[-Annemarie-]

Ben ik weer...


Als het dan zo ver is, en het kan thuis, wat doe je dan met je andere hond, in dit geval dus Joep. Het voelt zo stom om die op de gang te zetten en hem erna bij te halen, maar ik weet niet of hem erbij laten zijn wel zo'n goed idee is?

Wij hebben de honden zelf de keus gelaten.

Beide keren zaten we in de keuken, waar we altijd zitten. Daar staan ook manden. Eerste spuitje erin, ga maar lekker in de mand. Heel vertrouwd, geruststellen. Ik zeg normaal ook heel vaak: ga maar lekker slapen, doe maar lekker de oogjes dicht, als ze bij ons liggen. Pfffff.
Kopje koffie erbij, rustig blijven zitten, zoals we altijd doen. Verschrikkelijk moeilijk, maar ik wilde ze niet belasten met mijn verdriet en emoties, op dat moment. Het lijntje is er toch wel.

Tristan wilde er absoluut niet bij zijn toen de da. kwam voor Zoë. Hij sloop langs de keukenkastjes, zo ver mogelijk bij de mand vandaan naar buiten. Prima. Ik weet zeker dat hij allang doorhad wat er speelde, ze was ook heel erg ziek.

Tristan zelf had heel veel pijn toen de da. kwam. Hij lag in de mand en kreeg de eerste injectie. Toen we rustig zaten kwam Moyra naast hem liggen en is daar gebleven tot het einde.


Eelke.

[smulpaap]

Wij willen er op de laatste momenten vooral voor de hond in kwestie zijn , dus de andere honden gaan even uit de kamer .
Verder moet de d.a ongestoord zijn /haar werk kunnen doen , en voor menig d.a is het ook bepaald geen leuk karwei
Als de d.a de deur uit is mogen de honden ,als ze dat willen kijken .

[Angelique]

Mijn honden zijn altijd van het wat feestvierderige type als er iemand komt, dus als er zoiets gaat gebeuren gaan ze achter een deur/hekje.
Daarna is het altijd afscheid nemen met z'n allen en daar is de ene met 10 seconden mee klaar en de ander doet er wat langer over, maar nooit langer dan een half uur ofzo.

[Elf]

Toen we Doodles hier thuis lieten inslapen was Mees er gewoon bij. Doodles lag in de kamer en wij zaten er met ons gezin en de dierenarts omheen. Toen het 2e spuitje er in ging kwam Mees tussen ons in liggen. Hij heeft daarna even aan Doodles gesnuffeld en dat was het.

[Lil]

Nou, Gijs hangt nogal aan Joep. Dus die horen gewoon bij elkaar, vind ik eigenlijk. Joep gaat eigenlijk altijd zo bij ons liggen als we ergens bezig zijn, dus dat verwacht ik dan ook. Ik denk dat Joep een grote steun zou zijn voor Gijs.

Maar ik zit inderdaad met dat traumatische voor Joep zelf. Ik weet het niet zo goed wat ik daar bij moet denken. Gijs zal eerst gewoon onder narcose gaan, en dat gaat niet raar, dat hebben we het afgelopen half jaar wel vaker gedaan kan ik dan daarna nog rare dingen verwachten? Ik dacht eigenlijk dat hij na het narcose spuitje al 'weg' is, maar dat er daarna nog een injectie volgt om zijn lijf te laten stoppen.

Dat verschilt enorm per dier!

Gezonde zeer krachtige hond die bijv niet te herstellen verlamt is (rolstoelen bestaan nog niet lang) is heel anders dan een Boris waarvan niemand snapte dat het nog mogelijk was dat hij leefde. De verhalen van honden die aan de narcose genoeg hebben zijn honden die zo ziek zijn dat het hart de hoge dosis narcose niet meer aan kan. Cayley had geen circulatie meer dus dan werkt narcose niet en ga je rechtstreeks in het hart injecteren. Dat gaat wel even heel anders dan de standaard narcose en via pootje de spuit. Ze (katten erger dan honden) kunnen stuiptrekken. Of niet. Ik heb wel eens de da aangekeken en dan zei hij/zij gelukkig: is normaal hoor ze zijn al weg. Maar soms sta je wel even gek te kijken als ze dan opeens gaan "rennen" met de poten of geluid maken of hele gekke bewegingen.

[Martine-Tom]

Dat verschilt enorm per dier!

