Ik hoop dat het eenmalig was en dat je gewoon lekker toeterend door Rotjeknor kan blijven rijden!
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Nynke schreef:Begin december ben ik 's nachts naar het ziekenhuis vervoerd omdat ik geheel de weg kwijt was.Nynke toch, dat is schrikken!
Ik werd 's nachts wakker, zei een paar keer hardop 'afschuwelijk!' en ben daarna op het bed gevallen. Richard werd natuurlijk wakker maar ik herkende hem helemaal niet.
De hulpdiensten kwamen nadat Rik 1122 gebeld heeft en ik schijn zodanig wakker te zijn geworden dat ik met behulp van 2 brandweermensen de trap afgekomen ben omdat de trap te steil is voor een brancard. Zo zijn we naar het ziekenhuis gegaan. In de ambulance ben ik even bij geweest. Pas na een paar uur werd ik helderder.
Twee dagen later heb ik een EEG en een MRI gehad. De neuroloog dacht dat het of een flauwte was geweest of een epilepsie aanval. Dat laatste was natuurlijk niet te hopen ivm mijn werk
Ondertussen zijn we 5 weken verder en heb ik ook een slaap-EEG gehad. 30 januari krijg ik de officiële uitslag maar het is bijna zeker dat het een eenmalig "grapje"van mijn lijf was omdat ik die dag ten eerste overdag heel veel kilo's gesjouwd had en 's avonds uitgebreid uit eten was geweest, waarna ik 's nachts ook nog eens behoorlijk ruzie in mijn darmen heb gehad.
In elk geval hoop ik nu medisch weer een tijdje, een paar jaar zeg maar, klaar te zijn.
Het zou fijn zijn als er niets bijzonders uitkomt. Maar dan nog is het raar dat dit zo ineens kan gebeuren. 
Charlie Angel schreef:Vandaag de geboortedag van mijn moeder. Bijna 4 jaar geleden alweer dat ik afscheid van haar nam. En zo apart, elke dag denk ik wel even aan haar, kijk ik naar haar foto of praat even tegen haar. Je denkt dat je het goed hebt kunnen plaatsen. En dan toch weer vandaag merk je hoe moeilijk het nog is. Je plant je werkdag in zoals elke dag, maar vandaag wil het gewoon niet lukken, kun je niet focussen. Dwalen je gedachten steeds af, vooral naar die laatste maanden.
Charlie Angel schreef:Vandaag de geboortedag van mijn moeder. Bijna 4 jaar geleden alweer dat ik afscheid van haar nam. En zo apart, elke dag denk ik wel even aan haar, kijk ik naar haar foto of praat even tegen haar. Je denkt dat je het goed hebt kunnen plaatsen. En dan toch weer vandaag merk je hoe moeilijk het nog is. Je plant je werkdag in zoals elke dag, maar vandaag wil het gewoon niet lukken, kun je niet focussen. Dwalen je gedachten steeds af, vooral naar die laatste maanden.
Charlie Angel schreef:Vandaag de geboortedag van mijn moeder. Bijna 4 jaar geleden alweer dat ik afscheid van haar nam. En zo apart, elke dag denk ik wel even aan haar, kijk ik naar haar foto of praat even tegen haar. Je denkt dat je het goed hebt kunnen plaatsen. En dan toch weer vandaag merk je hoe moeilijk het nog is. Je plant je werkdag in zoals elke dag, maar vandaag wil het gewoon niet lukken, kun je niet focussen. Dwalen je gedachten steeds af, vooral naar die laatste maanden.
