[pike]

Als er bewust met foute ouderdieren gefokt wordt ligt de zaak heel anders natuurlijk. Die gevallen zijn er ook, maar in het algemeen is het dan ook zo denk ik dat je bij die fokkers echt geen gehoor krijgt voor je verhaal. Laat staan een aanbod voor schadevergoeding.

[pike]

Dit laatste herken ik ook heel goed. Ik ben natuurlijk niet alleen de fokker van de dwergjes maar ook een eigenaar en binnen 'onze wereld' gaan er stemmen op om een fonds op te richten voor research naar de afwijking. Heel goed natuurlijk maar mijn eerste eis is dat ik volledige controle houd over mijn honden op welk gebied dan ook. Als dat niet gegarandeerd kan worden doe ik nergens aan mee.

Dat lijkt me een heel normale eis.
Ik weet niet wat de omvang van het probleem is binnen de populatie van het ras, maar ik denk dat je voor goed onderzoek aan 2 honden niet genoeg hebt? Ik geloof dat je hier eens geschreven hebt dat het probleem niet bekend was, of dat fokkers zulke pups mogelijk doodzwijgen (letterlijk). Dan wordt fatsoenlijk onderzoek lastig.

[Hope]

Erna, ik heb diep respect voor hoe jij om bent gegaan en nog altijd gaat met jouw dwergjes. Het contact met de eigenaar, het op je nemen van kosten. Zoals je al zegt: het hoeft niet maar je doet het toch. Ik vind dat echt geweldig.

Maar neem mij en Nelson. Ik heb best wel vaak de vraag gekregen of de fokker de kosten betaalde omdat jeuk en allergieën bij de labrador veel voorkomen. Ik heb die vraag aan mij nooit begrepen. Wat nu als de L4 enting de oorzaak is geweest? Ik zal het nooit meer 100% zeker weten.
Moet ik de fokker dan belasten met een discussie over kosten? Ik vind van niet.

Ik heb heel bewust gekozen voor een labrador. De labrador heeft een aantal erfelijke afwijkingen in het ras zitten die niet leuk zijn. Ogen, heupen, ellebogen, jeuk, etc. Dat kan je met een half uurtje internetten zo vinden. Stel nu dat Nelson HD zou hebben, is de fokker daar dan verantwoordelijk voor? Ik heb toch een fokker gezocht die daar bewust mee omgaat, gevraagd naar onderzoeksresultaten etc? Er is dan toch ook wederzijds vertrouwen dat de fokker graag gezonde honden ziet? Maar stel, ondanks dat gaat het mis. Ik vind dat ook wel een beetje het risico van het ras. Stel je koopt een bulletje en hij kan niet fatsoenlijk ademen, is dat de fout van een fokker of heb je als koper door het kopen van dat ras ook het risico opgezocht van een hond die dat probleem heeft? En wie moet dat dan betalen? Erfelijke afwijkingen zijn over het algemeen per ras toch wel bekend. Als je kiest voor een rashond dan weet je toch ook welke afwijkingen daarbij vaak of vaker voorkomen en dan neem je dat risico of je doet dat niet.

Bij de twee dwergjes kwam dat natuurlijk als een donderslag bij heldere hemel. Het komt (gelukkig!) zo weinig voor dat de meeste er nog nooit van gehoord hebben. Dat is voor iedereen hele dikke vette pech. Ik vind dat jullie dat perfect hebben opgelost. In overleg, als volwassen mensen. Nogmaals, respect. Ook voor de eigenaar, die dus ook zegt: het is niet alleen jullie pech, het is dat ook van ons. We delen de zorgen, we delen de tranen en we delen de kosten en gaan als vrienden met elkaar om. Vooral dat laatste vind ik zo belangrijk, er word de laatste jaren vaak meteen zo'n agressieve toon aangeslagen als het gaat om "garantie" en "recht".

[Erna]

Dat lijkt me een heel normale eis.
Ik weet niet wat de omvang van het probleem is binnen de populatie van het ras, maar ik denk dat je voor goed onderzoek aan 2 honden niet genoeg hebt? Ik geloof dat je hier eens geschreven hebt dat het probleem niet bekend was, of dat fokkers zulke pups mogelijk doodzwijgen (letterlijk). Dan wordt fatsoenlijk onderzoek lastig.