Gezonde zeer krachtige hond die bijv niet te herstellen verlamt is (rolstoelen bestaan nog niet lang) is heel anders dan een Boris waarvan niemand snapte dat het nog mogelijk was dat hij leefde. De verhalen van honden die aan de narcose genoeg hebben zijn honden die zo ziek zijn dat het hart de hoge dosis narcose niet meer aan kan. Cayley had geen circulatie meer dus dan werkt narcose niet en ga je rechtstreeks in het hart injecteren. Dat gaat wel even heel anders dan de standaard narcose en via pootje de spuit. Ze (katten erger dan honden) kunnen stuiptrekken. Of niet. Ik heb wel eens de da aangekeken en dan zei hij/zij gelukkig: is normaal hoor ze zijn al weg. Maar soms sta je wel even gek te kijken als ze dan opeens gaan "rennen" met de poten of geluid maken of hele gekke bewegingen.

Ik heb nu diverse dieren in laten slapen en elke keer is anders geweest. Mijn eerste hondje was oud en op en was al weg toen ze de eerste spuit zag.
Mijn eerste kat was 12, relatief gezien nog niet zo oud, acuut ziek maar buiten dat opzich aardig gezond. De da spoot mis waardoor hij bij moest spuiten, gelukkig was ie toen wel snel weg.
De tweede kat was ook 12 maar ernstig ziek. Hij had meer dosering narcose nodig, dus ook bijgespoten en daarna ook vrij snel weg.

De 2e spuit ben ik zelf nooit bij, dat durf ik niet, ben bang dat ik dan instort en doe het altijd alleen dus moet wel verantwoord naar het crematorium en naar huis kunnen, instorten doe ik dan daar wel

@Eelke, ik denk dat je dat op het moment zelf moet zien hoe je het wil, hoe het goed voelt. Bij mijn 2e kat was Tom erbij. Dat is bij de da gebeurd, Tom is daar normaal heen onrustig omdat ie geen fan van de da is. Maar nu voelde hij het blijkbaar aan en is hij in en hoekje gaan zitten. Nadat Youp overleden was wilde hij weg, ik tilde hem nog op om te kijken maar daar had ie geen enkele behoefte aan.
Traumatisch voor Joep..ik denk zelf dat dat wel mee zal vallen. Ze voelen meer aan dan je denkt. En het is ook nog een optie om bij wijze van alle deuren open te laten en Joep zelf te laten kiezen waar hij wil zijn. Het blijft gewoon een klote ding om te moeten doen, en ikzelf vul dit soort details altijd pas op het laatste moment in....omdat het nooit gaat zoals je vooraf bedacht hebt

[hamada]

moeilijk, he, om vooruit te denken.
Hier slapen de dieren als het maar enigszins kan, thuis in. Alle dieren, honden en katten houden het op wat voor manier ook, in de gaten.
Ze kiezen zelf de afstand.
Sam kwam er met Ramses en Senna echt bij zitten. Toen de laatste spuit werd gegeven zocht hij echt steun bij me, maar toen was het goed. Bij kat Nymphea bleef hij op afstand kijken, hoewel hij in de aanloop naast haar lag.
Joy moest onverwacht bij de DA inslapen. Ze kwam wel mee naar huis en Sam heeft twee keer geprobeerd haar wakker te maken, zoals hij altijd deed. Toen was het hem duidelijk en was het ook goed. De andere honden en katten kwamen ook afscheid nemen, even kijken of snuffelen iedere keer. Ik ervaar dit wel als waardevol.
Honden zijn erg "wijs" hierin.
We draaien in de uren voorafgaand dan ook meditatieve muziek voor dieren en proberen een zo vredig mogelijke sfeer te creëren. Dit helpt ook ons zelf op dat moment.
Wens je veel sterkte met dit soort overdenkingen.

[ellenned]

Ik heb er helemaal niet over nagedacht om Yilla de kamer uit te doen. We scheidden ze nooit en ik denk dat dat alleen stress bij ze had veroorzaakt. Kyran werd slaperig na de eerste spuit, Yilla kroop in haar mand en heeft alles vanaf een afstand zitten bekijken, het voelde goed dat ze in nabijheid van ons en haar nepbroer was. Kyran hebben we toen op het kleed gelegd en daar is hij heel rustig ingeslapen.Yilla is 1 keer komen ruiken en mij een lik gegeven en kroop daairna haar mand weer in. Kyran heeft de hele nacht in zijn mand gelegen, en ik naast m, kon geen afscheid nemen. smorgens met mand en al in de bus gelegd naar het crematorium, toen heeft Yilla wel even op plek staan snuffelen waar zijn mand altijd stond.
Yilla hing erg aan Kyran maar werd ook vaak ondergesneeuwd door hem, hij vroeg altijd aandacht en Yil niet. De eerste weken was ze stil maar nu ( 10 maanden later) is ze vrolijker als ooit.
Ik zou het zo weer doen, het was een warm afscheid, maar ik ben me er van bewust dat het heel erg scheelt hoe je andere hond is.

