Heel veel sterkte en een knuffel voor Nelson
Moderator: Lizzy
Hope schreef:Tja. Waar zal ik beginnen.Hij heeft toch niet toevallig slakkenkorrels gegeten? Bij een vergiftiging worden ze erg suf en krijgen een witte tong.
Vanochtend ging het best goed. Veel losse schilfers, maar ach dat kan na de wasbeurt.
Het kussen van zijn mand was nat, dat viel op. Tweede wat opviel was dat hij niet naar de baas ging voor een begroeting. Hij wilde ook niet naar buiten.
Vanmiddag. Hij heeft de hele dag in zijn mand gelegen, duidelijk niet fit. Hij wilde nog wel naar buiten voor een plas. Baas was buiten, gooit balletje weg, Nelson draaft er achteraan, gaat halverwege met een plof liggen en gaat slapen.
Wij erheen. Hij was moe. Kwispelde niet eens meer met zijn staart. Prima helder hoor, maar gewoon echt heel moe. Temperatuur was in orde. Maar wat opviel was dat hij hijgde en een erg bleke tong had.
Da gebeld. Kan een bijwerking zijn van de cortisonen. Het kan een uiting zijn van een allergische reactie waardoor ook de huid is mee gaan doen. Het kan ook iets met de longen zijn. Een opvlamming van de bronchitis. Een longontsteking misschien.
En nu weet ik het verdorie gewoon niet meer. Ik zit hier met een hond van twee jaar oud die slomer is dan de gemiddelde bejaarde op bp. Hij eet goed, drinkt goed. Zijn kussen heeft steeds een natte plek maar hij heeft ook een puspiemel. Misschien is dat daar wel van.
Maar ja, wat nu? Da adviseert longfoto's. Dat moet met een roesje want vorige keer was hij zo vreselijk kreupel erna. Maar dan? Stel het is de bronchitis, wat gaan we dan doen? Is op een lage dosis prednison zetten voor deze hond misschien toch gewoon beter?
Hij heeft nog steeds een bleke, bijna witte, tong. Hij wil alleen maar in zijn mand liggen.
Ik zou willen dat hij eens een tijd gewoon blij en vrolijk zou zijn zonder allerlei toeters en bellen die moeten worden uitgehaald. En dan kom je van de week bij een (nieuwe) da en krijg je weer het gezeik over entingen. Vorige da had ik gezeik over voeding en antibiotica-gebruik dus daar naar terug wordt hem ook niet.
Ik weet het niet meer
Misschien moet ik maar gewoon het reguliere circuit gaan volgen en prednison gaan geven i.c.m een inhalator of zo.
Lizzy schreef:Ja, mij zou het dus ook niet verbazen als dit een reactie is op de prednison. Hij heeft via een injectie de pred toegediend gekregen, toch? Dat zijn vaak toch behoorlijke hoeveelheden. Ik weet nog van Brutus en van Whoofer dat zij beide zieker werden van de pred. En echt beroerd.Ja, via injectie. Hij heeft 0,05 ml per kilo lichaamsgewicht gehad.
En ja, of je het reguliere pad op moet...., ik kan dat niet beoordelen en ik wil daar ook niet over oordelen.
Fenixjuh schreef:Ow wat verschrikkelijk, arme Nelson. ..Verergerde bronchitis hoef je niet terug te zien als ontsteking in het bloed. Vorige keer was het bloed goed, toch foto gemaakt en daar zag men dus bronchitis op.
Ik zou even overleggen over een bloedonderzoek, als er geen ontstekingswaarden zijn, zou er ook weinig te zien zijn op een longfoto. .
Knuffel voor jullie, sterkte. Ik hoop dat Nelson vandaag ietsje beter gaat
). Maar goed, ja, ik zou ook snappen als je nu zou denken "als ie het voorlopig goed doet op de pred, dan maar op de pred". Het welzijn van Nelson gaat sowieso voor. En daarnaast moet het voor jou ook wel leefbaar blijven. En dat laatste punt vind ik wel een belangrijk punt. Ik zou me ook wel voor kunnen stellen dat je zelf zo'n beetje aan het eind van je latijn bent met Nelson.Lizzy schreef:Ik kan me in zoverre niet in jouw situatie verplaatsen... Ik heb geen hond met problemen, die ik elke dag moet wassen, waar ik altijd en eeuwig maar mee bezig ben om hem gezond te houden en dan toch af en toe in dit soort narigheid weer terecht te komen, ondanks al mijn pogingen. Ik heb natuurlijk ooit een beetje iets vergelijkbaars aan de hand gehad met Whoofer. Wat ik ook probeerde, niks hielp en de dierenartsen/specialisten konden niks vinden. Ik werd er radeloos van. Dus tja, ik zou op een gegeven moment waarschijnlijk ook zeker radeloos worden als ik in jouw schoenen stond. En ik weet niet wat ik op zo'n moment zou doen. Aangezien ik inmiddels zo'n beetje alle vertrouwen in therapeuten, reguliere artsen, regulieren medicijnen zo'n beetje kwijt ben, geloof ik toch dat ik weer op zoek zou gaan naar een holistisch dierenarts. Want er is geen enkele garantie dat Nelson het op een lage dosering prednison wel goed doet. En je weet dan toch ook niet voor hoelang (en je weet ook dat je op termijn dan toch andere problemen gaat krijgen door de bijwerkingen van de pred, want je moet nog evenNelson staat op 1. En mijn vertrouwen in reguliere medicatie is bijzonder klein.
en eigenlijk ook in huis. Altijd druk, altijd spelen, aandacht vragen. 
