Vandaag had Joep weer zo'n dag waarop hij niet zo heel veel smoel had om proberen op te staan en te lopen. Volgens mij dacht hij: Doe het zelf maar! Trouwens... toen we bij het ven stonden kwamen we er wel ineens achter dat je ook een amper lopende teckel zomaar kwijt kunt raken!

Gelukkig kwam hij wel weer uit het riet gekropen.
Hij heeft inmiddels een bos haar om U tegen te zeggen. Bel ik de trimster om te vragen of ze Joep wel trimmen kan nu hij niet echt kan staan, zegt ze: "Ja hoor, niets anders dan anders, hij wil nooit staan, ligt altijd!"
Daarnet zijn we met pap wezen wandelen om het heideveld op de Hulsbeek. Pap was zelfs zonder rollator wel 4x zo snel als Joep met zijn wieltjes.... Zegt hij: "Je kunt Joep wel uitlenen aan een oud mens, kunnen ze mooi samen wandelen!" Ik zeg: "Héé je bent zelf een oud mens met je 82 jaar!" En toen hebben we samen behoorlijk gelachen.