Hoe groot het is weet niemand. Er popt nog steeds nieuwe informatie op waardoor het aantal van bekende 'dwergen' nog steeds stijgt. Niet explosief maar waarschijnlijk kennen we nog lang niet alles, niet alleen omdat er dingen verzwegen worden hoor maar ook omdat het waarschijnlijk is dat niet alle dwergen zijn herkend als dwerg.

Buiten mijn 2 dwergen bleek er in Noorwegen nog een dwerg te zijn, iets ouder dan die van mij. Als het goed is liggen er nu ergens tussen de 20-30 bloedstalen van dwergen en verwante honden op de Uni in Helsinki voor onderzoek. 18 daarvan komen uit Nederland.

Wat wel duidelijk is geworden is dat iedereen dragers kan hebben. Het is wijdverspreid zeg maar.

[Kaela]

Als er bewust met foute ouderdieren gefokt wordt ligt de zaak heel anders natuurlijk. Die gevallen zijn er ook, maar in het algemeen is het dan ook zo denk ik dat je bij die fokkers echt geen gehoor krijgt voor je verhaal. Laat staan een aanbod voor schadevergoeding.

Maar als er bewust met foute ouderdieren wordt gefokt, dan is de consument toch ook nalatig om daar te kopen? Je hebt als consument toch ook een stukje onderzoeksplicht.
Weten welke aandoeningen in jou gekozen ras voorkomen en navraag doen hoe het beleid van de fokker is. Dat er bar weinig naar testresultaten wordt gevraagd weet ik wel, maar algemeen informeren is ook al een stap. Als ik een franse bull wil en ik lees de site van Chantal, dan weet ik dat ik bij een totaal andere fokker terecht ben gekomen dan wanneer er alleen geneuzel over kleuren staat ofzo.

[Lizzy]

Ik heb dit inmiddels ook aan de hand gehad en kan daar dan ook wel iets over zeggen. Ik vind namelijk wel dat iedere fokker die bewust fokt met ouderdieren met problemen waarbij het voor de hand ligt dat de nakomelingen een grote kans hebben dezelfde problemen te krijgen zeker mag opdraaien voor de kosten. Maar tussen willens en wetens en iets niet weten ligt een enorm verschil en daar ligt ook tegelijkertijd een groot grijs gebied. Met een vraagstuk wat niet makkelijk te beantwoorden is.

Hier ben ik het 200% mee een! Fokkers die willens en wetens doorfokken met ouderdieren die niet in orde zijn: die mogen zeker te weten keihard opdraaien! En dit kun je als pupkoper trouwens gewoon niet altijd weten. Sterker nog, hoe lullig of het ook klinkt, de fokkerij is niet alleen maar leuk lief en aardig. Er wordt heel veel onder het tapijt geschoffeld (qua problemen), er wordt ook gelogen en bedrogen. Dus er zijn zelfs gevallen bekend waarbij de fokker niet eens kon weten dat er iets niet goed zit aan de kant van de reu omdat dit door de reu-eigenaar verzwegen en weggemoffeld is. En soms kom je daar achter wanneer je je huiswerk aan het maken bent (door bijv. te praten met mensen die de reu eerder hebben gebruikt, eigenaren van nakomelingen, etc) en soms zit het zo geraffineerd in mekaar dat je er niet achterkomt of pas als het te laat is. Nee, de fokkerij is niet alleen maar eerlijk en leuk en mooi. Helaas. En dan is er dus ook nog zoiets als "het echt niet kunnen weten" omdat het gewoon zulke dikke vette pech is of we niet eens weten hoe dingen vererven.

Ik denk dat mensen zich vergissen, inmiddels denken dat alles via testjes maar maakbaar is geworden. Dat is gewoon niet zo. Heel veel genetische aandoeningen zijn polygenetisch, waar men geen flets idee heeft welke genen verantwoordelijk zijn. En dan is er ook nog zoiets als mutatie van genen. We kunnen gewoon niet alles van te voren weten. Je bent met voorplanting bezig van levende wezens, dingen kunnen fout gaan, dieren kunnen ziek worden. Ook als je als fokker vreselijk je best doet. En ik vind niet dat fokkers daarvoor moeten hangen. Als je het risico niet wilt lopen dat je een hond koopt die ziek wordt: ga dan naar de Blokker en koop een leuke Sony hond.

