling met hem die Kaio ook nog maar deed. En dat is dubbel, je ziet en voelt het plezier nog van Maci ( en van Kaio ook) maar je weet wel dat het achteruit gaat. Nou Ja zoveel mogelijk genieten maar.

[smulpaap]

Na Amber haar overlijden konden we geen banaan meer zien
Dat was te pijnlijk ,ongemerkt een banaan pakken en pellen ? Dat was onmogelijk
Het heeft wel even geduurd voordat we weer bananen gingen kopen
Nu denken we er inmiddels met een lach aan terug

Tessa had het met zoute haring . Heuh hoor ik daar ""dat papier "" dan eten ze haring en dan lust ik het staartje wel
dat was de eerste tijd dus precies hetzelfde , wil jij haring ? Nee , ik nog niet


En voor Noa schreef ik o.a dit

De grenzeloze liefde die Noa naar ons heeft uitgestraald wordt nu in eindeloze herinneringen vertaald

En zo is het . Voor elke hond die we hebben verloren
Ooit op een dag komen al die mooie herinneringen

En kijk ik op een mooie zonnige dag de tuin in en ik zie de hazelnootboom , waar opa Milo altijd in het zonnetje zat
dan denk ik altijd even aan deze

Afscheid nemen is met zachte handen dicht doen wat voorbij is
En verpakken in de goede gedachten ter herinnering

[smulpaap]

Ons onafscheidelijke duo
Beiden een waardeloos leven gehad
En dan kom je op een goeie dag met je kont in de roomboter
Milo had zes bazen versleten voordat hij op twee jarige leeftijd bij ons kwam
Hij heeft bijna dertien jaar een prachtig leven gehad
Toen hij overleed waren we kapot , wat waren we verknocht aan die hond
Heel veel energie er in gestoken , en we kregen er heel veel voor terug
Noa idem , ze was al 6,5 toen ze kwam . En we dachten , nou een jaar of 2,5 .... misschien nog drie
Dan heb je het vaak wel gehad met een E.B . Ze heeft er nog ruim 6,5 jaar aan vastgeplakt
En wat ging dat verdorde plantje weer mooi bloeien . Elke dag die stralende oogjes .....
Elke dag liet ze een beetje meer van zichzelf zien
Ook van Noa hebben we erg veel verdriet gehad ..... we hebben een zwak voor dergelijke hondjes
Het is gewoonweg geweldig . Als een hond weer zo gelukkig word
En het geeft een heel voldaan gevoel om dit te mogen zien
En als je dan ook nog mag sterven in je eigen vertrouwde omgeving
Bij je geliefde baasjes ..... want stress en ellende . Nee , dat wilden we jullie niet meer aan doen
Milo is er al bijna 6 jaar niet meer . Noa is eind Nov al weer drie jaar niet meer in ons midden
Maar dit was werkelijk geweldig , en we hebben heel veel mooie herinneringen aan Theo & Thea ... het onafscheidelijke duo

usbstick 2006.JPG (1.37 MiB) 3136 keer bekeken

[Pauline]

De laatste foto waar Joep op staat. Joep zoals hij was tot zijn laatste dag. Genieten van wat het leven bracht en gaf.

De volgende dag moesten wij hem voor altijd laten gaan. 364 dagen voorbij en er was er niet één tussen waar we niet aan hem dachten en/of zijn naam niet is gevallen.

Lieve, speciale, bijzondere Joep blijf vooral daar waar je nu bent, heel diep in de harten van ons.

FB_IMG_15105165875988554.jpg (256.27 KiB) 3046 keer bekeken

[Siberienne]

Wat een mooie foto Pauline, zo vredig en tevreden ziet hij eruit.



Ik was aan het opruimen en kwam een oude foto tegen van Chenak, meneer nieuwsgierig

F9D0852E-5AD0-48FF-880C-4C603552F9B9.jpeg (745.38 KiB) 3027 keer bekeken

En ik bedacht me dat die foto zowat 15 jaar geleden gemaakt moet zijn. De tijd vliegt toch ook echt he? Het bracht een warme herinnering naar boven. Nee, deze meneer zullen wij ook nooit vergeten, die woont ook echt nog bij ons in ons hart

[Spikkelneus]

Alweer 3 jaar zonder onze mooie man. Dante 12.04.2005 - 22.11.2014

IMG_2677.JPG (3.43 MiB) 2918 keer bekeken

[eelke]

Toch wel een rare dag dan denk ik, zo zonder?

Ik heb er ook wel een beetje last van, allemaal. Het licht buiten, de sfeer, feestdagen, dat herinnert me allemaal aan vorig jaar. En de maand vooraf aan het inslapen van Gijs was wel zo moeilijk... ik moet echt af en toe m'n best doen om me over dat gevoel heen te zetten en niet zo terug te gaan naar vorig jaar. Blegh. Het was ook zo'n worsteling