Meiden ik kom net bij pap weg en het wordt wat beter. Hij weet zelf niet meer dat hij vanmorgen zo in de war was, zijn ogen stonden weer helder en het eerste wat hij me vroeg was of hij een glas thee voor me zou maken!!!

Dat had ie al een aantal dagen niet gedaan. Het is zo bizar om zo'n delirium mee te maken.., als buitenstaander maar ook als degene die het overkomt. Hij weet er echt helemaal niets meer van. Ik hoop dat het zo doorgaat en de goede kant op blijft gaan en kan nu niets anders dan afwachten hoe hij er morgenochtend aan toe is. Dat zei hij zelf trouwens ook toen ik zei dat ik benieuwd was hoe het morgen zou gaan. "We zullen het meemaken kind, we zien wel!"
Ik hoop dat het zo'n stijgende lijn blijft houden! 2,5 dikke appelkoek opgegeten, flinke portie rauwkostsalade en 10 aardbeien. Toen ik vroeg of hij ook nog brood had gehad zei hij: "Wat denk je.., zou jij brood eten als je ook lekker snaaien kunt?"