Waarmee ik niet wil zeggen dat je als pupkoper de boom in kunt als er wat mis gaat! Tussen opgehangen worden en zelfs de meest irreële kosten moeten vergoeden en tussen niks doen en je snor drukken zit ook nog een heel groot grijs gebied.

In ons geval ging het om de inmiddels welbekende dwergjes. Had ik dat van te voren kunnen weten? Nee, met alles wat ik inmiddels aan informatie heb vergaard had ik op geen enkele manier kunnen vermoeden dat er dwergjes bij mij geboren zouden kunnen worden. Ik denk dat Lizzy dit zeker met mij eens is, want ik heb haar volledig betrokken in mijn onderzoeken en ze is volledig op de hoogte. (2 weten meer dan 1). Ik had dus ook tegen de eigenaar van de dwerg kunnen zeggen: Sorry!! Ik heb dit niet geweten, geen enkele vermoeden en ook ik sta versteld en dat betekent dat je helaas pech hebt! Doei met de kosten. Eigenlijk ben ik er voor 99% van overtuigd dat er geen enkele rechtbank is die mij zou hebben veroordeeld tot het betalen van de kosten. Soms zijn zaken het risico van het vak. En daarmee zou de kous af zijn.

Ja, ik ben het hier voor de volle 200% mee eens. Had je dit kunnen weten: nee. Had je dit kunnen vermoeden: nee. Gewoon niet. Kunnen we het met de kennis van nu 100% voorkomen? Nou, ik ben van mening van niet.

Alleen zitten we zo niet in elkaar en ben in van mening dat de koper geen enkele blaam treft. Zij hebben sowieso niets op voorhand kunnen weten. Het is dan toch ook niet fair om ze met hoge kosten te laten zitten? Dus eigenlijk hetzelfde gevoel als de fokker van jouw hond heeft. En ook mijn koper heeft tegengesputterd met dezelfde argumenten als genoemd. We hebben uiteindelijk een overeenkomst bereikt waarbij we ons allemaal goed voelen. Ik betaal de kosten die samenhangen met de afwijking die de hond heeft (en geloof me, die zijn hoog), ik mag ze betalen wanneer het mij uitkomt, de aanschafprijs van de hond wordt niet terugbetaald (ben ik het niet helemaal mee eens maar ala) en zij mogen wanneer ze willen hun volgende hond gratis bij mij komen halen. Ik zou mezelf niet meer in de spiegel aan kunnen kijken als ik het niet op deze manier had gedaan.

Ik geef je groot gelijk dat je het zo hebt gedaan. Maar had je dit kunnen doen als je er vier had gehad, waarvan drie niet verzekerd? Ik denk dat je dan nu zwaar in de problemen had gezeten. En het kan toch niet de bedoeling zijn dat fokkers financieel aan de grond komen te zitten om iets dat er fout gaat met de pups waarvan je van te voren absoluut niet kan weten dat dit mis kan gaan?

Of ik het de volgende keer weer zou doen? Daar kan ik ook eerlijk antwoord op geven, ik weet het niet. Zoals al verder in dit topic wordt gezegd, als je 4 van zulke schatjes in je nest hebt zitten dan loop je leeg. In het ergste geval kun je persoonlijk failliet raken en je huis gaan verkopen. Deze kosten zijn niet te dragen als fokker zijnde.

Precies. Nou, dat kan toch niet de bedoeling zijn Erna? Zo kunnen we toch niet om gaan met fokkers?

Het 'grappige' is (het is niet grappig)..ik heb na dit nest nog 2 nesten gehad. Een van 6 pups en 1 van 11 pups. De eigenaren van de pups van het nest van 6 hebben ons dwergje heel bewust meegemaakt. Haar gezien met de pootjes in het verband, de revalidatie meegemaakt en ik heb iedereen op het hart gedrukt om hun pups te verzekeren. Omdat kosten nu eenmaal uit de hand kunnen lopen en een fokker niet voor alles aansprakelijk is. Alle eigenaren hebben hun pups verzekerd. Bij het nest van 11 heb ik uiteraard ook alles verteld, uitgelegd, laten zien maar zij hebben ons dwergje niet meegemaakt zoals bij het nest van 6....van deze groep zijn er maar een paar verzekerd. Mensen beseffen kennelijk pas iets als ze het gezien hebben.

