Boeffie Blafmans schreef:Interessant! Ik vroeg me nl. wel eens af of ze wellicht niet de juiste begeleiding/training aan de hond hadden gegeven. Maar gelijktijdig zag ik aan hun border collies, dat die erg goed getraind werk verrichtten en ze konden ook alles prima uitleggen. Hoe ging jij daarmee om, met dat zelfstandige gedrag?
Wij deden heel veel aan management. Als we van tevoren wisten dat er bezoek kwam, ging ze in de stal met uitloop (kenneldelen). Dat was dan geen probleem, want er was nog geen bezoek. Zodra er onverwachts iemand bij het hek stond, kreeg je haar met geen 10 paarden meer naar binnen. Dan moest het bezoek eerst even een ommetje gaan maken
Het was voor ons geen probleem omdat al het bezoek (die 2 per maand of zo) van tevoren belde. Inclusief de schoorsteenveger en de pakjesbezorger. Dat leerden ze heel snel om de een of andere reden
Ik vind het echt fantastische honden, ze zijn ontzettende knuffelberen voor het eigen gezin. Als onze kindjes in de buurt waren werd ze 20 cm lager, en maar kwispelen, ze hield zó van de kindjes
Maar voor nu zou het geen handige keuze zijn, dus hebben we nu een erfhond die wèl te sturen is in wie er binnen mag komen.
Wij dachten dat we met een goede socialisatie een probleemloze gezellige Mastin Espanol zouden hebben. Maar vanaf haar eerste loopsheid ongeveer is ze helemaal vanzelf ons en ons terrein gaan bewaken, en daar was ze niet meer vanaf te brengen. Ze wilde ook niet meer in huis toen ze 7 maanden was. Terwijl ze toch echt opgegroeid was in huis. En ze wilde ook geen lange wandelingen meer maken, liep de hele weg achterom te kijken naar "haar huis". Het waken nam het gewoon over ineens. Dat zit er echt in gebakken, en moet absoluut niet onderschat worden in mijn ogen.