MAAR..... hij is ook vrijwel dagelijks misselijk. Eet zeer veel gras, vaak kwijlen, soms braken, soms loos braken. En hij klotst als hij loopt - oftewel er staat gas en vloeistof in zijn (vergrote?) maag. Eetlust is altijd perfect, het lijkt wel een labrador zo´n honger.
Gisteravond begon hij loos te braken terwijl hij de laatste hap van zijn eten nam. Na een klein half uur was er nog niks uit gekomen, maar het verminderde niet en zijn slijmvliezen begonnen wat blauwig te worden.
Toen heb ik hem onder narcose gebracht en zijn maag gesondeerd. En daar kwam gas, slijm en wat stinkende drab uit. Geen eten, want dat past niet door de slang (serieus - het enige voordeel van brokken voeren, je kan de maag spoelen zonder operatie.....).
De rest van de avond is hij heel misselijk gebleven, kon niet liggen, alleen zitten. En stinkende boeren laten, als een open riool.
Acht uur na zijn eten werd hij eindelijk rustig en zijn we gaan slapen.
Vandaag heeft hij wel ontbeten (Renske met bouillon en iberogast en okugest). Maar laat nog steeds boeren, is heel onrustig, ook weer een beetje kwijlen.
Vrijdag gaan we naar de Wagenrenk voor een echo en dan misschien de week erna terug voor scopie (doen ze alleen op woensdag).
Pfffff...... ik ben er niet gerust op. Het lijkt akelig veel op de maagkanker verschijnselen die Dante had (zelfde ras, zelfde leeftijd
)
! Ach, wat een narigheid 