En je kunt mensen nu eenmaal niet dwingen om zich te verzekeren. Dus zijn wij fokkers gewoon vogelvrij verklaard. En ik zeg nu voor de derde keer "ben benieuwd waar mensen over 10 jaar hun rashond gaan kopen".

[Hope]

Ik ken al wel fokkers die in het koopcontract dingen opnemen. Waarbij ze dus bijvoorbeeld aangeven dat ze ten hoogste het bedrag uitkeren wat valt of zou vallen onder eigen risico of niet vergoed word of zou worden door de verzekering. Dus koop je daar een hond, is hij niet verzekerd en gebeurd er wat betaald die fokker je niet het volle pond.

Klinkt eventjes lullig maar na uitleg begrijp je waarom en laat je de hond verzekeren of doe je dat niet en weet je wat de consequentie is. Verplichten kan je het dus niet maar jezelf als fokker indekken dus wel. Hoe triest het ook is dat het nodig is.

[Lizzy]

Maar als er bewust met foute ouderdieren wordt gefokt, dan is de consument toch ook nalatig om daar te kopen? Je hebt als consument toch ook een stukje onderzoeksplicht.
Weten welke aandoeningen in jou gekozen ras voorkomen en navraag doen hoe het beleid van de fokker is. Dat er bar weinig naar testresultaten wordt gevraagd weet ik wel, maar algemeen informeren is ook al een stap. Als ik een franse bull wil en ik lees de site van Chantal, dan weet ik dat ik bij een totaal andere fokker terecht ben gekomen dan wanneer er alleen geneuzel over kleuren staat ofzo.

Nou, ik vind als je een Berner Sennen koopt en vervolgens de fokker op probeert te knopen omdat ie op zijn vijfde dood neervalt aan kanker: ben je wel een beetje gek bezig. Je hoeft nou niet bepaald een raketgeleerde te zijn om te weten dat deze honden niet langer gezond in elkaar steken. En ik vraag me eerlijk gezegd ook wel af waarom fokkers deze honden nog steeds fokken. Maar ja goed, als ik dan op de RV pagina kijk van de Berner Sennenhond staat er zomaar drie keer niks over de gezondheidsproblemen van het ras. Ik denk dan "wie is er hier nou gek?".

[Erna]

Ik ken al wel fokkers die in het koopcontract dingen opnemen. Waarbij ze dus bijvoorbeeld aangeven dat ze ten hoogste het bedrag uitkeren wat valt of zou vallen onder eigen risico of niet vergoed word of zou worden door de verzekering. Dus koop je daar een hond, is hij niet verzekerd en gebeurd er wat betaald die fokker je niet het volle pond.

Klinkt eventjes lullig maar na uitleg begrijp je waarom en laat je de hond verzekeren of doe je dat niet en weet je wat de consequentie is. Verplichten kan je het dus niet maar jezelf als fokker indekken dus wel. Hoe triest het ook is dat het nodig is.

Wij hebben natuurlijk ook dit soort zaken in ons koopcontract staan, b.v. dat wij vergoeden tot ten hoogste de aanschafprijs. Maar we weten ook allemaal dat dit niet altijd stand houd en daar zit gelijk de cru. Je kunt nu eenmaal geen verplichting tot verzekeren stellen (we hebben dit uitgezocht) dus hoe je het ook wend of keert, je kunt gewoon aansprakelijk gesteld worden.

Wat ik wel doe is per e-mail een gehouden gezondheidsonderzoek en artikelen over uraat naar de kopers sturen en ik heb een bepaling in mijn koopcontract staan (waar men dus voor tekent) dat ze kennis hebben genomen van deze stukken. Op die manier kan ik, mocht het ooit mislopen, aantonen dat men op de hoogte had kunnen zijn. Ik geef je namelijk op een briefje dat er maar heel weinig mensen de documenten ook openen.

