Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Borke schreef: Marlous, hoe is het nu met jullie en met Nelson?Het gaat. We lijken onze draai weer behoorlijk te moeten vinden vreemd genoeg. Nelson doet niets anders dan slapen. Hij wil ook niet spelen.
Hope schreef: Ik moet er aan wennen dat er mensen zijn die hard roepen dat ze het belang van de hond voorop zetten, maar ik het idee krijg dat dit door alle partijen nou net niet wordt gedaan.Ik kan me levendig voorstellen dat dit je raakt. Je hebt tenslotte een en ander met hem meegemaakt. Loslaten kost tijd, al zou dit waarschijnlijk gemakkelijker gaan als je weet dat Duuk op een goede plek zit en zich kan ontwikkelen.
Hij is in mijn hart gaan zitten. En loslaten blijkt dan moeilijker dan gedacht.
Hope schreef: Het gaat. We lijken onze draai weer behoorlijk te moeten vinden vreemd genoeg. Nelson doet niets anders dan slapen. Hij wil ook niet spelen.
Nu krijgt hij ook groene leem, maar hij oogt vooral heel moe. Hij krabt ook veel minder.
Ik merk dat ik me de situatie van Duuk erg aan trek. Ik moet er aan wennen dat er mensen zijn die hard roepen dat ze het belang van de hond voorop zetten, maar ik het idee krijg dat dit door alle partijen nou net niet wordt gedaan.
Hij is in mijn hart gaan zitten. En loslaten blijkt dan moeilijker dan gedacht.
Kaela schreef: Duidelijk is in dit topic wel, dat het wel eens schort aan goede plaatsing en begeleiding. En dat als het wel lukt, dit veel vraagt van zowel baas als hond. Gelukkig mag iedereen daar zelf een afweging in maken en is elke situatie anders.Aan de andere kant zit ook vaak juist wel alles mee met een makkelijke hond en een super plaatsing en begeleiding. Ik kan het echt niet laten om dat even te zeggen, dat snap je hoop ik wel.
Sher schreef: Aan de andere kant zit ook vaak juist wel alles mee met een makkelijke hond en een super plaatsing en begeleiding. Ik kan het echt niet laten om dat even te zeggen, dat snap je hoop ik wel.Ik zeg toch ook wel eens en niet altijd?
Kaela schreef: Ik zeg toch ook wel eens en niet altijd?Ja, maar daarna zeg je dat als het wel lukt, dat het dan veel vraagt van zowel baas als hond. Misschien bedoelde je dat het veel vraagt, in de gevallen dat de plaatsing niet goed lukt, maar dat staat er nu niet.
Sher schreef: Ja, maar daarna zeg je dat als het wel lukt, dat het dan veel vraagt van zowel baas als hond. Misschien bedoelde je dat het veel vraagt, in de gevallen dat de plaatsing niet goed lukt, maar dat staat er nu niet.Oh zo, nee ik bedoel dat in gevallen van Duuk-Sofie-Oscar dat als het lukt dat het veel van hond en baas vergt. Ik bedoelde dat los van alle gevallen die wel gewoon goed gaan. Dus inderdaad goed van de verduidelijking!
het is gewoon in en in triest! jacquelineRadja schreef: Ach meissie toch,natuurlijk is die arme schat in jouw hart gaan zitten! Ik heb vaak met tranen in mijn ogen dit topic gelezen/gevolgd en had intens medelijden met Duuk,ook omdat hij weer terug moest naar jouw broer,juist omdat hij bij jullie al een beetje zijn draai had gevonden! Jij hebt hem weer een stukje leven teruggegeven! Hij kon op sommige momenten even een "gewone" hond zijn! Dan is het heel normaal dat je dit niet 1,2,3 van je af kan zetten! Als ik en andere die dit topic hebben gevolgd het al niet kunnen,dan kan jij het helemaal niet!Juist. Het is gewoon aan alle kanten onderschat. Broer die echt dacht dat hij prima op vakantie kon, broer die niet veel verstand heeft van honden en ook denkt dat als ik iets niet op kan lossen (als bijna afgestudeerde GT) dat hij dat ook niet kan dus niet denkt dat het zin heeft dat hij terugkomt van vakantie. Een hond die compleet overstuur raakt op een tijdelijk logeeradres, waarvan dan de eerste dag na de vakantie het gezin onstabiel is omdat hij van de stichting misschien weg moet, een stichting die hem dan weer eerst tijdelijk ergens onder wil brengen...
Zou Nelson,Duuk op zijn manier missen?
En misschien een dom gezegd,maar hij was net bij jouw broer,die ging op vakantie,kwam bij jullie,broer terug van vakantie,dus weer naar broer! Dat lijkt mij ook niet goed voor Duuk,die al zoveel heeft meegemaakt qua verhuizing! Dan weet hij ook niet waar hij aan toe is!
Dikke knuffel voor jullie
Hope schreef: Juist. Het is gewoon aan alle kanten onderschat. Broer die echt dacht dat hij prima op vakantie kon, broer die niet veel verstand heeft van honden en ook denkt dat als ik iets niet op kan lossen (als bijna afgestudeerde GT) dat hij dat ook niet kan dus niet denkt dat het zin heeft dat hij terugkomt van vakantie. Een hond die compleet overstuur raakt op een tijdelijk logeeradres, waarvan dan de eerste dag na de vakantie het gezin onstabiel is omdat hij van de stichting misschien weg moet, een stichting die hem dan weer eerst tijdelijk ergens onder wil brengen...Nou en of ze dat voelen. Zelfs bij Noortje kon ik dat zien. Zij was hier vanaf de eerste dag voor 100% welkom, maar door een verbouwing bij de buren was de tuin niet veilig afgezet. Ik vond dat toch wel heel zielig voor haar, omdat ze niet lekker in de tuin kon. Zodra dit verholpen was, zag ik dat zij een stuk meer op haar gemak was.
Ik geloof er heilig in dat een dier voelt dat zijn plaats niet zeker is. Dat hij momenteel eigenlijk nergens écht 200% welkom is. Overal is tenslotte twijfel.
Duuk heeft een baas nodig als bijvoorbeeld een Kaela. Die zegt: jij blijft bij ons, wij passen ons aan en creëren een zo veilig mogelijke plek. En zo zullen er hier op bp maar zeker ook in dit topic meer zijn, en ik duim dat Duuk zo iemand treft.
