Gefeliciteerd!
Ik ben wel graag zwanger.
En contradictorisch had ik de eerste keer eigenlijk veel meer pijn en last en toch was ik toen nog liever zwanger dan deze keer.
De eerste keer ook tot 14 weken goed misselijk geweest en toen vond ik er niets aan. Maar op 16 weken begon ik de baby te voelen en vanaf dan nam ik er alle pijntjes wel bij. Ookal heb ik heel snel veel buikpijn en druk gehad.
Het had bij mij toen nog wel wat langer mogen duren. Geen probleem.
Nu ben ik wat slapper omdat ik door de peuter in huis niet zomaar onbeperkt kan slapen en wel wat moe ben. Dus kijk ik wel uit naar het eind.
Ik hoop dat je er toch ook wat van kan genieten. Maar echt plezierig is het nooit. Je lichaam is toch al snel te klein en.wordt natuurlijk geleend en dat merk je. Het plezier is dat het magisch is dat er een klein wondertje in je buik groeit. En je voelt dat. Das toch echt wel een unieke belevenis.
En hoe je dat kleintje echt al leert kennen, het al zijn karaktertje toont, ookal is dat subtiel.
Ik wordt ook gelukkig van telkens weer te voelen dat dat kleintje er zit en het zo dicht bij me te hebben. Het vooruitzicht naar de baby ook...
Wordt er dromerig van.
Ik voel me eerlijk ook wel heel speciaal terwijl ik zwanger ben.
Al zou ik willen dat niet iedereen het altijd zou kunnen zien...
Ik ken iemand die was na haar bevalling stikjaloers op zwangere vrouwen. En ik heb dat niet echt, maar kan daar wel inkomen.
hoef nu nog maar 6 weken maar heb het helemaal gehad 
) 