Net zoals ik mensen de keuze laat tussen titeren en vaccineren en dat per e-mail bevestigd wil hebben. Zodat altijd duidelijk is dat ze zelf een keuze hebben kunnen maken.

[Angelique]

Maar als er bewust met foute ouderdieren wordt gefokt, dan is de consument toch ook nalatig om daar te kopen? Je hebt als consument toch ook een stukje onderzoeksplicht.
Weten welke aandoeningen in jou gekozen ras voorkomen en navraag doen hoe het beleid van de fokker is. Dat er bar weinig naar testresultaten wordt gevraagd weet ik wel, maar algemeen informeren is ook al een stap. Als ik een franse bull wil en ik lees de site van Chantal, dan weet ik dat ik bij een totaal andere fokker terecht ben gekomen dan wanneer er alleen geneuzel over kleuren staat ofzo.

Goed, stel he. Mijn hond heeft epilepsie en een auto-immuunziekte waar ze zich heelmaal de tandjes aan krabt, maar gut, met wat prednison zie je daar verder niks van, net zoals van die epilepsie niet. Ik vertel dat verder aan niemand. Ik fok toch maar een nest met haar, gewoon omdat het kan. Geen pupkoper zal ergens die info weten te vinden over mijn hond, puur omdat ik het verzwegen heb. En zo zijn er legio zaken die je niet te weten kan komen als koper, puur omdat het niet geregistreert staat. En zat fokkers die nooit showen of zich verder met niemand bemoeien, dus op show haal je daar ook geen info over weg.
De aandoeningen die bekend zijn daar wordt vaak wel fokbeleid op gemaakt en dat is na enig speurwerk wel terug te vinden. Wordt het al lastiger als een Rv al zegt...wij publiceren niks meer, je zoekt het maar op in de database van de RvB.

Verder ben ik als fokker natuurlijk heel lief, schenk lekkere koffie met koekje, kan de probleempapapeieren netjes overleggen. Kun je moeder zien en aaien, stel jou vragen over hoe of wat met puppy enz enz. Ik voldoe gewoon aan alles wat het ideaalbeeld betreft. Ik heb alleen die autoimmuunziekte en epilpesy verzwegen, want daar kom je toch niet achter en dan ben ik toch een fokker die willens en wetens fout fokt en zie daar vooraf maar achter te komen.

[Angelique]

Le uk voorbeeld uit de oude doos.

Jaren geleden hadden een lid met een bullmasti of bordeauxdogteef, een van de 2. Goed, die had een continuing story over die hond lopen in de gezondheidshoek. Een story van gewrichtsproblemen ooeraties enz. Balen, want ze had die hond als fokteef en ze showde er ook mee en ze deed het goed enz. Op een goed moment verteld ze dat ze nog 1CAC nodig had voor het kampioenschap en dat ze die hond op de 3 dubbele dosis pijstiller had gezet zodat die op dat laatste showtje goed liep. Met succes, cac werd gewonnen en hond was nederlands kampioen. Als je het niet erg vind, heb ik niet gefeliciteerd. Ze zou haar niet lang daarna laten gaan, want dit was geen leven voor die hond. Oke, toen werd het stil in dat topic.

Half jaar later, topic in de bar. Wij hebben puos bla bla. In 1ste geen mens die wat in de gaten had, totdat ze ergens wat zei en er bij mij een bel ging rinkelen. Oude topic opgezocht en ja hoor, het was dezelfde teef. Dus Lique heeft de barpret verstoord en er wat van gezegd. Nou hadden veel mensen ook meteen zoiets van..nah, dat kun je toch niet doen, maar een groot deel vond mij dus gewoon een zeikerd die een ander zijn plezier zat te vernaggelen. En dat de moeder van net 3 niet eens fatsoenlijk kon lopen zonder vette pijnstillers was ineens niet meer belangrijk. Goed, dat terzijde, moraal van het verhaal was dus dat als deze mw niet hier advies over die hond had gevraagd het blijkbaar toch moeilijk geweest zou zijn om te achterhalen hoe slecht die hond echt liep, aangezien ze op shows het toch leuk deed. Het waren ook gewoon stamboompuppies, en volgens de info die ze toen gaf voldeed de hond aan de eisen van de rv. En zo makkelijk wordt er dus net zo goed willens en wetens met zieke honden gefokt. En vind ik het niet echt vervelend als dit soort mensen gerechtelijk gezien eens goed op hun plaat gaan.