[frodo quin]

Ik heb er één keer voor gekozen om een ratje te laten inslapen met de andere er bij en dat bleek een slechte beslissing. Een van de anderen was sindsdien bang van dierenartsen, zeker als er een spuit aan te pas kwam. Ik zou er dus voor kiezen om het uit het zicht te doen en hen nadien erbij te laten.

[eelke]

Thanks, geeft weer stof tot nadenken. Gijs is de grootste feestvierder bij bezoek, dus daar zal een dierenarts toch al mee om moeten gaan. Joep loopt meestal wat heen en weer en ploft dan ergens neer.

We proberen nu toch een beetje concreet te bedenken hoe en wat, zodat we daar op het moment zelf niet nog heel erg over na hoeven denken. Zo bedacht ik me ook, naar het crematorium brengen, ik denk niet eens dat ons dat lukt met zijn tweeën, 75 kilo naar de auto tillen. En als we hem gaan wegbrengen moeten we ook wat voor Joep bedenken, want die laat ik dan echt niet even alleen. Maar mee daarheen, dat lijkt me dan ook weer niet handig. Dus ik denk dat we een familielid moeten vragen om te komen helpen tillen en daarna even bij Joep te blijven. Of misschien toch mee te laten gaan en te laten rijden, dan zou Joep op zich wel mee kunnen. Nou ja nog maar even over denken.

Maar pfoe, wat een vraagstukken zeg. En alsnog denk ik dat we nu helemaal voor niks zo aan het nadenken zijn, maar dat Gijs vandaag of morgen een enorme sprong over een sloot ofzo neemt waardoor we ineens met spoed en alsnog snel de beslissing moeten maken. Want bij Gijs gaat het nooit zoals gepland

[Cathelijn]

Toen Jonas ingeslapen werd had ik ook Floor nog. Mijn ouders en zus waren ook gekomen en hebben Floor een beetje bij zich gehouden zodat ik me kon focussen op Jonas. Nadat hij was overleden heeft Floor los gelopen en ze is ook gewoon mee geweest bij het begraven en heeft daar los op het veld gelopen. Ik vond het erg fijn dat ze in de buurt was.
Zo kan even Joep knuffelen ook fijn zijn als troost

[MarijeEnBoomer]

Wij hebben de honden er altijd bij gehad. Niet over gedacht om ze te scheiden en de honden kwamen ook niet het proces verstoren. Sommige kwamen kijken, andere bleven op afstand.
Bij een natuurlijke dood heb ik datzelfde gedrag gezien. Honden op afstand en de 1 wilde daarna kijken/ruiken en de ander negeerde het.

Over de zware hond mee maar het crematorium. De dierenarts heeft een brancard. Daar kan je hem op leggen en zo in de auto krijgen

[eelke]

Wij hebben de honden er altijd bij gehad. Niet over gedacht om ze te scheiden en de honden kwamen ook niet het proces verstoren. Sommige kwamen kijken, andere bleven op afstand.
Bij een natuurlijke dood heb ik datzelfde gedrag gezien. Honden op afstand en de 1 wilde daarna kijken/ruiken en de ander negeerde het.

Over de zware hond mee maar het crematorium. De dierenarts heeft een brancard. Daar kan je hem op leggen en zo in de auto krijgen

Ah, een brancard. Daar moet ik dan wel eerst om vragen denk ik dus. Want anders heeft die dierenarts hem niet bij of is ie al weer weg met brancard.

[MarijeEnBoomer]

Ah, een brancard. Daar moet ik dan wel eerst om vragen denk ik dus. Want anders heeft die dierenarts hem niet bij of is ie al weer weg met brancard.

Precies

[eelke]

Precies

Goed. Wel handig om te weten, want ik geloof dat ik me wel ff moet voorbereiden om zulke vragen ook hardop te stellen. Het uitspreken van 'ja doe maar het kleinere flesje pijnstillers' was al moeilijk zat.