[Lizzy]

Le uk voorbeeld uit de oude doos.

Jaren geleden hadden een lid met een bullmasti of bordeauxdogteef, een van de 2. Goed, die had een continuing story over die hond lopen in de gezondheidshoek. Een story van gewrichtsproblemen ooeraties enz. Balen, want ze had die hond als fokteef en ze showde er ook mee en ze deed het goed enz. Op een goed moment verteld ze dat ze nog 1CAC nodig had voor het kampioenschap en dat ze die hond op de 3 dubbele dosis pijstiller had gezet zodat die op dat laatste showtje goed liep. Met succes, cac werd gewonnen en hond was nederlands kampioen. Als je het niet erg vind, heb ik niet gefeliciteerd. Ze zou haar niet lang daarna laten gaan, want dit was geen leven voor die hond. Oke, toen werd het stil in dat topic.

Half jaar later, topic in de bar. Wij hebben puos bla bla. In 1ste geen mens die wat in de gaten had, totdat ze ergens wat zei en er bij mij een bel ging rinkelen. Oude topic opgezocht en ja hoor, het was dezelfde teef. Dus Lique heeft de barpret verstoord en er wat van gezegd. Nou hadden veel mensen ook meteen zoiets van..nah, dat kun je toch niet doen, maar een groot deel vond mij dus gewoon een zeikerd die een ander zijn plezier zat te vernaggelen. En dat de moeder van net 3 niet eens fatsoenlijk kon lopen zonder vette pijnstillers was ineens niet meer belangrijk. Goed, dat terzijde, moraal van het verhaal was dus dat als deze mw niet hier advies over die hond had gevraagd het blijkbaar toch moeilijk geweest zou zijn om te achterhalen hoe slecht die hond echt liep, aangezien ze op shows het toch leuk deed. Het waren ook gewoon stamboompuppies, en volgens de info die ze toen gaf voldeed de hond aan de eisen van de rv. En zo makkelijk wordt er dus net zo goed willens en wetens met zieke honden gefokt. En vind ik het niet echt vervelend als dit soort mensen gerechtelijk gezien eens goed op hun plaat gaan.

Ik moet je bekennen dat ik me dit hele "voorval" niet kan herinneren

Maar zo'n fokker: ja die mag van mij aan de hoogste gerechtelijke boom opgeknoopt worden. Maar hoe ga je het onderscheid maken tussen dit soort fokkers en fokkers die het wel goed menen....?

[frodo quin]

Persoonlijk vind ik dat een fokker die alle nodige voorzorgen heeft genomen niet zomaar financieel moet opdraaien als er wat mis is met een pup. Al zeker niet voor een groter aandeel dan de aankoopsom of pup terugnemen, maar zelfs dat vind ik dus vaak al te veel.

Het is wel wat anders als de fokker wel had kunnen weten dat er iets mis kon zijn en al helemaal als er dingen verzwegen zijn. In dat laatste geval vind ik dat een fokker er over de hele lijn voor mag op draaien.

[Diego]

De hele fokker wereld is vrij nieuw voor mij, ik lees dit nu allemaal mee en ik neem mijn petje af voor jullie. Hart en ziel en eerlijkheid stoppen jullie erin en dat siert jullie. Liefdevol en vol met passie.

[MillyMol]

Ik ben zo’n onbenullige koper (nou ja: tegenwoordig iets minder, maar drie jaar geleden toch echt wel). Het enige wat ik wist was dat ik een ECS wilde. Maar hoe daaraan te komen? Google: “engelse cocker spaniël fokkers”. Een waslijst aan aanbiedingen via o.a. marktplaats. Allemaal even schattige koppies. Maar het enige wat ik wist was dat ik niet via MP een pup wilde aanschaffen. Tussen die waslijst zaten een aantal links naar kennels. Plus een link naar de RvB. Dat werd mijn ingang. En zo kwam ik op de website van de vereniging terecht. En zo bij informatie over het ras, welke aandoeningen relatief vaak voorkomen bij dit ras (cardiomyopathie, PRA, FN, distichiasis, hermafrodie). En zo bij een fokker die net een nest had. Ik heb er een mooie mail aan gewaagd en mijn contactgegevens erin achter gelaten. Volgende dag mailtje terug: ze had nog een prachtig blauwschimmel reutje over: helemaal gezond, Toen heb ik de telefoon gepakt en hebben we gesproken en gegevens uitgewisseld. En een afspraak gemaakt om langs te komen.

Dat was Tobias. Hij was al 7 weken en ik was op slag verliefd. Tobias liep lekker met zijn moeder in de huiskamer te dartelen en mij werd gevraagd of ik wel de hele dag thuis was. Dat was ik niet. Maar ik kon wel 4 weken vakantie opnemen en samen met de (volwassen) kinderen konden we ervoor zorgen dat hij nooit langer dan een paar uurtjes alleen zou zijn per dag. Dat was genoeg. En ik kreeg de papieren van de ouders te zien: beiden gezond, alleen bij moeder een lichte vorm van distichiasis. En ik: dombo, heb niet aan zijn balletjes gevoeld. Wist ik veel. Gewoon geen idee van gehad.

Ik wist werkelijk niks van cryptorchisme. Tobias was een prachtige pup: goed geproportioneerd, mooie vacht. Maar na het eerste DA-bezoek nadat ik hem mee naar huis had genomen bleek al dat hij een niet-ingedaalde teelbal had. Geen zorgen zei de DA: die kan altijd nog indalen. Wel de fokster gebeld: “Ja, dat kan inderdaad wel eens voorkomen, maar bij zijn laatste controle hier door de DA zijn er 2 balletjes gevoeld hoor.” Na zes maanden nog steeds geen ingedaalde teelbal. Sterker nog: die was in geen velden of wegen te bekennen. Pas na uitgebreid onderzoek werd een rudimentair iets gevonden in de buik. Die kon echt nooit zijn ingedaald geweest. Maar de fokster bleef volhouden dat hij er wel had gehangen en in zijn paspoort stond ook afgetekend dat er 2 balletjes waren bij zijn laatste bezoek aan de DA van de fokster.

Ik heb Tobias uiteindelijk toen hij 7 maanden oud was laten opereren en de niet ingedaalde testikel laten verwijderen. Ik had natuurlijk wel informatie gezocht en gevonden en was erachter gekomen dat een jaarlijkse controle middels echo een effectief controlemiddel was om een maligniteit te ontdekken, maar ik deed geen oog meer dicht: stel je voor dat we net te laat waren met zo’n echo? Stel dat hij dan al uitgezaaide testistcarcinoom zou hebben? Ik kon er niet van slapen. Dus eruit dat ding. Alleen dat ding. Zijn andere ding, het ingedaalde ding zeg maar, heb ik laten hangen. Heb ik de blaren op mijn tong voor moeten lullen bij de DA, maar die heeft hij nog.

Had ik -achteraf bezien- me meer moeten informeren? Hoe had ik kunnen weten dat ik bij reutjes altijd moet controleren of beide testikels zijn ingedaald? Kijk, met de kennis van nu… Maar die had ik onvoldoende. Valt mij dat te verwijten? En wat valt de fokster te verwijten? De niet-ingedaalde testikel zat zo hoog en was zo rudimentair aangelegd dat deze never nooit niet ingedaald is geweest. Dus de fokster heeft iets verzwegen. En de DA die de pups gecheckt heeft, heeft ook iets gedaan wat niet zou mogen. Of hij heeft slordig gecheckt, kan ook nog.

Ik vind dat fokkers een verantwoordelijkheid hebben hierin. Zij beschikken over de kennis. De gemiddelde pupkopers niet. Pupkopers zouden moeten worden voorzien van een checklist met items die ze zouden moeten controleren/vragen aan fokkers. Ik vind ook dat fokkers meer informatie over rasgebonden afwijkingen op hun website zouden moeten zetten met daarbij een link naar een checklist met ras specifieke afwijkingen die kunnen voorkomen, zodat de pupkoper weet waarop gelet moet worden. Pas dan kan de pupkoper iets verweten worden wanneer hij dat nalaat.

En het laat onverlet dat degene die iets wil verkopen degene die iets wil kopen van goede ‘productinformatie’ moet voorzien.